قرن بیست و یکم
( سه سروده‌ی کوتاه در هفته‌های پایانی اولین دهه‌ی قرن )
یوسف صدیق (گیلراد)
•
و همچنان
چشمان خیس شعر،
و انحراف زمان
از سمت زندگی
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۲۱ آذر ۱٣٨۹ -
۱۲ دسامبر ۲۰۱۰
(۱)
و همچنان
چشمان خیس شعر،
و انحراف زمان
از سمت زندگی
و شاخه‌ی زیتون
از مسیر با‌د.
. . . .
پیراهن سپیدت را بپوش.
از مرز این د‌هه می‌‌گذریم.
(۲)
نمی خواهم
به خواب و
به بیداری،
نبض آ‌تش را بگیرم و
دائم
روی سنگ دود گرفته‌ی گورم
بنویسم: کشتیم و
کشته شدیم.
می‌خواهم
در ستایش شادی‌ها بپاخیزم.
اقیانوسی را
در برکه‌ای بستایم و
جنگلی را در برگی.
. . . .
هان! گًل شیپوری!
خدا و
خدایان را بگو: کمی‌هم آ‌تش بس.
(۳)
از این همه سیب ،
پیکان‌ها
سیب گلویم را نشانه گرفته‌اند!
می‌پرسم چرا؟ ...
صدایی
همچون رعد
در خواب‌هایم می‌‌ریزد:
بگریز انسان! بگریز!
۱۷ آذر ۱۳۸۹/ ۸ دسامبر ۲۰۱۰
|