• این آسمان خراش
که قد کشیده درونم
به هیچ ابری نمی رسد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۶ آذر ۱٣٨۹ -  ۲۷ نوامبر ۲۰۱۰

 
مادر!
فرشته‌های نگاهت را بگو
شانه‌‌هایم را بگیرند.
این آسمان خراش
که قد کشیده درونم
به هیچ ابری نمی رسد
و آن بادبادک
که رنگ کودکی‌ام هست
به هیچ بامی سرنمی‌ساید.
*    *   
دیرگاهی‌است واژه‌ها در خلوتم بال می‌‌زنند.
انگار ازخاک کنده شده‌ام
و در گریز از همه‌ی مرکز‌ها
جاذبه‌های زمین را پس زده‌ام.
اما کو؟ کو بالی
که سرعت شکن‌های فضا را بشکند؟
*    *
مادر!
فرشته‌های نگاهت را بگو
شانه‌‌هایم را بگیرند؛
پیش از آنکه
ماشین زمان
چراغ قرمز‌ها را رد کند
و آنان را که در کارتن‌ها خوابیده‌اند؛
زیر بگیرد
و آدم‌های آهنی‌اش
مرا به قلمروی بی‌ لبخند خیابان‌های بی‌ زمان
تبعید کنند.

آذر ماه ۱۳۸۹