اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲ اسفند ۱٣٨۹ -  ۲۱ فوريه ۲۰۱۱

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
به مناسبت مقاومت درخشان مردم در اول اسفند
اول اسفند گامی درخشان در گسترش خیز نوین جنبش ضد استبدادی مردم ایران

مردم ایران بار دیگر در اول اسفند با حضور گسترده و پرشکوه اعتراضی خود حماسه ای جدید آفریدند. مردم با دست خالی در برابر دسته های رنگارنگ حکومتی مقاومت کردند و با شعار مرگ بر دیکتاتور، و مرگ بر خامنه ای، بر عزم خود بر ادامه مبارزه تا سرنگونی فرعون حاکم بر ایران و راهی کردن او به دنبال بن علی و مبارک تاکید کردند. مردم دستگیر شدند، زخمی شدند و بار دیگر شهید دادند، اما عقب نشینی نکردند. اگر چه حاکمیت در اول اسفند ۱۳۸۹ پس از ضربه ی بیست و پنج بهمن ۸۹ با همه نیرو و غرق در سلاح به میدان آمده و مزدورانش به سوی مردم آتش گشوده اند، اما مردم هم نشان دادند که قصد عقب نشینی ندارند؛ زیرا دیگر جایی برای عقب نشینی ندارند. نظام جمهوری اسلامی در اول اسفند چهره کریه مشتی قاتل منزوی و وحشت زده را که تنها پناهش سرکوب وحشیانه است، بی نقاب در برابر مردم به نمایش گذاشته است. آنها در اول اسفند با همه وزن سرکوب به میدان آمدند اما دریای مردم هنوز تازه شروع به جوشش کرده است و جوشش این دریاست که سرنوشت محتوم جنایتکاران حاکم را رقم خواهد زد.
اگر بیست و پنج بهمن نقطه آغاز دور نوین خیزش ضد استبدادی مردم بود، اول اسفند گامی درخشان در گسترش آن است، اگر حاکمیت را یارای آن نیست که همه موجودیت سرکوب را دائما در حالت آماده باش در همه جا و هر کجا به کار بگیرد و تحمیل این وضعیت به آن سبب می شود که زره سرکوب دیر یا زود شکاف بر دارد و با شکاف های لاعلاج سیاسی درون این نظام ترکیب می شود، مردم را یارای آن هست که موجاموج و روز از پس روزی دیگر و سنگر به سنگر تا آزادی در گستره ای به وسعت همه ایران به میدان رزم بیایند. اگر برای حاکمیت هر اول اسفند نبردی تا پای جان برای حفظ کنترل بر جامعه است برای مردم تنها قدمی در مسیر حرکت به سوی رهایی از شر استبداد دینی است. ذره ای تردید نباید کرد که سرانجام پیروزی با مردم است. زیرا حاکمیت در شرایطی به سرکوب وحشیانه پناه برده است که سرکوب دیگر بازدارنده نیست. گسترش شعله های جنبش ضد دیکتاتوری در شهرستان ها و وسعت دامنه حضور مردم در شهرهای اصفهان، رشت، کرمان، شیراز، مشهد، زاهدان، تبریز، و بسیاری از شهرهای کردستان در کنار تهران نشانگر ظرفیت عظیم پویش جنبش ضد استبدادی مردم است؛ پویشی که از این پس با ریختن خون هر آزادیخواهی و توسل به هر جنایت و وحشیگری تازه ای از سوی حاکمیت وسیع تر می شود. مردم از این پس برای بیان نفرت و اعتراض خویش به دیکتاتوری، برای اعلام همبستگی با جانباختگان، و در حمایت و پشتیبانی از اسرای شان در شکنجه گاه های حکومت نیازمند فرصت های داخلی نظام نیستند. در مرحله ای که آغاز شده است هر کوی و میدان، هر جای ایران، هر روز، صحنه اعتراض است. با اول اسفند اعتراضات توده ای بیش از پیش به سمت رویارویی های نامتمرکز و پراکنده و فلج کردن دستگاه سرکوب چرخیده است؛ چرخشی که گسترش دامنه رویکرد به آن دیر یا زود ابتکار عمل نیروهای سرکوب را در مقابله با مردم از دست آنان می گیرد، میدان وسیعی برای خلاقیت توده ای در جنبش ضد دیکتاتوری در رویارویی های پراکنده فراهم می کند و به وسعت اعتراضات کمک می رساند.
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) که از حرکت انقلابی مردم در اول اسفند و فراخوان اعتصاب در کردستان حمایت کرده است با توجه به حضور حماسه آفرین مردم در این روز، در شرایط حساس کنونی بر لزوم تداوم اعتراضات تا پیروزی بر دیکتاتوری، درس آموزی از شیوه مبارزه مردم و ترکیب روش های خلاقانه اعتراض، اهمیت حیاتی گسترش هر چه بیشتر دامنه جنبش ضد دیکتاتوری تاکید می کند. ما به عنوان قطره ای از دریای مردم با درد و رنج خانواده های جانباختگان و اسرای این مردم درد می کشیم و با فروتنی در برابر مردم بر تعهد خود پا می فشاریم که به سهم خود از هیچ تلاشی برای حمایت و پشتیبانی و حضور در کنار مردم و همراه مردم در این رزم دشوار و خون سرشت علیه دیکتاتوری مذهبی حاکم دریغ نکنیم.
بگذار چون مصر و تونس در سراسر ایران نیز شعله ارغوانی انقلاب، بدرخشد
بگذاررنگ ها و پرچم ها، جنبش ها و مطالبات توده های اعماق در سراسر این خاک طوطیا شده زیر نعلین ها وچکمه های خونین بیش از سه دهه استبداد سیاه مذهبی، به اهتزار درآید
بگذار همبستگی مردم ستم دیده، سرانجام کاخ بیداد ولایت جنون و جنایت را واژگون کند
مردم اگر بخواهند؛ اگر به میدان بیایند، اگر اراده کنند هیچ اهریمنی را، حتی به کراهت و سفاهت فرعون جماران هم باشد یارای ایستادگی نخواهد ماند.
در این رزم دشوار، پیروزی از آن مردم است.
مرگ بر رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
اول اسفند ۱۳۸۹ـ ۲۰ فوریه ۲۰۱۰


اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
برای مقابله با توطئه های حاکمیت اسلامی
با تاکید بر خصلت مسالمت آمیز جنبش ضداستبدادی به توده ای شدن آن کمک کنیم

ضربه ی گیج کننده ی جنبش مردم در ۲۵ بهمن ۸۹ و تداوم آن در اول اسفند، ارکان حاکمیت اسلامی را لرزانده است. حضور گسترده ی مردم، سراسری شدن حرکت، پیوستن ملیت های تحت ستم به جنبش سراسری ضداستبدادی، و بالا رفتن وزن کارگران و زحمتکشان در حرکت های گسترده ی توده ای، ترس را بر حاکمان اسلامی مستولی ساخته است. گسیل گسترده نیروی های رنگارنگ سرکوب به خیابان ها، به کارگیری گله وار نیروهای لباس شخصی قمه بدست درنده خو در سرکوب مردم، دستگیری های گسترده و تشدید فشار بر فعالان سیاسی، محورهای اساسی سیاست سرکوبگرانه ی رژیم اسلامی است. اما جدا از این سیاست جنایتکارانه، سرکوبگران حکومتی در تلاشند مقاومت گسترده و مظلومانه ی مردم را به کارگیری اقدامات مسلحانه متهم کنند. آن ها با دزدیدن و تشییع جنازه صانع ژاله و محمدمختاری دو شهید مردم در ۲۵ بهمن، اعلام کردند جوانان تظاهرکننده و شجاع مسلح بوده اند. در روز ۳۰ بهمن ۸۹ نیز سپاه پاسداران با انتشار اطلاعیه ای از باصطلاح ورود گروه های ترور مجاهدین ازمرزهای کشور خبر داد؛ انتشار عکس های یک جوان چشم بسته با کوله پشتی و ده ها ککتل مولوتف، ظاهرأ با عنوان تظاهرکننده همراه با پخش شایعات مبنی بر مسلح شدن مردم و جوانان، را باید زنجیره ای از توطئه های کثیف ارگان های امنیتی جمهوری اسلامی دانست. در این میان گروه غیرمسئول پژاک در کردستان در روز ۳۰ بهمن دو تن از وابستگاه به سپاه پاسداران را ترور و ناخودگاه در دام رژیم افتاد تا برای ارگان های تبلیغاتی و سناریوهای جنون آمیز حکومتی خوراک و بهانه ای تهیه کرده باشد. و هستند افراد یا نیروهائی که بدون توجه به چگونگی توده ای شدن حرکت مردم و یا از سر یأس یا بی اعتقادی به قدرت مردم و این که انقلاب کار توده هاست، اینجا و آنجا از ضرورت اقدامات مسلحانه دفاع می کنند.
سازمان ما بر این نظر است که در شرایط کنونی، جنبش ضداستبدادی مردم ایران برای این که سراسری شود، برای اینکه وزن کارگران و زحمتکشان را در صفوف خود هر چه بیشتر گسترش دهد؛ برای اینکه همه ملیت های کشور را متحد سازد، ویک جنبش توده ای و فراگیر در نبرد برای آزادی، برابری و رفع ستم ملی، مذهبی و فرهنگی را سازمان دهد، باید بیش از گذشته بر خصلت مسالمت آمیز و مدنی خود تاکید کند. نباید هزینه مبارزه را آنچنان بالا برد که تنها اقلیت کوچکی از مردم توان شرکت در مبارزه ضداستبدادی را داشته باشند. تاکید بر مسالمت آمیز بودن حرکت، بکارگیری نافرمانی مدنی بشکلی گسترده، تاکید بر اعتصابات کارگران و زحمتکشان محورهائی است که درشرایط کنونی برای توده ای تر کردن مبارزات ضداستبدادی مردم ضرورت دارد. تنها از این طریق می توان با توطئه های حاکمیت سرکوبگر مقابله کرد و برای درهم شکستن ماشین جنگی تا دندان مسلح آن بیشترین نیرو را به میدان آورد. بکارگیری سلاح در شرایط کنونی، تنها می تواند به نفع حاکمیت استبدادی تمام شود که تلاش دارد خشونت را بر جنبش تحمیل کند. این نکته ای است که تمامی فعالان سیاسی باید به آن توجه کنند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
دوم اسفند ۱۳۸۹ـ ۲۱ فوریه ۲۰۱۱