• ما بر این بارو هستیم که باید راه حل فصل هفتم را دنبال نمود و بنا به بندهای ان هم می توان ایران را متقاعد و مجاب به پذیرش این امر کرد و اگر شفاف تر بخواهیم موضوع را بشکافیم ما به نیکویی می دانیم که ایران مشابه عراق نیست و وقتی ما از فصل هفتم سخن به میان می اوریم منظورمان استفاده از اعمال فشار و نیروی نظامی نیست و جرج بوش هم به گزینه نظامی مانند دیگر گزینه ها توجه دارد و شاید هم کمتر از آنان ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۴ خرداد ۱٣٨۵ -  ۲۵ می ۲۰۰۶

خبر گذاری نیوزلند پرسش و پاسخ کاندولیزا رایس در گفت و گو با   ای .ام لوکمن   A.M. Lukman   گزارشگر شبکه عربی   العربیه Al-Arabiya را منتشر کرد که   درباره ایران مطالب جدیدی را اظهار داشته است. کاندولیزا رایس در این گفت و گو به آشکار بودن حق ایران به داشتن انرژی هسته ای اعتراف کرد .
 
العربیه: درباره برنامه هسته ای ایران می خواستم بپرسم که با توجه به اینکه دولت ایران طرح پیشنهادی را نپذیرفته   است اما ایالات متحده امریکا اصرار بر ادامه روش دیپلماتیک دارد تا بتواند راهی برای حل این بن بست بیابد که تصور می رود این روش امریکا برای ایران نارسا و غیر شفاف بوده است. شما چه نظری درباره این مساله در درازمدت دارید؟ شما در دیدار با همتای خود آیا به این مساله توجه داشتید که احتمال عدم موفقیت این روش دیپلماسی وجود دارد؟
کاندولیزا رایس: خوب من تصورم بر این است که ما راه های دیگری را نیز داریم   که اکنون بر شیوه دیپلماتیک اصرار داریم و شکی ندارم که جامعه بین المللی خواهان یافتن راه حل دیپلماتیک است و امریکا نیز چنین عقیده ای دارد. اما ما تلاش می کنیم که نشان دهیم که برای ایران فقط دو گزینه وجود دارد که ملزم به انتخاب یکی از انها است   که گزینه اول پذیرفتن برنامه صلح امیز هسته ای است مطابق شیوه و چهارچوب بین المللی که هیچ خطری را متوجه ایران نمی سازد و این دغدغه که ایران به سوی دست یابی به بمب اتمی حرکت می کند را منتفی می سازد .
ایران گاهی اصرار دارد که بگوید ما حق مسلم داشتن انرژی هسته ای را داریم و الیته کسی هم این حق انان را نفی نمی کند اما این پرسش مطرح است که پس از این همه سال که اعتماد جامعه بین المللی نسبت به ایران از بین رفته است ایران نیازمند دوره زمانی خاصی برای توجیه برنامه صلح امیز اتمی خود است که البته در این زمان باید چرخه سوخت هسته ای خود را تعلیق کند تا نشان دهد به سوی دست یابی به سمت ساخت و ساز بمب هسته ای حر ک ت نمی کند. و نیز داشتن برنامه صلح امیز هسته ای برای ایران حقی طبیعی است که با ر ها از سوی روسیه و ٣ کشور اروپایی مطرح و تاکید شده است. و گزینه بعدی که درباره ایران درصورت عدم پذیرش تعلیق مطرح و اعمال خواهد شد مساله انزوای جهانی است و شورای امنیت می تواند رای خود را اعمال کند .
  هرچند که راه هایی دیگری هم مانند اجرای برنامه های اقتصادی خارج از برنامه شورای امنیت توسط کشورهای همفکر وجود دارند. و ایران باید   گزینه صحیح را برگزیند. اگر مردم   ایران خواهان پذیرش در جامعه بین المللی هستند باید به این مساله توجه داشته باشند که آنان جامعه ای با فرهنگ غنی و عظیم هستند و کسی خواهان نظاره ایرانی منزوی از صحنه بین المللی نیست که ممکن است در اثر انتخاب غلط به آن دچار شود .
 
العربیه: و اما درباره مساله انزوای ایران باید گفت که شما خارج از برنامه شورای امنیت راهی دیگر را جستجو می کنید که البته برای ایران ظاهرا نارسا و غیرشفاف بوده است و حداقل بنا به آنچه از وزارت خارجه امریکا محسوس است توجه شما به فصل هفتم چارت شورای امنیت برای حل مساله اتمی ایران است. درباره آن گزینه مطرح شده توضیح بفرمایید .
کاندولیزا رایس: بله ما بر این بارو هست ی م که باید راه حل فصل هفتم را دنبال نمود و بنا به بندهای ان هم می توان ایران را متق ا عد و مجاب به پذیرش این امر کرد و اگر شفاف تر بخواهیم موضوع را بشکافیم ما به نیکویی می دانیم که ایران مشابه عراق نیست و وقتی ما از فصل هفتم سخن به میان می اوریم منظورمان استفاده از اعمال فشار و   نیروی نظامی نیست و جرج بوش هم به گزینه نظامی مانند دیگر گزینه ها توجه دارد و شاید هم کمتر از آنان .
اما گزینه اصلی همان شیوه و راه دیپلماتیک است که در این مرحله ایران نقش اصلی را ایفا می کند. و دنیای بین المللی هم خواهان این همکاری و تعامل است که برنامه صلح امیز هسته ای نباید دیگر منافع سیستم بین المللی را به مخاطره بیفکند و در این صورت هم جامعه بین المللی حامی و خواهان ایزوله کردن و منزوی شدن کشوری مانند ایران نیست و ما امید داریم که ایران این گزینه تعامل و همکاری با جامعه بین المللی را انتخاب کند .
 
العربیه: آیا منظور شما حداکثر همکاری است؟ یعنی اینکه هنوز وزارت خارجه گزینه نظامی را در دستور کار خود بررسی می کند؟
کاندولیزا رایس: جرج بوش از هیچ کدام از گزینه های مطرح در میز کار خود چشم پوشی نخواهد کرد اما ما امروز زمان و امکان های مناسبی برای پیگیری شیوه دیپلماتیک در اختیار داریم و اگر جامعه جهانی بر سر این مساله متحد باقی بماند و اگر ما به قانع کردن ایران ادامه دهیم این شیوه موفق خواهد بود و اگر ایران به منافع کشور خود توجه دارد ما این شیوه و   روش بین المللی را دنبال خواهیم کرد و با اطمینان می دانم که این راه دیپلماسی موفق تر از هر گزینه دیگری است .
 
العربیه: ایا توجه لازم برای انجام گفت و گوی مستقیم و یا غیرمستقیم با ایران داشته اید ؟
کاندولیزا رایس: وجود این مساله دلیل برعدم ارتباط نیست ایرانیان دیدگاه امریکایی ها را به خوبی می شناسند و به خوبی می دانند که جامعه بین المللی از انها چه انتظاری دارد و ما برای رسیدن به این رویکرد چند جانبه تلاش زیادی کردیم و اغلب اوقات هم ایرانیان می خواهند این مساله را به امری مابین ایران و امریکا تعبیر کنند که آمریکا فقط در این زمینه مخالف ایران است که چنین نیست و عدم توجه ایران بیانگر نادیده گرفتن نگاه جهانی به انان است و باید توجه داشته باشند که این مساله جهانی انان با جامعه بین المللی است و   امکان های مختلفی برای ایران هم امروزه مطرح شده است که می تواند انتخاب کند .
 
www.erphaneqaneeifard.blogfa.com
 
کیهان: آنچه در روزنامه "ایران" اتفاق افتاده، سهوی بوده است تهران، خبرگزاری جمهوری اسلامی ‪ ۸۵/۰۳/۰۴
داخلی. سیاسی. کیهان.
 
روزنامه کیهان در یادداشت روز پنجشنبه با اشاره به سهوی بودن آنچه در روزنامه ایران اتفاق افتاده، از بعضی از وکلا و مسوولان که عنان و اختیار خود را از کف داده و با سرو صدا کردن و ایراد نطق‌های شورانگیز و تحریک آمیز، درآتش این احساسات آنی و سوء تفاهم‌های بی‌اساس دمیده‌اند، انتقاد کرد.
 
این روزنامه در یادداشت روز خود با عنوان "هنوز هم توطئه توهم است"؟ با تاکید براینکه در این شرایط که به نظر می‌رسد غربی‌ها پس از ناامیدی از اینکه بتوانند از خلال بحث هسته‌ای فشار موثر و قابل توجهی به ایران وارد کنند، فاز جدیدی از پروژه بحران آفرینی علیه دولت اصولگرا را کلید زده اند، آورده است: تمرکز بر روی مساله قومیت‌ها وایجاد ناامنی به بهانه های گوناگون در مناطق مختلف کشور و ناتوان جلوه دادن دولت از برقراری امنیت و آرامش در آن مناطق از اهداف اصلی غربی هاست.
 
این یادداشت افزوده است :ایران کشوری آکنده از تنوعات نژادی و زبانی است، اگرچه این تنوع هرگز انسجام ملی ایران را مخدوش نکرده و تمامی این قومیت‌ها قبل از آنکه کرد یا لر یا ترک و عرب و بلوچ باشند، خود را ایرانی می‌دانند، اما دندان طمع دشمنان برای ایجاد ناآرامی از طریق تحریکات قومی همواره تیز بوده است.
 
این البته مطلقا به این معنا نیست که تمامی آنها که به نحوی در این حوادث دخیل بوده اند، عامل دشمن محسوب می‌شوند. این ایده قابل دفاعی نیست مسلما بسیاری از آنها که پایشان به این ماجراها کشیده شده حتی آدم‌های - به معنای مصطلح کلمه، سیاسی هم نیستند.
 
اما سر نخ ماجرا و استفاده سیاسی که نهایتا قرار است از تمامی این فضا بشود را بدون تردید و بدون در نظر داشتن عامل خارجی نمی‌توان به نحو مناسبی فهمید و تحلیل کرد و بعلاوه مسلما آنها که پس از هر ناآرامی یا اعتراض کوچک وارد معرکه می‌شوند و آن را به بیراهه می‌برند، نمی‌توانند با دشمنان اصلی این کشور بی‌ارتباط باشند.
 
اکنون هم اخباری وجود دارد که نشان می‌دهد برخی گروه‌های سیاسی در فعالیت‌های آینده خود روی برانگیختن حساسیت‌های قومی و ایجاد و تقویت تقابل "مرکز - پیرامون" حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند.
 
این در حالی است که آمریکایی‌ها هم ظرف چند ماه گذشته بارها اعلام کرده‌اند امیدوارند بتوانند با تبدیل مسئله قومیت‌ها در ایران به یک معضل امنیت ملی از ظرفیت‌های آن برای تضعیف دولت استفاده کنند.
 
متاسفانه گاه دیده می‌شود که در داخل کشور و حتی در میان مسوولان میانی نیز بعضی در دام این پروژه رسوای دشمن گرفتار می‌آیند و آتش بیار معرکه می‌شوند.
 
این یادداشت افزوده است : تمامی حوادثی را که ظرف چند ماه گذشته در گوشه و کنار ایران رخ داده از ناآرامی‌های خوزستان بگیرید تا حوادث سیستان و فاجعه جاده بم- کرمان و فعال شدن تروریست‌ها در شرق کشور تا ناآرامی‌های تبریز و حوادث کارگری و دانشجویی روزها و هفته‌های اخیر را باید در چارچوب واحدی ارزیابی و تحلیل کرد و آن چارچوب "توطئه خارجی" است .
 
این نوشته تاکید کرده است: دولت بدون شک از عهده حل این بحران آفرینی ها برخواهد آمد و ایران همچنان نه فقط به عنوان باثبات‌ترین کشور منطقه باقی می‌ماند بلکه روز به روز بر قدرت و ثبات آن افزوده خواهد شد.
 
یادداشت روز کیهان در پایان تاکید کرده است: اما به آنها که از اندک بهانه‌ای می‌آویزند و وهم برشان می‌دارد که می‌توانند کشور را به سمت ناآرامی سوق بدهند، هشدار باید داد شراکت در پروژه دشمن آخر و عاقبت چندان خوشی برای آنها به ارمغان نخواهد آورد همچنانکه برای هیچ یک از آنها که درگذشته- زمانی گمان می‌رفت اوضاع و احوال برای اوباشی‌گری بسیار مساعدتر از امروز است- به این راه رفتند، نیاورده است.