جنگ با ایران: تهدید یا تصمیم؟


• احتمال حمله به ایران، همچنان مورد تحلیل کارشناسان قرار دارد. رئیس کمیته ی بین المللی دومای روسیه و مدیر اجرایی Stratfor این مساله را بررسی کرده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٣ شهريور ۱٣٨۹ -  ۴ سپتامبر ۲۰۱۰


اخبار روز: احتمال حمله به ایران، همچنان مورد تحلیل کارشناسان روابط بین الملل در کشورهای مختلف قرار دارد. 

به گزارش خبرگزاری روسی نووستی، کنستانتین کاساچف رییس کمیته امور بین الملل مجلس دومای روسیه سناریوی نظامی در ایران را محتمل می داند. وی این مطلب را در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی "راسیا ۲۴" اعلام کرد.
وی تاکید کرد: "در خصوص سناریوی نظامی باید گفت که این مسئله حذف نشده است. بسیاری از سخنان و عملکردهای طرف ایرانی روغن به آتش پاشیدن است. بسیاری از این عملکردها نه از نظر اقتصادی و نه از نظر فنی قابل توجیه نیستند".
کاساچف تاکید کرد: "ایران به این اندازه به سوخت (هسته ای) نیاز ندارد تا از آنها در نیروگاه اتمی استفاده کند، همچنین به این تعداد نیروگاه اتمی (که از سوی طرف ایرانی اعلام شده) جهت رفع کمبود برق نیاز ندارد. نکات غیرمنطقی بسیاری وجود دارد که ما امیدواریم در دیالوگ سیاسی خود با ایران آنها را روشن سازیم، حداقل روسیه هنوز هم بر این مسئله تکیه می کند".
از سوی دیگر وی تاکید کرد که در حالی که جهان با نگرانی ناظر برنامه هسته ای ایران است روسیه مخالف آنست که "ایران به بن بست کشیده شود".
وی گفت: "ما واقعا نگران برنامه هسته ای ایران هستیم و سئوالات زیادی نسبت به این برنامه مطرح است به همین خاطر هم روسیه از تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد حمایت کرد". کاساچف افزود: "اما این بدان معنا نیست که روسیه آماده است مانند آمریکا وارد جنگ شود و با توسل به زور و حتی ابزار نظامی بر ایران فشار آورد. این مسئله کاملا نتیجه عکس خواهد داشت".
رییس کمیته بین المللی مجلس دومای روسیه معتقد است: "ایران بیش از گذشته در خود فرو خواهد رفت و تکیه بیشتری به بُعد نظامی برنامه هسته ای خود خواهد نمود و به تولید کلاهک (هسته ای) و ابزار انتقال آن خواهد پرداخت حال آنکه ممکن است در حال حاضر این کشور این نقشه ها را در سر نداشته باشد".
وی تاکید کرد: "ممکن است که ما در حال حاضر در مرحله ای قرار داشته باشیم که (در ایران) روند آماده سازی دستیابی به فناوری های بومی بدون هیچگونه نقشه ای برای استفاده عملی از آن به صورت سلاح هسته ای انجام می شود. به همین خاطر در این مرحله مهم آنست که ایران را کنترل کنیم. از همین رو موضع روسیه حکیمانه تر و دورنمای آن بهتر از مواضع آمریکاست. و ما در همین راستا اغلب مورد حمایت شرکای اروپایی و به ویژه آسیایی خود قرار می گیریم".
بنابر این گزارش، پایگاه اینترتنی hayinfo.ru به نقل از مقاله "جفری گلدبرگ" که در مجله معتبر Atlantic آمریکا منتشر شده، چندی پیش گزارش داده بود "شمارش معکوس حمله اسرائیل علیه ایران آغاز شده است". گلدبرگ در این مقاله ادعا کرده بود که ۴۰ نفر از سیاستمداران معروف اسرائیل، آمریکا و عرب که وی با آنها گفتگو کرده تا ۵۰% معتقدند که اسرائیل طی یک سال آینده به ایران حمله خواهد کرد".
"دنی آیالون" معاون وزیر امور خارجه اسرائیل نیز در پیام مستقیم رادیویی که اخیرا به فارسی ترجمه شده و توسط رادیو "کول اسرائل" برای ایران پخش شد، به ملت ایران هشدار داد که آمریکا و کشورهای دیگر ممکن است که به تحریم های سیاسی-اقتصادی جهت مبارزه با برنامه هسته ای ایران بسنده نکنند. وی گفت: "به یاد داشته باشید که تحریم ها جهت مقابله با تلاش های ایران در دستیابی به سلاح هسته ای است. اگر آنها ثمر بخش نباشند، آمریکا و دیگر کشورها ممکن است که گزینه های دیگری را بررسی کنند".
پایگاه اینترنتی GZT.RU نیز اخیرا در مقاله ای اشاره می کند که "دمیتری مدودف" رییس جمهور روسیه در گفتگویی که توسط شبکه تلویزیونی ABC News آمریکا منتشر شد، اعلام کرد که حمله اسرائیل به ایران ممکن است که آغازی برای جنگ هسته ای باشد و عملیات نظامی در خاور نزدیک می تواند پیامدهای غم انگیزی بدنبال داشته باشد. عده ای از کارشناسان سخنان رییس جمهوری روسیه را هشداری دیگر به تهران می شمارند که از صبر جامعه جهانی سوء استفاده می کند و دیگران در آنها طعنه ای مشاهده می کند مبنی براینک جمهوری اسلامی هم اکنون دارای سلاح هسته ای است.

جنگ روانی یا تهدید واقعی
خبرگزاری روسی نووستی همچنین در گزارش دیگری به قلم لاریسا ساینکو موج جدید اخبار مربوط به حمله برنامه ریزی شده فرضی اسرائیل با حمایت آمریکا به تاسیسات هسته ای ایران را مورد بررسی قرار داده است. این اخبار در رسانه های گروهی "درز" پیدا کرده اند که از نظر مرکز کارشناسی معتبر Stratfor ممکن است اینبار به حقیقت بپیوندند. تحلیلگران اسبق سازمان اطلاعات آمریکا "سیا" در مرکز Stratfor کار می کنند.

در گزارش مذکور آمده است: سناریوهای احتمالی حمله به ایران که پیش از این هم گهگاهی به نقل از منابع خبری ارگان های سری توسط مطبوعات منتشر می شدند، بعنوان ابزار فشار "جنگ روانی" علیه تهران ارزیابی می شد. "جرج فریدمن" مدیر اجرایی Stratfor روز سه شنبه نوشت که این روش البته موثر واقع نشده و بعید به نظر می رسد که در راستای اهداف خود به منابع آزاد راه پیدا کرده باشند. وی معتقد است: "اینبار دور جدید ادبیات جنگی ممکن است در این راستا اجرا شود تا تهران را متقاعد سازد که جنگی در کار نیست حال آنکه برای آن هم اکنون آماده می شوند".
محمود احمدی نژاد در ماه اوت سال جاری بار دیگر اعلام کرد که کشورش از حمله آمریکا هراسی ندارد چرا که نظامیان آمریکایی حتی نتوانستند ارتش کم تعداد عراق را مغلوب کنند.
فریدمن این امکان را حذف می کند که تل آویو به عملیات نظامی یکجانبه بدون حمایت پنتاگون تن دهد.
وی می نویسد: "ما باور نداریم که اسرائیل بتواند به تنهایی به ایران حمله کند. بدون حمایت آمریکا حتی این مسئله را نمی توان تصور کرد".
به اعتقاد وی، آغاز خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق و تعویض مکان نیروها به احتمال قوی تغییر نظر واشنگتن را می رساند. آمریکا به مسئله هسته ای ایران فراتر از نگرانی از دستیابی تهران به بمب اتمی و یا دلسردی از موثر واقع شدن تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد نگاه می کند.
این تحلیلگر معتبر آمریکایی با تغییر تحلیل های قبلی خود می نویسد: "آمریکا فقط به خاطر مسائل هسته ای به ایران حمله نخواهد کرد. این مشکل اصلی آمریکا نیست. اما ادامه خروج نیروها از عراق و (قدرت) ارتش ایران برای آمریکا مشکل آفرین خواهد بود. تخریب توان های هسته ای ایران فقط باعث تحکیم مواضع می شوند". کارشناسان آمریکا اولین باری نیست که امکان عملیات نظامی علیه تاسیسات هسته ای را بررسی می کنند.
سناریوپردازان انستیتوی بروکینگ معتقدند که در صورت تعرض، تهران به اسرائیل حمله خواهد کرد و اوضاع امنیتی جهان در کل از کنترل خارج خواهد شد.
بسیاری از کارشناسان معتبر و با نفوذ آمریکایی تلاش برای حل مناقشه از طریق توسل به نیروی نظامی را شکستی قابل پیشبینی و نتیجه آن را تحمل تلفاتی سنگین ارزیابی می کنند.
فریدمن تاکید دارد که سخت ترین پیامد چنین حمله ای زمانی خواهد بود که تهران موفق شود تنگه هرمز را مسدود سازد. این مسئله باعث فلج شدن ۴۵% از بازار نفت جهان و جهش ناگهانی و صعود غیرقابل تصور بهای نفت شده و خروج اقتصاد جهانی از بحران را با دشواری مواجه می سازد.