از : چپ مستقل آزاده باش
عنوان : کی بو کی بو من نبودم ///تقصیر حزب برادر بود
نه خوشم آمد بحث جالبی دارید .لطف بفرمائید برای من پیر مرد که حافظه ام کم سو شده این بیانیه ۱۸ صحفه ای که نام می برید همینجا در کامنت بگذارید ،شاید پیشتر به ماهیت شوم شما وآن دیگری پی بردم . دوستان عزیز هردوی شما به مردم ومنافع مردم وجنبش چپ ضربه زدید . حالا دنبال مقصر می گردید . واقعا که ؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!
٣۴٣۵٨ - تاریخ انتشار : ۷ بهمن ۱٣٨۹
|
از : فریبرز عظیمی
عنوان : آقا یا خانم یک سوال - کمی آرام باشید
سلام
دوست گرامی آقا یا خانم یک سوال، لطفاً متن نوشته من را مجددا با آرامش و بدون پیش داوری بخوانید. من در آن یاداشت متذکر شده ام "...و در این بین شاید اقلیت کوچکی از رهبری یا مسئولین دو حزب با حرکت سازماندهی شده موافق نباشند".
کجای این حرف من اشکال دارد؟ من اولاً جزء نوشته رفیق محترم محمود بهنام حداقل در بیرون از سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران با نوشته دیگری روبرو نشده ام و متاسفانه خبری هم در این خصوص از مسائل درونی شما ندارم. دوماً در نوشته از کلمه شاید استفاده کردم و مبنای من تنها مخالفت بیرونی یک نفر از رفقای اتحاد فدائیان بوده است و در این وضعیت، من بر عکس شما، نمی توانم از کلمه اکثریت اعضای تشکیلات اتحاد فدائیان خلق ایران استفاده کنم زیرا اطلاعی در این خصوص از بحث های درون سازمان مربوطه ندارم. سوماً در چنین وضعیتی مناسب بود که من احتیاط کنم و بنویسم که اقلیتی نه تنها از یک سازمان بلکه متذکر شده ام از دو سازمان می توانند مخالف برگزاری چنین حرکت مشترکی باشند. امیدوارم که با توضیحاتم موفق شده باشم که نشان دهم که این فرمولبندی، عزیز برخورد ناپسندی نیست.
در ضمن شما می دانید که هنگامی که دو جریان سیاسی تصمیم به اجرای مشترک حرکتی می کنند خارج از بحث های درونی اعضایشان در بیرون با امضای ارگان مهر خود را می زنند و دو سازمان فدائی هم چنین کرده اند.
شما خطاب به من نوشته اید: " دوست عزیز هر تصمیمی که اکثریت یک ارگان تشکیلاتی بگیرد الزاما مورد تائید اکثریت آن تشکیلات نیست". از این نوشته شما چنین بر می آید که اکثریت تشکیلات شما مخالف حرکت مشترک است. البته اگر در این بین حرف کلی نزده باشید؟!
برای من اگر چنانچه حرف شما درست باشد جای تاسف است که یک ارگان رهبری بدون موافقت اکثریت سازمانش دست به یک کار مشترک بیرونی با سازمان دیگر بزند!
از نظر من تنها تشکیلات های غیر دمکراتیک هستند که بدون توجه به نظر اکثریت اعضایشان اقدام بیرونی سازمان می دهند. البته من می دانم که شما واقعیت را نمی گوئید زیرا بر این اعتقاد هستم که روابط درونی سازمان اتحاد فدائیان، دمکراتیک است و پلورالیسم در این سازمان وجود دارد.
شاید بی مناسب نباشد که به عرض شما برسانم که من در یاداشت خود دوست محترم بهنام را خطاب قرار داده بودم ولی در این بین نمی دانم چرا شما چنین تند و عصبی عکس العمل نشان داده اید؟
در مورد واقعیت زندگی اپوزیسیون ایران و وجود فاصله ها و اختلافات نمی دانم چرا فقط آنها را به پند و نصیحت تشبیه کردید؟! البته می توانید چنین ارزیابی داشته باشید اما این تعبیر نادرست شما واقعیت مشکلات واقعی و موجود اپوزیسیون را نمی تواند پنهان کند!
در هر صورت ممنون از شما
با احترام
فریبرز عظیمی
٣۴٣۴۷ - تاریخ انتشار : ۷ بهمن ۱٣٨۹
|
از : اروان کیانی
عنوان : یعنی انقدر اختلاف دارید که برگذاری یک جشن ۴۰ سالگی را هم برنمی تابید
بعضی وقتها تعجب میکنم از شما نسل انقلابی ۵۷ . شما هیچ وقت حاضر نمیشوید بخاطر امروز جنبش ازادیخواهانه مردم ایران دست از اختلافات ۳۰ سال قبل تان بردارید? راستی اختلاف شما باهم بیشتر از اختلاف موسوی و کروبی با خامنه ای و جنتی است? ببینید چگونه همه انها وقتی موضوع حفظ نظام جمهوری اسلامی ومیراث خمینی پیش میاید همه صحبت نظام مقدس الهی امام جنایتکار را میکنند حالا شما که با تمام فداکاری های بنیانگذاران سازمان فدائی حتا از برگذاری یک جشن مشترک ۴۰ سالگی جنبش فدائی اکراه دارید و میخواهید یک ۵۰ سالی هم در باره گذشته تان بحث کنید چه انتظاری از مردم ایران و جوانان دارید که به شما اعتماد بکنند. شما که هرکدام تان اجازه دارید سخنرانی کنید و حرف خودتان را بزنید و در میزگرد سیاسی نظراتتان را برای دیگران توضیح دهید پس از چی میترسید? بهتر نیست در جشن مشترک شرکت کنید و باهم دیگر از نزدیک بحث و گفتگو کنید شاید این دیدارها شما را به برون رفت از بحرانی که امروز چپ ایران را فرا گرفته است یاری رساند.راستش نسل من زیاد شما را نمیشناسد و اهمیتی هم به ان اختلافات ۳۰ سال قبل شما نمیدهد. شما موسیاه های سال ۵۷ دیگر کاملا سپید موی شده اید پس کی میخواهید به فکر جوانان نسل من باشید که میخواهیم به امروز جنبش فکر کنید. امروز برایمان مهم است نه ۳۰ سال قبل که فرخ نگهدار حق داشت یا کشتگر و یا اسم سازمانی که بعدها دوبار با جریانهای دیگر فدائی وحدت کرد اسمش انشعاب ۱۶ اذر بود و یا فدایان خلق خوب که چی? چه بدرد ما میخورد? امروز چه برنامه ای برای برقراری ازادی ودمکراسی در ایران دارید? ما شما را با این معیار محک میزنیم
دوستدار اتحاد همه نیروهای چپ دمکراتیک
اروان کیانی
٣۴٣۴۲ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣٨۹
|
از : یک فعال سیاسی
عنوان : دو اشتباه
دوستان گرامی که با امضای فدائی اکثریت کامنت گذاشته اید
نام سازمان منشعبین مشهور به "۱۶ آذر" ، "سازمان فدائیان خلق ایران" بود اگر به برخورد صحیح معتقدید، اسم واقعی آنها را در کنار "القاب" دیگر بیاورید.
برخی صحبتهای شما درست، بخصوص لازمه نقد برای همه ولی به نظر بنده دو اشتباه در قضاوتهای شما برجسته است:
اول شما آن سازمان، یعنی "سازمان فدائیان خلق ایران" را مساوی سازمانی که "سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران " نام دارد تلقی می کنید. محض یادآوری، این سازمان محصول دو وحدت پی در پی، نخست با آزادی کار وسپس با شورایعالی، است. تاریخچه، عملکرد و مواضع این سازمان در طول حیاتی نزدیک به ۲۰ سال، برای همگان روشن است.
دوم شما فراموش می کنید که همان "سازمان فدائیان خلق ایران"، در پلنوم ۷ و قبل از وحدت با آزادی کار اساسی با آن گذشته مورد نظر شما برخورد کرد. آیا مرگ برای همسایه را ترویج نمی کنید.
٣۴٣۲٨ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣٨۹
|
از : فدائی اکثریت فدائی اکثریت
عنوان : گروه منشعبیون ۱۶ آذر
فدائی اکثریت
سلام دوست عزیز حمید بوطاریان، اولا شما دو بیانیه را اشتباه گرفته اید. بیانیه مورد نظر شما بعنوان اعلام موضع انشعابیون منتشر شد.
از نظر من رفقای انشعابیون در ۱۶ آذر ۱۳۶۰ در اینکه وحدتی با حزب توده ایران در کار نیست، بلکه ادغام سازمان در حزب توده ایران پیش برده میشود. کاملا محق بودند. تمامی نوشته های آن زمان این رفقا بر علیه انحلال طلبی سازمان اکثریت درست و بجا بود. شما اگر مقاله در راه وحدت آن زمان سازمان فدائیان اکثریت را که در نشریه کار آن زمان چاپ شد بخوانید. در این مقاله کاملا از ادغام سازمان در حزب توده ایران دفاع میکند.
در عین حال اتهامات و تهمتهای برخی از رهبران سازمان فدائیان اکثریت به رفقای انشعابیون غیر اخلاقی و غیر رفیقانه بوده است. من اصلا از اینها نه قصد دفاع دارم و نه میتوانیم وجدانم را زیر پا بگذارم و بگویم که هیچی نبوده است. اگر منظور شما اینها است من با شما اختلافی ندارم. برای نقد گذشته جنبش فدائی باید همه انشعابیون به نقد خودشان بنشنینند. صد البته نقش و سهم سازمان فدائیان اکثریت بیشتر از همه آنها است. ولی این به معنا نیست که سایر انشعابیون پاک و پاک بودند و فقط اکثریت گناه کار بوده است.
انشعابیون ۱۶ آذر در رابطه با خط دفاع از جمهوری اسلامی و خط امام هیچ فرقی با حزب توده و سازمان اکثریت نداشتند که هیچ، بلکه در مواردی افراطی تر هم بود. آنان از جمهوری اسلامی و خط امام آن مانند حزب توده و سازمان اکثریت دفاع میکرد.
راستش من با روحیه های مانند مسعود نقره کار و مهدی اصلانی ها موافق نیستم. آنها طوری برخورد میکنند که گویا در این خط مشی فاجعه بار شریک نبوده اند وفقط سازمان اکثریت بوده است که ..... مقالات نقره کار تکرار در تکرار شده است.
اگر به رهبران آنها و یا خودتان نشریه کار منتشره از جانب آنان را در سالهای ۶۰/۶۱ را یک بار دیگر مطالعه بکنید خواهید دید که چقدر آنان نیز در این خط و مشی فاجعه بار سهیم بودند. راستش را بخواهید من در نوشته رفیق بهنام این را حس کردم که ایشان با این نوشته کی بود کی بود من نبودم را میخواهد القا بکند. من هم خواستم آن یادداشت را نوشتم که رفیق بهنام توجه داشته باشد که حافظه تاریخی مردم نمرده است.
شما یک سری به سایت ایران آرشیو بزنید. میبینید که نشریات تقریبا تمامی گروهای سیاسی ایرانی از جمله سازمان فدائیان اکثریت نیز تمامی آرشیوهای نشریه کار و سایر انتشاراتی خود را بشمول نشریه کار سالهای ۶۰/۶۱ (سیاست شکوفائی خود) در اختیار این سایت گذاشته است. اما از نشریات گروه انشعابیون ۱۶ آذر خبری نیست. شما فکر میکنید واقعا این اتفاقی هست؟ من فکر نمیکنم. آنها میخواهند مرور زمان شامل حال آنان بشود. اتفاقا در این برخورد آنان کمتر صداقتی هست. نظر شما چیست؟
منظور من بیانیه ۱۸ صفحه ایی بوده است که بلافاصله بعد از دستگیری رهبران حزب توده و ضربه به سازمان اکثریت از طرف گروه منشعبیون ۱۶ آذر در همین رابطه در اواخر سال ۱۳۶۱ منتشر شد. با همین مضامین که در نوشته قبلی نوشتم. منتشر شد. من متاسفانه آن را ندارم. اما در آن زمان در ایران بودم این بیانیه را چند بار خواندم. شما تصورش را بکنید من اکثریتی که زیر ضرب بودم و دنبال امکاناتی برای مخفی شدن بودم با خواندن این بیانیه چه احساسی در من نوعی بوجود میامد. نقش این بیانیه هیچ فرقی با برخورد برخی از رهبران اکثریت که در بالا اشاره کردم نداشت.
قربانت باز هم فدائی اکثریت
٣۴٣۲۶ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣٨۹
|
از : یک سئوال
عنوان : آقای فریبرز عظیمی لطفا منبع حکم خودتان را ذکر نمائید
آقای فریبرز عظیمی نوشته اند که " اقلیت کوچکی " در سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران با برگزاری مراسم مشترک با سازمان اکثریت مخالفند. ایشان که نوشته طولانی شان را از اندرز و پند پر ساخته اند لطف کنند منبع و سند این حکم را درج کنند.
دوست عزیز هر تصمیمی که اکثریت یک ارگان تشکیلاتی بگیرد الزاما مورد تائید اکثریت آن تشکیلات نیست. شما که به دیگران درس می دهید کمی هم در قضاوت تان تامل داشته باشید. نمایندگان شما در کنگره اخیر سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران شرکت داشتند. آیا شما مطمئن هستید که به اندازه کافی و بویژه عمیق از روابط درونی این سازمان آگاهی دارید.
شما وارد بحث همکاریها و وحدت شده اید، چنانچه اطلاعات شما و گزارشهائی که در این خصوص به شما رسیده در حد مورد قبلی باشد، تکلیف تمامی نوشته و موضع شما روشن است.
٣۴٣۱۵ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣٨۹
|
از : فریبرز عظیمی
عنوان : برای وحدت باید یکدیگر را بیشتر تحمل کرد!
با سلام به رفیق محترم محمود بهنام؛
خسته نباشید و ممنون از مقاله ای که زحمت کشیدید و برای روشنگری انتشار دادید. علاقمند بودم با اجازه شما چند نکته را پیرامون نوشته شما رفیق عزیز متذکر شوم:
۱-شما در مقاله خود به نحوهء نوشتن تاریخچه مشترک دو سازمان توجه داده اید و بر این نظر هستید که تفاوت های اساسی و روشنی میان دو سازمان، حتی نسبت به تحلیل گذشته مشترک وجود دارد. من برای راحتی خوانندگان، لینک تاریخچه ای که توسط دو سازمان دوست بصورت جداگانه تهیه شده را در اینجا می آورم تا بلکه از این طریق دسترسی به آن دو مطلب راحتر صورت گیرد.
الف) نگاهی مختصر به تاریخچه سازمان اتحاد فداییان حلق ایران
http://www.etehadefedaian.org/archive/bargiaztarikh/tarikhcheh.pdf
ب) نگاهی به تاریخچه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
http://www.fadai.org/document/doc_fon/tarixce-۰۷.pdf
۲-در متن سه صفحه ای نگاهی به تاریخچه سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت قرار بر این نبوده است که از ادبیات سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران رونویسی شود. در تاریخچه مربوط به سازمان شما از همه موضوعات مربوط به آماج ها، دیدگاهها، برنامه و ... صحبت به میان آمده است. اما در متن سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت، می بینیم که از ادبیات و زبانی متفاوت، برای معرفی خود استفاده کرده است. بعرض شما رفیق محترم برسانم که اگر طبق نوشته شما به همان مقالات، مصاحبه ها و گفتگو های که مطرح کردید مراجعه کنیم متوجه میشویم که شخصیت های قدیمی پیش از انقلاب یا بعد از انقلاب جنبش فدائی در بازگوئی از تاریخ گذشته سچفخا و نحوه شکل گیری، جناح بندی ها، اختلافات و آغاز جنبش و مبارزات آنها همواره نسبتاً می شود گفت ارزیابی مشترکی دارند. در ضمن اگر شما علاوه بر تاریخچه بیاید و به اسناد کنگره پنجم سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت نیز مراجعه کنید حتماً در آنجا طرح " آماج ها و دیدگاهها" را نیز ملاحظه خواهید کرد. در آن طرح مواضع سازمان مذکور مشخص، تعیین و تصویب شده است. و تا هنگامی هم که مصوبه ای جدید در خصوص آماج ها و دیدگاهها در کنگره ها به تصویب نرسیده باشند می توان از قانونیت آن طرح دفاع کرد. و امروز هم به این موضوع کاری ندارم که عده ای آنرا در سازمان قبول دارند یا ندارند. به علاوه بهنام عزیز، ضرورت ندارد همه مسائل را بخواهیم در یک تاریخچه سه صفحه ای توضیح دهیم. دیگر اسناد سازمانی در سایت فدایی اورگ انتشار یافته است و علاقمندان می توانند به آنها مراجعه کنند. در ضمن برای مراجعه آسان شما به سند مربوطه که در کنگره پنجم سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت به تصویب رسیده است لطفا به لینک زیر مراجعه کنید.
http://www.fadai.org/kongereha/asnade_kongereha-۱-۹.pdf
اصلاً در این میان بیایم و حرف شما را قبول کنیم و تاکید داشته باشیم که حتی در خصوص تاریخچه مشترک میان فدائیان اختلاف نظر و تفاوت وجود دارد. خب عزیز وجود داشته باشد. مگر چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شما توجه داشته باشید که علاوه بر سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت دارید با شورای موقت سوسیالیست های چپ هم که تاریخ مشترکی با هیچکدام از دو جریان فدائی ندارد و حتی می تواند ارزیابی های بسیار متفاوتی در خصوص گذشته دو سازمان فدائی و همان تاریخچه ای که شما قصد کرده اید نسبت به آن غلو کنید و آن را مانعی برای همکاری ها و گفتگو ها بدانید، وجود دارد. اما چرا این تفاوت نظر با سازمان سوم برای شما مشکل نمی شود و براحتی از روی آن می گذرید؟ استفاده از ادبیات متفاوت به معنی اختلاف بر سر گذشته مشترک نیست! در ضمن چنانکه تاکید کردم تفاوت یا ارزیابی یا تحلیل متفاوت از گذشته نمی تواند مانعی برای پروژه وحدت چپ یا وحدت سه سازمان باشد؟
در خصوص آن گذشته مشترک رفیق بهنام عزیز اگر شما فرصت بیابید و به آرشیو نشریات کار مراجعه کنید حتما با نوشته ها و تحلیل های زیادی نسبت به آن گذشته مشترک مواجه خواهید شد. حداقل این است که سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت در سالگرد سیاهکل به اشکال گوناگون به آن تاریخ مشترک می پردازد و در اینجا استفاده از واژه های همچون "حذف" یا "کتمان مسائل" و یا ...،روش مناسبی برای گفتگو میان دو سازمان دوست نیست.روشن است که هر سازمانی خود تشخیص می دهد از چه ادبیاتی برای تعریف خود استفاده کند. کاش مشکلات دو سازمان فدائی همان بود که شما بصورت ساده برای ما نوشتید! اما متاسفانه مشکلات مخالفین وحدت دو سازمان مسائل دیگری است و بهتر است شما مخالفت خودتان را با امر وحدت پشت این حرف های بی پایه و ساده قرار ندهید. به نظرم شما دلایل قویتری دارید و بهتر است رک و راست آنها را مطرح کنید تا بلکه خواننده نوشته شما بهتر متوجه نظرات و مشخصاً مخالفت شما با همکاری های موردی با دو جریان فدائی شود. این را هم متذکر شوم که در میان دو سازمان فدائی تا لحظه کنونی بر سر گذشته مشترک هیچ گونه مجادله ای انجام نگرفته است و اجازه دهید متذکر شوم این موضوع ادعاهایی است که شما امروز آنرا مطرح کرده اید.
۳- شما نوشته اید که: "پس از انقلاب، که تنها در فاصله سالهای ۶۰-۱۳۵۸، چهار انشعاب در جنبش فدائی به وقوع پیوست، هر کدام از جریانات مسیرهای متفاوت و گاهی متضادی را پیموده و هریک تحولات گوناگونی را پشت سر نهاده اند که طبعأ تاریخچه آنها را نیز از یکدیگر متمایز میسازد. با این حد از اختلافات در مورد برخورد و ارزیابی تاریخی نسبت به «پیشینه مشترک» (که نمونه هائی از آن فوقآ بیان گردید)، کاملا روشن است که اختلاف نظر پیرامون دوره سی ساله جدائیها و پراکندگی های بعدی، بسی بیشتر خواهد بود".
دوست محترم محمود بهنام؛ می دانید فرق دوستانی چون شما در سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران با سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت در چیست؟ سازمان دوم می داند که مسیر برای وحدت سخت و دشوار است و اینکه ده ها سال دوری و اختلاف و ندانم کاری ها و اشتباهات بزرگ و کوچک باعث ایجاد فاصله میان دو سازمان شده است. اما با وجود این مشکلات تحلیلش این است که باید از جایی شروع کرد. نمی خواهد بگوید که چون ما با هم اختلاف داریم پس بهتر است همکاری یا فعالیت مشترک در مسیر اتحاد و وحدت با هم نداشته باشیم؛ زیرا تفاوت های ما نمی تواند سیمایی مشترک از ما در جامعه و در میان ایرانیان ایجاد کند. می دانید مشکل چیست؟ مشکل این است که شما می خواهید در این اختلافات باقی بمانید و در مسیر همگرایی ها و غلبه بر دشواری ها حرکت نکنید. البته چنین تحلیلی جای تاسف دارد اما نمی شود گفت که شما حق این را ندارید که چنین روشی را برای مبارزه اتخاذ کنید. بعرض شریفت برسانم که الان درست بیش از سه دهه است که در این مسیر حرکت کرده و مانده ایم و باز هنوز شما اصرار دارید که در آن مسیر گذشته باقی بمانیم! شما حق دارید که با مواضع فدائیان خلق ایران اکثریت موافق نباشید و نظرات آنها را بخواهید از طریق نقد مورد بحث و بررسی قرار دهید و بگوید همه مسائل نظری، دیدگاهی، برنامه ای، تاریخی و سیاسی را باید در تاریخچه و آن هم بروش شما قرار دهند. اما چه اصراری دارید که فدائیان خلق ایران اکثریت هم چون شما عمل کنند؟ واقعا چه ضرورتی در این مسئله می بینید و چرا این موضوع تا این حد شما را عصبی کرده است؟ فدائیان خلق ایران اکثریت مسائل سیاسی خود را در قطعنامه سیاسی، مسائل برنامه ای را در برنامه، اساسنامه ای را در طرح اساسنامه، دیدگاهی را در طرح آماج ها و تاریخی را با روش و ادبیات خود برای جوانان یا مخاطبین خود می نویسند. فدائیان خلق ایران اکثریت سعی دارند از همه این مجموعه ها به صورت خیلی کوتاه در تاریخچه خود مواردی را متذکر شوند. قابل فهم است که این روش، مدل دلخواه شما نیست. اینکه اشکالی ندارد و آسمان به زمین نمی آید. شما آنگونه باشید که می خواهید و بگذارید ما هم آنجوری باشیم که می خواهیم!
۴- بهنام جان؛ دعوت برای بزرگداشت سالگرد جنبش فدائی تنها در آستانه چهل سالگی این جنبش انجام نگرفته است و اگر شما به مسئولین گذشته اتحاد فدائیان از جمله مسئول روابط عمومی دوره گذشته این ارگان، رفیق احمد آزاد مراجعه کنید حتما بشما رفیق محترم خواهد گفت که از سالها پیش چنین درخواست هایی بصورت مسئولانه توسط فدائیان خلق ایران اکثریت از سازمان شما صورت گرفته است و هر بار توسط سازمان شما تحت عناوین مختلف جواب مثبت به آن داده نشده است و امروز بهنام عزیز من خوشحال هستم و مطمئن هستم بسیاری دیگر که به سرنوشت چپ های دمکرات می اندیشند از انجام چنین حرکت مشترکی توسط دو سازمان فدائی خوشحال خواهند شد.
۵- راستی چه اشکالی دارد که طیف فکری شما در سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران اختلافات زیادی هم با فدائیان خلق ایران اکثریت داشته باشند. مگر تاکنون طیف شما رفقا اینجور فکر و عمل نکرده اند. اشکالی نیست رفیق محترم، مخالف فدائیان خلق اکثریت باشید ولی راه گفتگو را نبندید و همواره شرایطی را مشترکا ایجاد کنیم که بر سر آن اختلافات بزرگ و کوچک با هم بحث و گفتگو کنیم و در کنار این نقدها و اختلافات، لحظه ای هم به کار و فعالیت مشترک فکر و عمل کنیم. اگر چنین روشی را اتخاذ کنیم باور کنید مردم ما را جدی تر می گیرند و به حرف هایمان تا حدودی توجه نشان می دهند. فاصله ایجاد کردن، مانع گفتگو شدن، مانع فعالیت وعمل مشترک شدن، مانع ایجاد کردن بر سر هر تلاشی، باور کنید ۳۰ سال است که در میان اپوزیسیون این روش یا سیاست پیش برده می شود و صمیمانه بگویم نتیجه خوبی نداده است و روشن بگویم که جوابگوی جنبش و حتی مواضع و منافع هیچکدام از دو سازمان فدائی نبوده است. زمان زمان تفرق و دوری نیست و جامعه از شما و دیگر جریانات اپوزیسیون انتظارات دیگری دارد.
۶- جشن سالگرد چهلمین سال جنبش فدائی قرار است مشترکا توسط دو سازمان فدائی برگزار شود و در بین شاید اقلیت کوچکی از رهبری یا مسئولین دو حزب با حرکت سازماندهی شده موافق نباشند. اما توجه داشته باشید که بزرگداشت چنین روزی با امضای دو سازمان فدائی انجام گرفته است. در آن بحثی از موافقت اکثریت و مخالفت اقلیت کمیته مرکزی اتحاد فدائیان اصلا مطرح نیست. در ضمن اگر اعلامیه مشترک را خوب بخوانید روشن اعلام کرده است که دو سازمان فدائی می خواهند سالگرد جنبش فدائی را مشترکا جشن بگیرند و ...
در آخر دو سازمان، سه سازمان، پنج سازمان ، نه سازمان می توانند چنانکه گفتید علاوه بر این برنامه مشترک دو سازمان، آکسیون های دیگری را نیز با هم و یا با دیگران سازمان دهند. در واقع این کار مشترک آن حرکت مشترک دیگر را نفع نمی کند و لطفا شما بگوئید بر سر کدام کارها طیف فکری شما می خواهند کارهای مشترک با چپ های دمکرات دیگر انجام دهند؟ در مورد بخش آخر نوشته شما باید منتظر ماند دید که در آینده چه پیش خواهد آمد.
٣۴۲۹۹ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣٨۹
|
از : حمید بوطاریان
عنوان : اگر آنها منتشر نمی کنند ، لطفا شما که گویا در دسترس دارید منتشر کنید . تا سیه روی شود هرکه در غش باشد .
سئوال من از شما دوست عزیز که خود را فدائی اکثریت ملقب کرده اید اینست ؟ همانطور که نویسنده مقاله با نام و هویت سازمانی خودش نوشته شما هم با نام خودتان بنویسید . من بشخصه شما را نه فدائی اکثریت بلکه یکی از اعضای حزب توده ایران میدانم .. اگر شما اینقدر به گفته خود اطمینان دارید آن نوشته ۱۶ یا ۱۸ صفحه ای که با شعری از مولانا آغاز میشود منتشر کنید تا همگان بدانند که چرا اینها از شما جدا شدند و این رهبری راستِ کدام جریان بود که با لاجوردی جلاد همراه با پدر محترم ملاقات میکرد و زنده از اوین بیرون می آمد و رهبری - راستر - کدام جریان بود که بدست همان لاجوردی به جوخه اعدام سپرده شد !؟ واحیرتا، اگر واقعا فدائی اکثریت باشی . از - حزب طراز نوین طبقه کارگر - چه آموخته ای !؟ یکی از خصلت های پسندیده فدائیان در طول تاریخ مبارزات خونبارشان داشتن صداقت بوده است که پیر و جوان و حتی دشمن از آن یاد کرده و به آن اذعان دارند . فدائی از زمین تا آسمان با (سَیاسیون ) فاصله داشته و برای پیشبرد امر خود به شیوه های زشت متوسل نمی شده و نمیشود ، کمااینکه بازهم از این شیوه ی زشت دوری می کند و به دروغ و دَغل متوسل نمیشود .
راستی جدائی از شما بر سر چه بود !؟ شما که گویا تمام جزئیات آن نوشته و مطلب را بخاطر دارید بفرمائید چرا با شعری از مولانا با این مضمون آغاز میشد ؛
یکسان نماید کِشت ها تا وقت خِرمن در رسد.
نیمیش مغز نغز شد وان نیم دیگر کاه شد .
متاسفانه هنوز هم می بینیم که چه کسی و از چه جریانی به خامنه ای نامه می نویسد و برای بقاء رژیم منفور اسلامی به او پند و اندرز میدهد .
در خاتمه از شما انتظار میرود که آگر آنها منتشر نمی کنند شما منتشر کنید تا سیه روی شود هر که در او غَش باشد . شما چرا مشتشان را باز نمی کنید !!؟؟
٣۴۲۹۴ - تاریخ انتشار : ۵ بهمن ۱٣٨۹
|
از : فدائی اکثریت
عنوان : لطفا تفاوت خودتان را هم بعنوان انشعابیون ۱۶ آذر از اکثریت بیان بکنید.
رفیق محمود گرامی!
شما بعد از سی سال یاد مسایلی افتادید که درد جنبش ما نیست. آنهم از جائی شروع کرده اید که در تعریف جنبش فدائی شما به مسایلی اشاره کرده اید که سازمان فدائیان اکثریت نکرده اند.
اما نمیگوید که شما بعنوان انشعابیون ۱۶ آذر بمراتب خط سیاسی شما در دفاع جمهوری اسلامی راستر و بدتر از فدائیان اکثریت بود. سازمان آن زمان شما بلافاصله بعد از هجوم رژِیم به حزب توده و فدائیان اکثریت، شما از این هجوم بنوعی استقبال کردید و نوشتید که آنها جاسوس بودند و ما نه تنها جاسوس نیستیم بلکه همچنان وفادار به جمهوری اسلامی و خط امام هستیم. لطفا بجای این حرفها اگر راست میگوید و در فکر وارسی جنبش چپ و فدائیان هستید، آن بیانیه ۱۸ صفحه ایی خودتان را منتشر بکنید، تا جنبش بفهمند که چه گذشته است. فکر نکنید که مرور زمان همه چیز را به فراموشی میسپارد.
٣۴۲٨۹ - تاریخ انتشار : ۵ بهمن ۱٣٨۹
|