عنوان : آقای حقیقی گرامی، در کشوری که حفظ نظام بقول رهبرنظام وعمالش واجب الاوجاب باشد و نه منافع ملی کشور و هیچ ارزشی برای منشور جهانی حقوق بشر قائل نباشد وضع بهتر از این نمی شود.
آقای حقیقی گرامی، در کشوری که حفظ نظام بقول رهبرنظام وعمالش واجب الاوجاب باشد و نه منافع ملی کشور و حفظ حقوق طبیعی انسانها وضع بهتر از این نمی شود. این نظام طالبانی است و با درک این مطلب بود که سالها پیش ملت شعار طالبان نه در کابل، نه در تهران را سر دادند. مرام نظام اینست یا برده حلقه بگوش من شو یا بتو تجاوز می کنم. معنی تجاوز برای این منحرفین جنسی فقط تجاوز جنسی به دختر و پسر و پیر و جوان نیست بلکه تجاوز به یکایک حقوقی است که برای آحاد مردم جهان در منشور جهانی حقوق بشر آمده است.

این نظام بویی از انسانیت نبرده و بوی انسانهایی مثل فرزاد کمانگرها و نداها اینها را به اشتهای مکیدن خون آنها می اندازد. یک مشت تبهکار انسان و ایران ستیز کشورمان را با مکر خمینی گجستک فتح کردند و ملت ایران را به اسارت گرفته اند و همانکاری را با ملت ایران می کنند که نیاکانشان به نام دین در صدر اسلام با ملت ایران کردند.

این آدمخواران از رهبری به پایین برای اثبات تعهدشان به نظام شخصا دستهایشان را بخون ملت ایران انقدر آغشته کرده اند که برای خود نه راه پس و نه راه پیش گذاشته اند. اگر شرط شرکت مستقیم شان در صدر نظام شکنجه، تجاوز و جنایت نبود، الان نه تیرخلاص زنی مثل احمدی نژاد رئیس جمهور نظام می شد و نه دزدی مثل صادق محصولی به ثروتهای نجومی می رسید و نه بی کفایت هایی مثل برادران لاریجانی عراقی و شاهرودی عراقی به ریاست قوه قضائیی و ریاست مجلس می رسیدند.

در کشورهای اروپای شرقی که انقلاب مخملی ممکن شد بدلیل آن بود که سران نظام بجز تعداد خیلی محدودی، بقیه نقشی در شکنجه و جنایت مردم خود نداشتند تا در فردای آزادی این کشورها محاکمه و مجازات شوند. بنابراین واهمه ای برای کنار رفتن نداشتند ولی آیا در فردای آزادی ایران حتی یکی از سردمداران این رژیم می تواند ادعا کند که در شکنجه ها، قتلها و اختلاس ها دست نداشته است؟ در فردای آزادی کشورمان، این تبهکاران با چنین سابقه ای به کدام کشور می توانند فرار کنند و پناهنده شوند؟ هیچ کشوری اینها را نخواهد پذیرفت چون همه کشورها در پی ارتباط با نظام تازه در ایران خواهند بود تا منافع ملی خود را حفظ کنند. بنابراین، هیچ کشوری حاضر نخواهد شد منافع ملی خود را فدای مجتبی خامنه ای اخته بکنند. رژیم این محاسبات را از اول نکرد و حالا مثل خر در گل گیر کرده که چه خاکی بسر خود بریزد، یا باید با کشتن نامحدود مردم بماند و یا باید به سرنوشت تلخی که در انتظارشان است تن در دهند. اگر لازم باشد برای حفظ خودشان تا آخر خط که نابودی ایران و ملت ایران است خواهند رفت چون با آن پرونده سنگین و ننگین چیزی برای از دست دادن برای خود باقی نگذاشته اند.

این رژیم تنها یک راه چاره دارد ولی چون کور و کر و بد ذات و پر طمع است آنرا نمی بینند، راهی که می تواند جان خود، خانواده هایشان، ایران و ملت ایران را بیکباره نجات دهد. اگر این نظام منشور جهانی حقوق بشر را در بطور کامل بپذیرد و در مجلس آنرا به تصویب برساند اقلا برای خودشان فقط حبس ابد با موازین منشور جهانی حقوق بشر را تضمین کرده اند. تنها در اینصورت است که تغییر مسالمت آمیز در ایران امکان پذیر خواهد شد، هم خودشان و هم کشور و هم ملت کمترین آسیب را متحمل خواهند شد.

با احترام فروان خدمت جنابعالی
لیبرال دمکرات چپ میانه
٣۱۶٣۷ - تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۱٣٨۹