تاملاتی در خصوص «ما» و مسئله فلسطین - مرتضی اصلاحچی

نظرات دیگران
  
    از : زیادلو

عنوان : به مخالفان شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران
به مخالفان شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران،

یک سئوال از شما دارم. یک، فقط یک کشور را در جهان نشان دهید که منافع ملی خود را قربانی منافع ملی کشورهای دیگر و یا مردمی دیگر کرده و می کند؟

هر وقت توانستید به این سئوال جواب دهید بعد از ملت ایران بخواهید که خود و کشورمان را تا سر حد نابودی قربانی دیگران کنیم. آخر این چه انتظار غیر معقول و ابلهانه ای است که شما از ما دارید؟

هر ملت و کشور عاقلی موظف است منافع ملی خود را در صدر کار قرار می دهد. ما هم در این مورد نمی خواهیم تافته ی جدا بافته ای باشیم، مگر زور است؟
٣۰۵۴۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ شهريور ۱٣٨۹       

    از : صدا ایرانی

عنوان : دو نکته
ببینید شعار "نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران" داده شده است و نمایشگر موضع و احساسات اجتماعی گروه وسیعی از مردم ایران بوده است. یعنی که "لحظه‍ی" این شعاربه واقعیت پیوسته و دیگردگرگونی نمیپذیرد. این "لحظه" به نظربنده اضافه بر مواردی که شما مطرح کرده اید که باعث "وجودش" شده اند نگاهی به هویت ایرانی دارد ، نوعی تلاش برای ارائه‍ی تعریفی از خود ایرانی، درمقابله‍ی صریح با هویت غیرایرانی (و البته اسلامی) دولتی و برای رد حقارتی که مردم ایران در حال حاضر درچنبره‍ی آنند هست. از این نظر با رجوع به گذشته این شعار تصحیح و این حرفها برنمیدارد. البته میشود با نگاه به آینده سعی کرد شعارهای دیگری رواج داد که به جای یا حتی در کنار شعار "نه غزه......" مطرح شود. این که رواج بگیرد یا نگیرد را آینده روشن خواهد کرد.

دیگر اینکه کلا دولتهای عرب، با وجود تمام یقه پاره کردن های جمهوری اسلامی
آن را جزو ملل تصمیم گیرنده در مورد فلسطین نمیدانند. حتی حماسش هم "نوکر" جمهوری اسلامی نیست. حماس برای پیشبرد اهداف خودش هرکاری کرده و میکند منجمله اینکه از جمهوری پول و اسلحه میگیرد ولی نگاهش به سران کشورهای غربی است که خوب البته کاری نمیکنند.

آخرش هم که حمایت تشکیلا ت خودگردان فلسطین و شخص مرحوم عرفات از صدام حسین را فراموش نکنیم. نه به خاطر انتقام جوئی بلکه برای روشن کردن اذهان اگر بشود.
٣۰۵۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۷ شهريور ۱٣٨۹       

    از : زیادلو

عنوان : اول ایران بعد کشورهای دیگر
آیا شما خوشتان می آید اگر مادرتان به بچه همسایه علاقه بیشتری نشان دهد، نیاز های او را بر نیازهای شما مقدم بداند، لقمه را بزور از دهان شما دربیاورد و به او بدهد، بخاطر او بر سر شما بکوبد چون گفتید که بابا ناسلامتی تو مادر منی نه مادر او، باید اول بمن برسی بعد بدون اینکه من صدمه ببینم به او کمک کنی؟ البته که نه. ملت ایران هم بهمین دلایل و بحق دشمن هر کسی، گروهی، حزبی و حکومتی که خود را ایرانی معرفی کند می شود. این دشمنان خود را ایرانی بما معرفی می کنند و بنام دین و یا دیگر ایدئولوژیها منافع ملی ایران و ایرانی را در درجه دوم به پایین قرار داده و خواسته و ناخواسته منافع ملی و سرنوشت ملی ما را به بیگانگان گره زده و می زنند تا جاییکه ایران را در خطر جنگ قرار داده اند. با چنین حکومت و احزاب و گروههایی ما بی سرپرستیم و چاره ای نداریم بجز اینکه از خودمان وارد میدان شویم و با یک شعار نیم مصرعی از خود و کشورمان دفاع کنیم. چرا این شعار باید همانقدر دل نداشته حکومت ضد ملی و اشغالگر در ایران را بدرد بیاورد که دل شما را بدرد می آورد؟ شکم گرسنه دین و ایمان ندارد. ما اول باید نیازهای ملت ایران را برطرف کنیم و بعد با مشاورت ملت تصمیم بگیریم چه سیاست خاورمیانه ای را می پسندند. در حال حاضر این سیاست بما تحمیل شده و ما با شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران همه ی آنچه در بالا گفتم را برای حفظ منافع ملی مان با صدای بلند فریاد خواهیم زد. شعاری که نویسنده و دیگران پیشنهاد می کنند گویای نیازهای ما نیست. ما اول از حق خود باید دفاع کنیم و بعد از حق دیگران و نه برای هر دو در یک زمان. هر وقت شما توانستید در زندگی خصوصیتان در آن واحد و با همان عشق و علاقه هم مشکلات خودتان و همسایه تان را برطرف کنید و بما نشان دادید که موفق شدید با ما وارد بحث شوید. من باید سالم باشم تا به سلامتی دیگران رسیدگی کنم. ایران ما مریض است و بهبودی این مریض برای من مهمتر از بهبودی هر مریض دیگریست. اول ایران بعد کشورهای دیگر.
٣۰۵۰۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣٨۹