• باد که آمد
بید مجنون شد
شاخه های دیوانه اش را رام کردم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۷ مهر ۱٣٨۹ -  ۹ اکتبر ۲۰۱۰

 یک


باد که آمد
بید مجنون شد
شاخه های دیوانه اش را رام کردم
بعدِ توطیه ی طولانی ِ باران
                            درها را بسته ام
پناه برده ام به امنِ درون
به عمقی که بی آب غرق می کند
وبی باد مجنون!


دو


به هر که باورم کند می خندم

در می آورد اشکم را
                   آن که نه!


سه


چندین و چند تا بیرون مانده اند
این دو تای آخر را که آوردند
سرشان داد زدم جا نیست
باور نمی کنید بگردید
دور و برم پر از جنازه ی چال نشده ست

لاشخور ها
          باور نمی کنند
         سال هاست
                گورستان مغزم پر شده است.


چهار


چه خوش بود
در جمعِ پر آغوشِ گله غلت خوردن
دویدن
و بازیگوشی

بوی علف
وچشمه پای کوه
               نزدیک بود

تورا نمی دانم که می خواستی
پوستم را
    بفروشی
یا چه می دانم نفروشی
نمی شناسم تورا که ناگهان پیدات شد
جز در ترس و در تاریکی ندیده بودمت
با پوست و گوشتم بر دوش می رفتی
تو چوپان نبودی   قصاب!