• هر چند که در زهدان شب نفس میکشم
مردمکهایم را اما
بر چشمخانه‌ی ماه نشانده‌ام
تا نگاهم
هر شب ماه تمامی بر فراز شهر بتاباند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۱ بهمن ۱٣٨۹ -  ۱۰ فوريه ۲۰۱۱

 (برای اِیمی گودمَن Amy Goodman و دیگر ژورنالیست های پیشرو)

هر چند که در زهدان شب نفس میکشم
مردمکهایم را اما
بر چشمخانه‌ی ماه نشانده‌ام
تا نگاهم
هر شب ماه تمامی بر فراز شهر بتاباند

آی نگارشهای بی رویا
که بخیالتان فانوسی میافروزید در مِه
وزش باد را از یاد برده‌اید؟
از گستاخی ماه مترسید
بارش مضطرب مهتاب را
جامی کنید،
یک امشب صمیمانه بنوشید
زیرا که پشت درهای بسته‌ی قصر
عالیجنابان گرد میز
توطئه میکنند
بیزار ازِ مهتابی که از پنجره سرک میکشد
و از جوهر شب
زیرکانه رقم می زند سپیده را

عالیجناب!
در کوره‌ی سینه‌ام تب هزار زندانی میسوزد
مدال سرد تو ناقوس مرگ است
بر آن نمیگنجد
بیهوده دست دراز مکن
شاخه‌‌ی شب بویی
از جفتگیری تصادفی گلها نیستم
که بچینی
و در گلدان سنگی معبد به تماشا بگذاری
من لنگرم را دور از دسترس تو
بر مداری دیگر افکنده‌ام
"فریادم" من
نشسته بر گنجینه‌ی شب
ستاره میبارم.

مرضیه شاه بزاز

آتلانتا ژانویه ۲۰۱۱