اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲٣ شهريور ۱٣٨۹ -  ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۰

افشین مبصر - بی بی سی: ستار لقائی قصه نویس و روزنامه نگار باسابقه مطبوعات ایران صبح روز دوشنبه ۱٣ سپتامبر (۲۲ شهریور) در بیمارستانی در لندن درگذشت.
او متولد سال ۱٣۲۵ شمسی در تربت حیدریه بود و پس از پایان دوره دبیرستان هنگام تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران کار مطبوعاتی خود را در مجله تهران مصور آغاز کرد.
شش سال بعد در سال ۱٣۴۹ لقائی برای چهار سال سردبیر تهران مصور شد و در سال ۱٣۵٣ پس از تعطیل شدن تهران مصور به همراه تعداد دیگری از مجلات و روزنامه ها، سردبیری مجله هفتگی "کودک و زندگی" را بر عهده گرفت که از انتشارات انجمن ملی حمایت کودکان بود و در باره کودکان و برای والدین و مربیان منتشر می شد.
ستار لقائی از سال ۱٣۵۴ تا چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران رئیس هیأت تحریریه مجله جوانان رستاخیز و مسئول صفحات گزارش، مصاحبه ها و ویژه نامه های روزنامه رستاخیز بود و پس از آن تا خرداد ماه ۱٣۵٨ سردبیر و مدیرعامل مجله جوان شد.
او در دو سال منتهی به انقلاب عضو هیأت مدیره و نایب رئیس سندیکای نویسندگان ایران بود و یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بازداشت و پس از چهارده روز آزاد شد که بلافاصله ترک وطن کرد و در لندن اقامت گزید. او در مدت ٣۱ سال زندگی در تبعید هیچگاه به ایران بازنگشت.
در لندن لقائی چاپخانه مجهز و مرکز نشری را دایر کرد که در طول بیش از ۲۵ سال مجلات، روزنامه ها و کتابهای متعددی در این مرکزبه چاپ رسید. اما او در کنار کار چاپخانه به کار مطبوعاتی خود نیز ادامه داد هفته نامه های "فریاد آزادی"، "ندا" و "پیام" را منتشر و سردبیری کرد.
او در خارج از ایران نیز در امور جمعی حرفه خود فعال بود و سالها عضو فعال و زمانی از مدیران کانون نویسندگان در تبعید و انجمن قلم بود.
ستار لقائی در کنار کار مطبوعاتی، داستان نویس پرکاری هم بود که اولین داستان بلند او به نام "همبستران مرداب" در سال ۱٣۴۶ در تهران منتشر شد. از لقائی مجموعا ۱٨ کتاب شامل داستان های بلند، مجموعه داستان های کوتاه، گزارش و داستان کودکان در تهران، لندن و لس آنجلس به چاپ رسید.
از لقائی همچنین اثری باقی مانده به نام "عشق من ... هنر من ... زندگی من" که مجموعه ای است از مصاحبه با هفتاد هنرمند در باره عشق، هنر و زندگی. این مجموعه بی نظیر در سال ۱٣۴۹ در تهران به چاپ رسید.
ستار لقائی از چهار سال پیش با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کرد. در طول این چهار سال که ستار بارها در بیمارستان بستری شد همسرش عفت و تنها فرزندش پکاوش که دندانپزشک است همواره در کنارش بودند، به او دلگرمی می دادند و به مقاومت ترغیبش می کردند.
دلبستگی او به تنها نوه اش لئونارد که هفت سال دارد کمک بزرگی به پایداری او در مقابل این بیماری مهلک بود که سرانجام سه روز قبل از شصت و چهارمین سالگرد تولدش او را شکست داد و جانش را گرفت.