اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٣ فروردين ۱٣۹۰ -  ۲ آوريل ۲۰۱۱

بعد از سانحه در فوکوشیما:
سیاست های اتمی جمهوری اسلامی، خطرناک تر از همیشه!

سانحه ی اتمی در نیروگاه فوکو شیما که به دنبال زمین لرزه ی روز جمعه یازده مارس، در نزدیکی سواحل شمال شرق ژاپن رخ داد، هنوز هم جهانیان را به خود مشغول کرده است. موج های سهمگین سونامی بعد از زمین لرزه، که سواحل شمال شرقی ژاپن را درهم نوردید، هزاران نفر را در کام خود بلعید و شهر ها و مناطق وسیعی را ویران ساخت. در پی این زمین لرزه، نیروگاه اتمی «فوکوشیما» آسیب دید و بدنبال چند انفجار، جداره‌های ایمنی رآکتورهای آن شکاف برداشته و کنترل تشعشات رادیواکتیو را با مشکلات جدی روبرو کرد، به گونه ای که خطر افزایش تشعشات رادیواکتیو، تا حد یک انفجار اتمی در این نیروگاه، واقعی شده است. این سانحه که در یکی از پیشرفته ترین کشورهای صنعتی جهان رخ داد، می رود به فاجعه دیگری برای جهان تبدیل شود. ماجرای فوکوشیما، ابعاد خطر استفاده از انرژی هسته ای را برای انسان و طبیعت برملاتر ساخت و نشان داد که اسطوره ی ایمنی انرژی هسته ای واقعی نیست.

ابعاد ماجرای فوکوشیما، با توجه به توانایی های تکنیکی ژاپن، چنان غیر مترقبه بود که همه کشورهای مهم جهان از جمله آلمان، سویس، ایتالیا، فرانسه و چین را به باز اندیشی در مورد ادامه پروژه های تولید انرژی هسته ای و باز بینی نیروگاه های موجود خود واداشت. سانحه در فوکوشیما نشان داد که نیروگاه های هسته ای می توانند به تهدیدی برای زندگی هزاران انسان تبدیل شده و بخشی از کشور را غیر قابل زیست کنند. طبیعی است که وقوع چنین اتفاقاتی، به خصوص در کشور هایی که از دانش و توانایی های علمی لازم برخوردار نیستند و به تکنولوژی پیشرفته هم دسترسی ندارند، خسران های بیشتری ایجاد نموده و تاثیرات آن به دلیل فقدان مدیریت کارآمد، نداشتن سیستم ایمنی و واکنش سریع در مواقع اضطراری، فاجعه بارتر خواهد شد.

سانحه اتمی در فوکوشیما، هم چنین ابعاد دیگری از خطراتی که پروژه ی اتمی جمهوری اسلامی متوجه مردم می کند، آشکارتر ساخت و هشداری است به همه ما، در مواجهه با ماجراجویی های اتمی سردمداران حکومت. اگر تاکنون سیاست خارجی تنش زای جمهوری اسلامی و استفاده ابزاری از پروژه هسته ای و عواقب چنین سیاستی بود که دستمایه انزوای بین المللی و تحریم اقتصادی کشور ما بود، اکنون وبعد از فوکوشیما، ابعاد فاجعه ای که در نتیجه سیاست های اتمی جمهوری اسلامی می تواند دامنگیر مردم و کشور ما بشود، برجسته تر شده است.

بعد از ماجرای فوکوشیما، در حالی که همه کشورهای صنعتی جهان در اندیشه بازنگری پروژه های اتمی خود فرو رفته اند، در جمهوری اسلامی با ادعاهای بی پایه واساس مواجهیم. رئیس جمهور این حکومت، نیروگاه هسته ای موجود در بوشهر را، که بیش از سه دهه هنوز هم راه نیفتاده است، از نیروگاه های ژاپن مدرن تر و ایمن تر اعلام می کند. جدا از این قبیل ادعاهای غیر واقعی، پروژه ی اتمی جمهوری اسلامی اما محدود به نیروگاه بوشهر نیست. ابعاد فعالیت هسته ای دولت جمهوری اسلامی هنوز هم به طور کامل روشن نیست و اصولا صحبت بر سر آن هم ممنوع است. هر روز اطلاعات تازه ای از برپا کردن تاسیسات اتمی در گوشه و کنار کشور منتشر می‌شود. امروز برنامه اتمی جمهوری اسلامی حکم تیغ دو لبه ای را برای مردم ایران دارد: از یک سو تاسیسات اتمی حکومت با توجه به تنش با جامعه بین المللی در معرض حمله قرار دارند؛ از سوی دیگر، با توجه به سطح نازل تکنولوژی عاریتی از بازار سیاه و مدیریت بی کفایت کشور، از نقطه نظر ایمنی غیر قابل اعتماد است.

جمهوری اسلامی با محدود کردن و بستن تمام مجاری اطلاعاتی، حاکم نمودن جو خفقان و سرکوب، هر گونه اطلاع رسانی آزاد در مورد مسائل مهم کشور از جمله برنامه اتمی را مسدود ساخته است. هیچ کس اطلاع دقیقی از ابعاد برنامه حکومت در این مورد ندارد. نه بودجه آن روشن است و نه ابعاد آن. پافشاری بر ادامه ی غنی سازی اورانیوم و تبدیل پروژه ی هسته ای به یک مساله ی امنیتی و استراتژیک و سپردن سکان آن به دست سپاه پاسداران، تردید در ماهیت صلح آمیز بودن ان را بیشتر کرده است و عملا همه ی مسائل دیگر کشور را تحت الشعاع خود قرار داده است.

ما خواستار پایان دادن به پنهانکاری در مورد پروژه هسته ای، حل اختلافات با جامعه بین المللی بر سر برنامه اتمی، اجرای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، همکاری همه جانبه با آژانس بین المللی انرژی اتمی، کوتاه کردن دست سپاه پاسداران از مراکز هسته ای، ازادی بحث و اظهار نظر در این باره و بررسی اقتصادی بودن استفاده از انرژی هسته ای با توجه به امکانات کشور در تامین انرژی از منابع دیگر و کم خطر تر، هستیم. استفاده از تکنولوژی هسته ای، به همراه خود خطراتی را حمل می کنند که با سرنوشت تک تک احاد ملت ایران مربوط است، جامعه ما حق دارد که آزادانه نسبت به این اقدامات در استفاده از انرژی هسته ای آگاه بوده و اظهار نظر کند. تا زمانی که استبداد در جامعه ما برقرار است و آزادی اندیشه و بیان و نشر نقض می شود، هر اقدامی در زمینه تکنولوژی اتمی، باید معوق به تامین آزادی بحث و نظر در جامعه گردد.

کمیته ی مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران با تاکید بر درس های سانحه اتمی در فوکوشیما و با عطف توجه به مخاطرات چنین سوانحی، خواستار توقف غنی سازی اورانیوم و حل بحران اتمی بر سر میز مذاکره و در توافق با آژانس بین المللی انرژی اتمی است. پایان دادن به بحران اتمی، نخستین گام در جهت بازبینی و باز اندیشی در مورد استفاده از انرژی هسته ای با توجه به مخاطرات آن است. ما پافشاری رژیم جمهوری اسلامی بر ادامه سیاست تاکنونی و در جهت گسترش فعالیت های اتمی را محکوم می کنیم و از همه نیروهای آزادیخواه، دمکرات و چپ دعوت می کنیم تا با مخالفت صریح با سیاست اتمی جمهوری اسلامی، خواستار تعلیق غنی سازی اورانیوم، توقف و باز اندیشی در مورد پروژه ی هسته ای کنونی و تعلیق نقشه های گسترش آن باشند.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
جمعه ۱۲ فروردین ۱٣۹۰ برابر اوا آوریل ۲۰۱۱