اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٣ بهمن ۱٣٨۹ -  ۱۲ فوريه ۲۰۱۱

اکنون کومه¬له چهل و یکمین سال تأسیس و سی و دومین سال آغاز فعالیت علنی خود را سپری مینماید. در ۲۶ بهمن سال ۱٣۵۷ هجری شمسی رفیق محمد حسین کریمی از بنیانگذاران کومه¬له در جریان هجوم مردمی به شهربانی سقز و تیراندازی مزدوران شهربانی زخمی شد و پس از چهار روز نبرد با مرگ، جانباخت. رهبری کومه له، به پاس کار و فداکاری و جایگاه والای وی در کومه¬له، ۲۶ بهمن را به عنوان روز کومه¬له تعیین نمود.
   از آنزمان تا کنون همه رهروان کومه له، دوستداران آزادی و جنبش رهایی ملی کردستان، هواخواهان عدالت و برایری اجتماعی، خانواده شهدا و پیشمرگان کومه له و مردم ستمدیده کردستان، روز کومه له را ارج مینهند. فراز و نشیبها و جنبشی را که کومه¬له متعلق به آنست، مورد بررسی و بحث قرار میدهند. آزمون پیشروی و شکستها، سربلندی و خطاها و در کل، عملکرد این حزب را مرور مینمایند تا راهکارهای به¬روز و آتی برای کومه¬له و جنبش کردستان را حدادی نموده و مسیر پیشروی را با نگاه وسیعتری در پیش پای خود ترسیم کنند. تلاش میکنیم تا از شکستها بیاموزیم و برای پیروزی نوینی تدارک قوا کنیم. خستگی ناپذیری و نهراسیدن از موانع راه، خصلت بارز کومه¬له¬ایها و جنبششان بوده و خواهد بود.
   لازم است بگوییم که یک خط روشن و تابناک در سراسر حیات کومه¬له، مشهود است. در سختترین دورانها، اگر این جهتگیری کمرنگ هم شده باشد، اما هرگز زایل نشده است. راستگویی با مردم و توجه به خواست و نیازشان، دفاع از حق محرومان و عدالت اجتماعی، تلاش برای آزادی و نوگرایی، مبارزه برای رفاه و آسایش عمومی و هر اقدامی که لقمه نانی به سفره ستمدیدگان بیفزاید، دفاع از حق برابر زن و مرد، و بالأخره مبارزه برای رهایی مردم کردستان از ستم ملی و فعالیت برای تثبیت دمکراسی در جامعه و حیات سیاسی مردم ایران، اجزای تشکیل دهنده این خط سیاسی است.   
   امسال در شرایطی ۲۶ بهمن را ارج مینهیم که رژیم جمهوری اسلامی بیشتر از هر زمانی انزوای خود از مردم و موج نارضایتی عمومی و میلیونی را دیده و تجربه کرده است. این رژیم در سطح جهانی، به عنوان رژیم اعدام و ترور، سیستم ضد روشنگری و علیه آزادیهای مدنی و سیاسی، معرف خاص و عام شده است. این دولت با بحران عمیق اقتصادی روبروست و برای گذر از این موقعیت، بیش از پیش توسل به سرکوب و زور و میلیتاریزم عریان را پیشه کرده و، از نظر مردم نیز راهی جز سرنگونی و خواست رفتن کل نظام، باقی نمانده است. در جریان اعتراضات وسیع مردمی پارسال شاهد بودیم که مردم چه زود و در همان هفته اول، کلیت نظام و رهبری را نشانه رفتند و مرز خود را با اصلاح طلبان حکومتی که خواهان بقای رژیم اسلامی بوده و هستند، به روشنی ترسیم نمودند.
   برای فرونشاندن اعتراضات، بیشترین سرکوبهای حکومتی متوجه زنان، کارگران، جوانان، فعالان مدنی و ملیتهای تحت ستم بوده و به ویژه مردم کردستان که یک اعتصاب عمومی یکپارچه را به راه بردند، بیشترین اعدامهای سیاسی را به خود دیده اند. با وجود این امروزه نیز کردستان بیشتر از هر زمان دیگری آماده مبارزه با کلیت این رژیم است و کماکان سنگر مستحکم دمکراسیخواهی در ایران است. هرچند در ایران فشار بر روزنامه¬ها و وبلاگ نویسان و گستراندن سانسورهای انترنتی، دامنه وسیعتری به خود گرفت. اما با این وجود هم نتوانستند از گسترش این راه ارتباطی و ایجاد شبکه های اجتماعی جلوگیری به عمل آورند. رژیم اگر توانسته است با سرکوب شدید، کنترلی موقتی بر خیابانها ایجاد نماید، اما آتش نفرت عمومی علیه خود را بیش از پیش دامن زده و حتا سران حکومت نیز به این امر واقفند، به همین دلیل نیز تمرین نیروی ضد شورش شهری و مانورهای نظامی برای کنترل مردم را در اولویت کار قرار داده اند.
   در سطح منطقه نیز ما شاهدیم که موج دمکراسیخواهی و اعتراضات وسیع خیابانی برای سرنگونی رژیمهای دیکتاتوری، اکنون بخش مهمی از خاورمیانه را فراگرفته است. قیامهای مردمی در مصر و تونس و تحرکات مشهود دمکراسیخواهی در الجزایر، اردن، مراکش و ... بیانگر روند حتمی رو به دمکراسی است. مدتهاست این منطقه جولانگاه دیکتاتورهاست و مردم خاورمیانه نیز در تب و تاب آزادی میسوزند. اکنون مردم و بخصوص نسل جوان و نوگرا اراده نموده اند تا خود را از شر دیکتاتوری برهانند. جنبش و قیام در مصر و تونس نشان داد که توده مردم به چیزی جز رفتن و تغییر سیستم رضایت نمیدهند. این رویدادها نشان داد که اصلاح در رژیمهای دیکتاتوری مقبول مردم نیست و همین نتیجه¬گیری است که لرزه بر پیکر جمهوری اسلامی انداخته است. قیامهای مردمی اخیر در کشورهای خاورمیانه نه تنها نشأت گرفته از اصلاح طلبان حکومتی و یا انقلاب اسلامی در ایران نیست، بلکه شعار و مسیری رادیکال و کاملاً متفاوت دارد. مردم ایران از این قیامهای مردمی درس میگیرند و قطعاً خواست رفتن کلیت نظام جمهوری اسلامی و لغو قانون اساسی در ایران، بیش از پیش فراگیر خواهد شد و نظام دیکتاتوری ایران به چالش کشیده میشود. به گمان ما دوره نوینی در اعتراضات مردمی آغاز خواهد شد که همه مبارزان ضد استبداد، دمکراسیخواهان و جنبش مترقی و عدالتخواهانه و سکولار ایرانی باید با تدارک فکری و عملی به پیشواز آن بروند.
   کومه¬له زحمتکشان کردستان بر این باور است که تلاش برای شکلگیری و تقویت جبهه دمکراسی در ایران، باید در اولویت کار کومه¬له و همه سازمانها ونهادهای چپ، مترقی و دمکرات ایرانی قرار گیرد. ما ائتلاف گسترده¬ی همه نیروهای چپ، دمکرات و سکولار در ایران را حیاتی میدانیم و باید از هم اکنون مکانیسم و پروسه ایجاد چنین نهادی را در دستور کار قرار داد. همچنین ما از همبستگی جنبش کردستان با جنبش مترقی و عدالتخواه در ایران پشتیبانی میکنیم و خواستار آن هستیم که دیگر نیروهای پیشرو و دمکرات در دیگر بخشهای ایران نیز این مهم را جدی گرفته و تلاش متقابل خود به این منظور را افزایش دهند. در ایران چند ملیتی پذیرش حقوق ملل تحت ستم یک رکن اساسی دمکراسی است و در غیاب این سیاست، دمکراسی و همبستگی عمومی شکل نخواهد گرفت.
   ما از همکاری و هماهنگی همه نیروهای اصیل و حاضر در جنبش کردستان دفاع میکنیم و به سهم خود بدون قید و شرط حاضر به دیالوگ در راستای همکاری و ایجاد چتر و نهاد مشترکی هستیم که همه انرژی و توان مردم کردستان را بر علیه استبداد و برای احقاق حقوق ملی مردم کردستان گردآوری کند. ما از هماهنگی و همکاری همه نیروهای سیاسی در دیگر بخشهای کردستان دفاع میکنیم و خود دوست و پشتیبان جنبش در دیگر بخشهای کردستان میدانیم. این ضرورتی است که پاسخ مسولانه همه احزاب و سازمانهای سیاسی در کردستان را میطلبد و شرایط حساس و رو به تغییر کنونی لزوم شکلگیری چنین نهادی را ده چندان نموده است.
    در این شرایط سیاست ما در مورد دیگر طیفهای کومه¬له، آمادگی فوری برای دیالوگ سیاسی علنی وشفاف، عملی نمودن همکاری وسیع و ایجاد رابطه و فضای رفیقانه به منظور همگرایی سیاسی وسیع برای تقویت زمینه¬های اتحاد فراگیر در کومه¬له است. ما از همین امروز برای آغاز این پروسه آماده ایم و معتقدیم که دیگر جریاناتی هم که به نام کومه¬له کار میکنند، باید شرایط سیاسی حساس کنونی را مد نظر قرار داده و آمادگی خود برای چنین پروسه¬ای را رسماً اعلام نمایند.
   کومه¬له زحمتکشان کردستان بر سیاست تلاش برای رهایی ملی و دفاع از طبقات محروم و استثمار شده جامعه، تأکید مجدد مینماید. ما خود را مدافع کارگران و زحمتکشان و همه اقشار ستمدیده جامعه میدانیم. کومه¬له باید بکوشد که کماکان حزب جنبشهای اجتماعی و مدافع دمکراسی وسیع و مدرنیسم و ترقیخواهی، در جامعه کردستان باشد. ما اهمیت مبارزه سیاسی و جنبشهای مدنی در کردستان را عمیقاً درک نموده و از هیچ تلاشی برای تقویت این روند، دریغ نمیورزیم و خود را بخش جدایی ناپذیر این پدیده¬ها میدانیم.
   در گرامیداشت سالروز کومه¬له، به همه پیشمرگان و رفقای تشکیلاتی کومه له در شهر و روستا درود میفرستیم. احترام خود به همه همرزمان دیرین را بار دیگر ابراز میداریم. در برابر خانواده سربلند شهدای کومه¬له سر تعظیم فرود می آوریم و به آنان اطمینان میدهیم که راه عزیزانشان پر رهرو خواهد بود و ما بر تعهد خود با این ستاره های پر نور آسمان دمکراسی و سوسیالیسم وفادار میمانیم.

گرامی باد یاد رفیق محمد حسین کریمی و همه جانباختگان کومه له
زنده باد دمکراسی و سوسیالیسم
پیروز باد جنبش ملی و دمکراتیک مردم کردستان برای رهایی
مرگ بر رژیم جمهوری اسلامی و نظام استبدادی

کمیته¬ی مرکزی کومه¬له زحمتکشان کردستان
۱۹ بهمن ماه ۱٣٨۹ برابر با ٨ فوریه ۲۰۱۱