بیانیه ی جمعی از دانشجویان در باره ی بازداشت فرناز کمالی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٨ اسفند ۱٣٨۹ -  ۲۷ فوريه ۲۰۱۱


یکشنبه هفته‌ای که گذشت فرناز کمالی از فعالین کمپین یک میلیون امضا برای رفع تبعیض از زنان پس از چند هفته تهدید مکرر در نزدیکی چهارراه ولیعصر توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و تاکنون خبری از محل نگهداری او در دست نیست.
فرناز از اولین اعضای کمپین یک میلیون امضا بود و طی شش سال گذشته بیشتر تلاش خود را بر محور فعالیت‌های آموزشی و حقوقی قرار داده بود.
نگاه او به سیاست تابعی بود از درد؛ دردی که ما زنان ایرانی از بدو تولد در جامعه رسوب زده از تحجر و فقر فرهنگی با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم و همیشه مجبوریم برای باورهایی که نمی‌دانیم از کجا برای ما ترسیم می‌شوند خود را محدود می‌کنیم:
گاهی محدود به "یک کالای جنسی برای مردان شهوت پرست"، گاهی دستاویز آخوندهای بی‌اطلاع از جامعه و همیشه محدود به " جنس دوم شناخته شدن " در تمام زندگی خصوصی و خانوادگی تا حس خرد شدن را درک کنیم.
فرناز همیشه تلاش می‌کرد اسباب این "خرد شدن" و تحقیر را بیابد و هیچ وقت نگاه به منافع زودگذر و روزمرگی نداشت؛ چه روزهایی که در ستاد شهروند آزاد و پشت مهدی کروبی رفع تبعیض را فریاد می‌زد و چه در ماه‌های بعد کودتا هیچ دغدغه‌ای برایش بالاتر از این نبود که برای "انسانی زندگی کردن" مبارزه کند.
پارسال که برای شرکت در کنکور دانشگاه آزاد ثبت نام کرد و علوم سیاسی مرکز را به عنوان انتخاب اول خود زد، به یکی از دوستانش گفته بود سیاست هم برای تبعیض زدایی و دفاع از زن بودن لازم است؛ اما افسوس که نمی‌دانست دانشگاه آزاد مرکز حیاط خلوت محفل نشینانی است که هیچ پنداری جز امتداد تقدیر برده‌گونه انسان‌ها ندارند و قرارگاه ثارالله برای این تقدیر برده‌گونه حاضر است هزاران دانشجوی حتی بیگانه با سیاست را نیز به مسلخ ببرد.
در ماه‌های گذشته و پس از اینکه یکی از فعالین سابق تشکل دانشجویی "آسا" در دانشگاه آزاد تهران مرکز بازداشت و پس از چهل روز آزاد شد، نیروهای امنیتی قرارگاه ثارالله سپاه با زیر نظر گرفتن دوستان او، تنی چند از دانشجویان تهران مرکز را که پس از مراسم جشن تولد در مهر ٨٨ راهی شهرهای خارج از پایتخت شده بودند مورد تهدید و ارعاب قرار دادند و اولین گزینه آنها هم فرناز بود.
شاید اشتباه او این بود که قبل از وارد شدن به دانشگاه آزاد مرکز نمی‌دانست جزم‌اندیشی‌های مدعیان ولایت چه بر سر سمیرا نصیری آورده است؛ سمیرایی که تنها گناهش بی‌گناهی بود و در سردترین روزهای زمستان ٨٨ با تهدیداتی از مسئولین امنیتی دانشکده علوم سیاسی مبنی بر تجاوز جنسی مجبور به ترک این دیار شد و در فاصله یکسال بعد از ماجرای سمیرا نصیری، امروز فرناز کمالی در سیبل قرارگاه ثارالله قرار گرفته است.
آن طور که می‌شنویم در روزهای بعد از بازداشت فرناز کمالی تنی چند از دانشجویان ورودی ٨۹ دانشکده علوم سیاسی تهران مرکز هم در رابطه با ارتباط‌‌‌‌شان با فرناز کمالی مورد بازجویی اعضای بسیج این دانشکده واقع شده‌اند و با توجه به نوع پرونده‌سازی اطلاعات سپاه پاسداران در حیطه دانشگاه آزاد تهران مرکز، فرمانده آنها خواسته است تا همه نوع اطلاعاتی را که در بازجویی می‌تواند پرونده و فشار بر فرناز را افزایش دهد گردآوری کنند. اما چه روان دژم‌اند این حضرات ولایت‌مدار که نمی‌توانند بفهمند آدم ربایی و پرونده سازی برای یک زن نواندیش و کسی که دغدغه‌اش جز انسانیت نیست نشانه‌ایست بر اثبات حماقت آنها!

پی‌نوشت: با هم به انتظار آزادی فرناز کمالی می‌نشینیم و برایش آرزوی سلامتی و آرامش داریم.

جمعی از دانشجویان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز