قمار خانه


مرضیه شاه بزاز


• پاورچین پاورچین
از کناره‌ها‌ی زیستن گذر کردم
هراسان
تا از تو بگریزم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۶ فروردين ۱٣۹۰ -  ۲۶ مارس ۲۰۱۱


 پاورچین پاورچین
از کناره‌ها‌ی زیستن گذر کردم
هراسان
تا از تو بگریزم
چون علفهای هرز رونده
از کود کرم‌های زندگی من
رشد میکنی هر روز
بر در و دیوار خالی من میپیچی
میدانی
خانه ام ایستاده بر تک سنگی
ناچار می پاید

آه،
خانه‌ی پر از افسوس را شب گرفته
خرناس میکشد
بر آستان در درآی
و دیوا‌رهای غبار گرفته را
از قهقه‌ات یادگاری بنویس
بمان، در خواب و خیال من، مهربان، بمان
د‌ر من پناه گیر
من خاکم، باغچه‌ام، میرویانی مرا، میرویانمت
گهواره‌ات میکنم آغوشم را اینبار با اشتیاق،
در تو میآسایم
بمان، بمان

در دهشت کوچه
پیمان اول مخدوش شده
از بُن و بیخ برکنده‌اند
شاخه‌های نورس را
حراج میزنند به پشیزی، قمار میکنند
طبل میکوبند بزیر پنجره‌های بسته
و مرگ با جیبی پر
سوت میزند در کوچه
شتابان از قمار خانه‌ای به قمار خانه‌ای.

مرضیه شاه بزاز آتلانتا ۶ ژانویه ۲۰۱۱
این شعر متاثر از خودکشی غم انگیزعلیرضا پهلوی سروده شد، کسیکه هیچ مسئولیتی در قبال کارهای پدرش نداشت، شاید زندگیش بدتر از مرگ بود که . . .