از : حافظه تاریخ
عنوان : استفاده از استفاده ازابزار و شیوه فاشیستی در هر جامعه تحت هر سیستمی ممکن پذیراست، مگر ابزار جلوگیری از رشد و گسترش آن در جامعه مهیا باشد.
پایه و فلسفه ذاتی کمونیسم در تقابل و تضاد کامل با ایدولوژی و خصوصیات عملکردی سیستم سرمایه داری و با همه ابزار و شیوه ممکنه از جمله استفاده ازابزار سرکوبگرفاشیستی دارد. در هر سیستم اجتماعی اجبارآ «آنتی تز» آن متولد و برای جانشین شدن آن مراحل کودکی و نابالغی و فشارهای سیستم حاضر برای «پیشگیری» از رشد و تکامل آن را باید بگذراند. بحث نباید برسر حقانیت ایده کمونیسم باشد که نسبت بجامعه سرمایه داری حاضر پیشرفته است و دوران «نابالغی» خودرا طی و مورد تهاجم سیستم استعماری و استثماری قراردارد، بلکه بیشتر باید ابزار و مکانیسمی که سرمایه داری برای بسط خود و استثمار بشریت که در زمانی در فرم فاشیسم تجلی میکند، شناخت. استفاده از ابزار و شیوه فاشیستی در هر جامعه تحت هر عنوانی باشد ، ممکن پذیر است. اینکه در دوران جنک جهانی دوم نیروهای ضد فاشیستی از هر جایگاهی از جمله اتحاد جماهیر شوروی«سوسیالیستی» بفرم استالینی در اتحاد تاریخی خود از عهده پیشروی ایده فاشیستی منجمله سیستم نژادپرستی نازیسیم هیتلری برآمد و بدوران سیاه بربریت دولت فاشیستی آلمان آنزمان و پاره ای از کشورهای اروپایی برآمد. غیرقابل انکار است. آنچه که بایستی مورد توجه قرار گیرد اینست، که صرفآ نامیدن یک کشور به » دموکرات و یا سوسیالیست و یا «کمونیست» آنرا بری از استفاده از ابزار سرکوب فاشیستی در شکل عامش مینماید؟جنایاتی که باسم «سوسیالیسم و کمونیست» در دوران استالین در داخل و خارج از آن (لشکرکشی ارتش سرخ بشمال ایران) ویا جنایات خمرهای سرخ به رهبری پول پوت و کشتار حدود دو میلیون از جمعیت هفت میلیون نفری کامبوج و غیره را میتوان معادل جنایات ناسیونال سوسیال کارگران آدولف هیتلر از نظر کیفی نمود. اردوگاه کار اجباری در سیبری از «مخالفین» هیچ فرقی اردوگاههای رژیم فاشیستی هیتلری که پر از «دیگر اندیشان» بود، ندارد. ابعاد اعدامهای سالهای سی در شوروی (سوسیالیسم استالینی) در بیدادگاهای آن سیستم بهمان وسعت از نظر کیفی با کشتار وسیع آزادیخواهان و دیگراندیشان در کشورهای مورد نفوذ فاشیزم (آلمان،ایتالیا، اسپانیا،) میباشد.(لشکرکشی و قتل و عام مردم در عراق و افغانستان و اشغال سرزمینیها با پرچم «دموکراسی دولتهای دموکرات» با همان متد فاشیستی صورت گرفت). این بدان معنی نیست خدمات و از جان گذشتگی میلیونها از سوسیالیستها و کمونیستهای و آزاداندیشان جهان برای برافکندن و نابودی رژیمهای فاشیستی در دوران جنگ جهانی دوم نادیده گرفته شود. فرق اساسی بین بینش جهانشمول کمونیستی و اعمالی باسم «کمونیستی» که همراه با شیوه شناخته شده فاشیسیم صورت گرفت، وجود دارد که نباید آنرا نادیده گرفت. عدم موضعگیری «چپ» ایران در این مورد را باید در این نکته دید که آنان دوران «کودکی» را همراه با اشتباهات سخت و جبران ناپذیر میگذرانند و هنوز در مورد «خدمت و یا جنایات» دوران سوسیالیسم استالینی در شک و تردید هستند و هنوز از پوستین کهنه «رهبر و شخصیت پرستی» را از خود دور نکرده اند. دفاع کورانه از هر جریان جنایت بار تاریخی زیر پرده استتار «کمونیسم»، نادیده گرفتن دامنه عملی و کامل سیستم فاشیستی است.
٣٣۴۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۲ دی ۱٣٨۹
|
از : شهاب گولالان
عنوان : پشتیبانی از بیانیه مشترک ۳۸ حزب کمونیست و کارگری اروپا
نظام سرمایه داری وقتی توان بحرانها را ندارند همچون رفتن اسبها از سرا بالائیها گاز گرفتن ها را شروع میکنند طبیعی است این گازها را اول بقشرهای ضعیف و دلسوزان جامعه و کم درآمد آن بخصوص گارگران و زحمتکشان ، کمونیستها و سوسیالیستها شروع کرده تا همچون گذشته بین این دلسوزان جامعه که سیاست پلید و استثمارگر آنها را افشا میکنند تفرقه اندازند تا سیاست استثمارگران خود را که مسبب اصلی فقر توده ها در هر جامعه ای میباشد ، پیش ببرند ، وظیفه هر عدالتخواه در مرحله اول افشای سیاستها استثمارگرانه و عوامفریبی دموکراسی کذائی آنها که شالوده بر توهمات و سراپا آغشته چابلوسی از سرمایه داران میباشد و بدین طریق افکار پلید خود را در محیط های مختلف وارد ساخته و بر توده ها تحمیل میکنند تا فشار بیشتر را بکارگران و زمینه تفرقه آنها را با کمونیستها و سوسیالیستها آماده کنند تا به آسانی بتوانند فشار بیشتر را بر توده های ضحیف جامعه تحمیل نمایند ،
با درود فروان شهاب گولالان
٣٣۴٣۰ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣٨۹
|
از : امیرحسین آمویی
عنوان : دنباله
در دنبال نظر پیشین: فراموش کردم اضافه کنم که نام چپ ایران می توانست به عنوان حاضر یا حامی و یا با هر عنوان دیگری در فهرست قرار گیرد. چه توضیح وجود دارد؟
امیر حسین
٣٣۴۲٨ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣٨۹
|
از : امیرحسین آمویی
عنوان : ایران کو؟
خب! همین که نام هیچ یک از احزاب سوسیالیست یا کمونیست، سوسیال دموکرات، کارگری و یا حتی دموکرات ایرانی در میان این فهرست نیست، نشان میدهد که چپ یا دموکراتهای ایران تا چه حد هنوز اندر خم یک کوچه اند و تا چه حد هنوز در نیافته که در چه مرحله ای از جنبش قرار دارد! این موفقیت را باید به جناح مقابل تبریک گفت! این طور احساس نمی کنید!؟
امیر حسین
٣٣۴۲۷ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣٨۹
|