عنوان : عدم مواضع قاطع در مقابل جنایات مزدوران در مریوان شرم آور است.
جناب قدیمی محترم، سکوت اپوزیسیون « ایرانی» در مقابل جنایات صادراتی خارج از مرزها توسط مزدوران نه فقط «گمراه کننده» است، بلکه شرم آور از بنیه «بی عملی» آنان هم است.شما از کدام اپوزیسیون و سازمانهای سیاسی حرف میزنید؟ دور هم جمع شدن چند نفر و گرفتن «شناسنامه» که حقانیت وجود یک سازمان سیاسی را بیان نمیکند.
٣۶۶۴۷ - تاریخ انتشار : ۱۶ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : جواب دشمن مردم مسلسل است
جواب دشمن مردم ، مسلسل است . رژیم ضد بشر خمینی سی سال است جز کشتار و تباهی برای مردم کردستان نداشته است و میان خلق کرد و تباهی خمینی جز سلاح پیشمرگان چیزی داوری نمیکند . اگر چه که این قانون برای تمام مردم ایران صادق است و توهم اصلاح طلبی و رفورم نشان داده که برای مردم ایران دو راه بیشتر باقی نمانده است یا سرنگونی قهرآمیز رژیم خمینی و یا کرنش و تسلیم در برابر آن . مرگ بر تمامیت رژیم ضد بشر خمینی پاینده باد مقاومت قهر آمیز خلق ایران . درود بر کردستان همیشه پیشمرگ
٣۶۶۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : کشتن سرباز وظیفه هنر نیست.
کشتن سربازان وظیفه هنر نیست. همه می دانیم که همه جوانان پسر ما حق انتخاب ندارند و بدون آنکه بخواهند رژیم مجبورشان می کند که دوسال برایشان بیگاری کنند. بعضی از این جوانان ۱۸ و ۱۹ ساله نگون بختمان را به کردستان و بلوچستان می فرستند تا با گروههای مسلحی مثل پژاک و جندالله مبارزه کنند. سازمان فدائیان خلق و دیگر گروههای سیاسی باید حملات نظامی در مرزهای ایران را محکوم کنند و از همه بخواهند که جو این مناطق را بیخودی بیش از این امنیتی و زندگی را برای مردم این مناطق ناگوارتر نکنند. کشتار انتقامجویان رژیم است یکی از دلائلی است که مردم از آنها رو برگردانده اند. پژاک و امثالهم نباید فراموش کنند که مردم چه واکنشی در قبال مجاهدین خلق و جندالله داشته و دارند. گروههای مسلح با خودشان هیچوقت دمکراسی و حقوق بشر نمی اورند و اگر پیروز شوند با رعب و وحشت حکومت خواهند کرد. بجای اعمال خشونت آمیز و انتقامجویانه در لغو شکنجه و مجازات اعدام در ایران بکوشید. این برای هم حالای ما و هم آینده ما بهترست.
٣۶۶۴٣ - تاریخ انتشار : ۱۶ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : انتقام عدالت نیست
اینکه سازمانهای سیاسی در ایران و برون مرز دربرابر حمله پژاک تاکنون نظری نداه اند گمراه گننده است .ایا با این عملیات مسلحانه موافق هستند و یا انرا محکوم میکنند؟بر این باور هستم که حقیقت را فدای مصلحت و محاسبات زود گذر نکنیم و این قبیل برخورد نظامی را محکوم کننیم.فراموش نشود که تجربه مجاهد و حمله به ایران به چه فاجعه ای یعنی گشتار سال ۶۷ منجرشد.دو جریان بزرگ مسلح در ایران یعنی فدائی و مجاهد اکنون با اسلحه وداع کرده اند و باید جریانات دیگر تجربه این سازمان را درنظر داشته باشند.
٣۶۶٣۱ - تاریخ انتشار : ۱۶ فروردين ۱٣۹۰