از : جواد مفرد کهلان
عنوان : در طرح آبادانی باشیم
مثل خانه (که از پای بست ویران است)؛
مثل چشمه
که در شیارِ کویر
گم در سکوتِ بیابان است؛ ...
این خانه چه خانه است و این دشت و دمن چه قدر متروک و ویران. لابد چشمه که در شیار کویر روان است حاوی مادر حیات یعنی خود آب است؛ گرچه شور شور باشد. می شود تبخیرش را با به حوضی و زیر درختی جمع کرد. این تقدیر ناگزیر ما است و وظیفه مان. ایران ۱۵۰-۲۰۰ میلیونی از حالا باید به فکر تأمین منابع آب و فضای سبز باشد که فردا خیلی دیر است چون حد اقل یک قرن با کویر فرهنگی و سیاسی دیرمان شده است. تکنولوژی را مردم سرزمینهای دیگر از تبار انسانی در دست دارد. در روی کویر به امید باران بسیار نادر هر دنبلی نخوابیم.
٣۱۷۷۶ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣٨۹
|