اعدام: مادر"وحشیگریست"
دهم اکتبر ـ روز جهانی مبارزه علیه مجازات "مرگ"


بهنام



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٨ مهر ۱٣٨۹ -  ۱۰ اکتبر ۲۰۱۰


نمی دانم هربار کسیکه به عنوان یک "انسان" در هرگوشه ای از این جهان,وقتی در ارتباط با وحشیگری , بربریت و جنایت ,تحت قساوت قوانین قضا وعدل ِالهی در ایران ویا باهردلیل و بهانه ای دیگردر سطح جهان , درجریان کشتار دولتی مجرمان "اعدام" قرار می گیرد , چگونه او بااین همه بی رحمی در اعمال خشونت وخون ریزی و"اعدام , به حکومت کشور خود تداوم , این جنایت علیه عاطفه بشریت را,اجازه داده و خود نیز می تواند آرام بگیرد ؟ نه این ساده نیست واین نرمش خود, دعوت به عاطفه کشیست! براستی ضروریست که همه با هم , علیه این قتل عمد دولتی در سراسر جهان متحد ایستاده واین احکام بدوی وساده انگارانه ی قضائی را برای حل ساده ی مسئله جنایت ,محکوم کرده وبر علیه اش به پا خیزم واین پدیده ی خرفت وشرم آور داوری رابا تمام وجود حنجره هایمان فریاد ننگ بر اعدام سر دهیم !
جامعه ی آگاه جهانی و ما دیریست که شاهد اعدام, سنگسار,قصاص وشلاقزنی"های علنی ,از آغاز پیدا یش این دستگاه ِ وحشت ِوحشی ,تا به امروز دولت دیوانه و خونخوارش ,آن را با پوست و استخوان ِ دریده و شکسته ی خود در طی این سال ها شاهدبوده , اما تحمل ِننگ ِآنرابرنتابیده و همچنان این جنون قساوت قضای اسلامی را بشدت محکوم و علم ِ چالش ِسازش ناپذیری ِاخلاقی و انسانی آنرابا قوت وایمان به غلط بودن اعدام , تا لغو کامل جزای مرگ در ایران ویا هرگوشه ی جهان رابربالای دست خواهیم کشاند. در جهان متناقض وطبقاتی امروز , هر انسان مترقی ای دلایل قهر و خشونت و ستیز اجتماعی را که عمدتن ناشی ازتظلم و زورمناسبات ناعادلانه ی سرمایه داری ایست ,دانسته وتاثیر منفی و مخرب ِمستقیم این نابرابری ,دلیل خشم ورقابت وناملامات متعاقب آن برگرده ی مردم زحمت کش است که آنان زیر این روابط کارسود ده در مقابل سودبری و حق خوری سرمایه, بیش از حد آشفته شده و نابردباری , نفرت ازضعف ِاجتماعی او رادراو تعمیق داده و پایه ی ناخوانی وناگواری های اجتماعی اش را دامن می زند و ازترغیب و تشویق منفی و غلط ارزش برداری وارزشگذاری های بیمار ِپول و رفاه در جامعه ی کالائی ست که جامعه ی بشری محروم , ناگزیر برای تحصیل و تصاحب آنها ,زیر این توهم و رویا , له و لورده شده وهمزمان از استیصال و ناتوانی کسب آن , بخشی از آنانرا مستعد سرقت و جنایت کرده و از آنان مظلومان فقیر, جانی می آفریند . بسیاری از انسان ها اگر در شرایط ناهنجار مجرمین جهانی ـ " که آنان را باید جزء اصلی ضایعات سیستم و از دست شدگان این ساختاررسوای خفاش دانست" , قرار می گرفتند , همان را احتمالن خلق می کردند , که هیچ کدام از آنها شاید آنراباور نکنند !

امامی دانید: به گمان من هستند افرادی که هراز گاه ,باخویش ودر درون شریف خود , که درخلوت وجدانی , براز سرگذشته های خودش مرور می کند ,چه احساسی برآن دوران ووقایع اش دارد,؟ شاید این احساس وتداعی ,دقت بر آن خاطراتیست: که اودر اوج و فرود زندگی گذشته با آنها سرشار حوادثی بوده است ازاشتباه ,غفلت و حتا در بعضی موارد به دلیل گناه فقرو بی تجربگی ,خامی فکر ودریافت غلط ومحرومیت ها یا هر بستردیگری , هر کدام از آنها می توانستند او( ما) را موجد خطا های بزرگتری از آنچه معدومین به خاطر آن حق حیات را از دست داده و محکوم به سرنوشت مرگی چنان دلخراش می شده باشیم ,(( من وجود تناقضات را امری طبیعی در زندگی هر فردی می دانم)) اماازاین که او در چنان شرایطی اضطراری وشتابزده و قطعن محتاج کمک, غا فلگیر دزدان فرصت نشده , چقدر اویا (هر کسی) مسروراست؟ زیرا که او(ما) : مجال و امکان تغیر و تبدیل ِ دیروزیم که سهم امروزی خود را کاشته و ثمر آنرادریافته ایم. از داشتن آن فرصت بوده وهست که او(ما) زنده مانده ایم وبه امروز خویش هویت بخشیده ایم ؟
اما دردا که کم نیستند افرادی که در آن شرایط سخت ِ بد ِآسیب پذیری , ناتوانی ِعقلی ,عاطفی ومالی خودومحیط واز همه بدتر "بخت" و یا شرایط یاریشان نداده و در تله ی مرگ رژیم و پاسداران حماقت در سطح جهان, پیش از آنکه فرصت کشف اشتباه و خطای خودرا , بدون نیاز به شیرینی و شلاق ـ "چه رسد به مرگ "بیابند ,غافلگیردر تله ِ و دار عنکبوتی" قضا "ی رژیم های خود,گرفتارشده و بدون امید به جبران اشتباه, محکوم به نابودی می گردند ودر نوبت ِ روز وداع خود با زندگی به جای فرجام مرگ و نابود ی ,آنان آرزوی دیگربار ِ مهلت و تکرار ِفرصت یکباره ای را هر لحظه تا روز مرگ دررویا های مات ومحال خود آرزو می کرده اند ؟و تمامیت توان انسانی مسئول مادر هر لحظه می یابد وقف گرفتن این درنگ ودادن این فرصت و امکان به مجرمان محکوم می باشد.

طنز قضیه در عصرضرورت اعدام برای اصلاح و پاکسازی اجتماعی ,بین موافقان اعدام با حاکمان بویژه اسلام در ایران, این است که در کشور ما ,حتامخالفت با رژیم به معنی دشمنی با خدا ورسول..است واین با تهدید امنیت کشور ِ "خدا" برابر انگاشته شده وازدعاوی بارز ِقضا برحکم اعدام درحکومت الله است که منادیان و نمایندگانش, انسان را تنها بخاطر عقیده ی درمخالف با خود ,هر کسی رابه سیاهچال ها برده و براحتی اورابه دارو یا به رگبارمی کشند .از اول استقراراین بساط ـ ظلم , قتل وکشتارهای ناجوانمردانه بربالای بام خمینی, که آن, شروع وشیوع بی رحمی دینی حکومت اسلامی بود, آغاز وبا قتلعام هزاران زندانیان سیاسی ۶۰ ـ ۶۷ که عمدتن ازفرهیختگان و نوجوان تحصیل کرده وپاک وسالم کشور بودند ادامه یافته و به دنبال آن با ترور های زنجیره ای داخل و خارج همراهی شد , که تداوم این کشتارهمچنان با کشتن دو پزشک مخالف ِحکومت , هنوز ادامه دارد.
                  "بیائید با هم فرصت کشتار را از رژیم مرگ , به خاطر حق زندگی برای همه , باز ستانیم"

بهنام ـ دهم اکتبر ۲۰۱۰