اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۲ فروردين ۱٣۹۰ -  ۱۱ آوريل ۲۰۱۱

طبقه کارگر ایران سالهاست که در برگزاری بزرگداشت یاد وخاطره « اول ماه مه» روز جهانی کارگر و طرح مطالبات خود با اقدامات پلیسی – امنیتی روبرو است و در این راه هزینه های بسیاری چون شکنجه و زندان و محرومیت های شغلی و اجتماعی را پرداخته است . امروز هم دربدترین شرایط زندگی اجتماعی قرار داریم . بیکاری، نبود امنیت شغلی ، پایین بودن سطح دستمزدها نسبت به هزینه های جاری و نبود حق آزادی تشکیل نهاد های صنفی و سلب آزادی در بیان خواست ها ومطالبات، زنجیره ای از مشکلات زندکی کنونی طبقه کارگر ایران است که برون رفت از وضع موجود بدون رفع جامع و هماهنگ این مشکلات ، امکان پذیر نیست . افزایش دستمزدها حتی به بهترین شکل ممکن ، مادامی که بیکاری بیداد می کند و قراردادهای یک جانبه بدون نظارت نهاد های صنفی کارگری به کارگر تحمیل می شود فقط در روی کاغد باقی خواهد ماند ودر بیشتر واحد ها اجرایی نخواهد شد ؛ در شرایط فراوانیِ نیروی کار و نبود تناسب درعرضه و تقاضا در بازار کار، کارفرمایان این امکان را دارند تا در بکار گیری نیروی کار، خواست های خود را به کارگران تحمیل کنند. ضمن آنکه باتوحه به تورم زایی سیاست های اقتصادی کنونی دولت ، هرکونه افزایش دستمزد درمدتی کوتاه دربهبود معیشت کارگران اثرگزار نخواهد بود .
ایران امروز شاهد نابودی تولیدات داخلی وتعطیل کارخانه ها و کارگاه ها و به دنبال آن اخراج دسته جمعی و دربهترین حالت بازنشستگی های پیش ازموعد و زود هنگام کارگران است که به بهانه اجرای اصل 44 قانون اساسی برای واگذاری صنایع و معادن کشور به وابستگان دستگاه حکومتی و نظامیان صورت می گیرد و درمقابل ورود بی رویه کالاهای خارجی اعم از چینی و ترکیه ای در ازای فروش بی رویه نفت وگاز و دادن امتیازات سیاسی هر روز اقتصاد ایران را به نابودی نزدیکتر می کند . اجرای سیاست آزاد سازی قیمت ها زیر پوشش متقلبانه و فریب کارانه ی « هدف مند سازی یارانه ها » گرانی و تورم هرچه بیشتری را برای مردم و به ویژه کارگران به ارمغان آورده ومی آورد.
درعرصه سیاسی کشوراز مشارکت واقعی مردم درتعیین سرنوشت شان با انواع شیوه های گوناگون جلوگیری میشود . تشکل های مردم نهاد مدنی و احزاب و جمعیت های سیاسی و صنفی سرکوب می شوند کارگران و فعالان اجتماعی به زندان و تبعید ناخواسته دچار می شوند . جنبش های اجتماعی خرد وکلان به شدید ترین وضع ممکن سرکوب و فعالان آن ها به حبس های طولانی محکوم می شوند و هر روز فضای سیاسی کشور بسته تر و محدودیت های پلیسی و امنیتی بیشتری به کار بسته می شود.
یازده اردیبهشت «اول ماه مه » نماد همبستگی جهانی و کشوری کارگران و زحمتکشان علیه ظلم، بی عدالتی، فقرو پایمال سازی حقوق سندیکایی و اجتماعی کارگران و مزدبگیران یدی و فکری، روز مبارزه علیه سیاست های ضد اجتماعی دولت ها وکارفرمایان، روزمبارزه متحدانه کارگران برای بهبود شرایط اجتماعی و معیشتی وارتقا سطح زندگی وحقوق سندیکایی خویش، روز تحکیم همبستگی درونی جنبش کارگری است ودر شرایط کنونی کشورما ، روز کارگر امسال روزبسط همکاری و مبارزه مشترک میان جنبش کارگری با جنبش ها ی اجتماعی و سیاسی است که برای طرد استبداد حاکم، برقراری دمکراسی ، عدالت اجتماعی و حقوق انسانی پیکار می کنند.
طبقه کارگر ایران در اعتراض به وضع موجود دوشادوش دیگرجنبش های اعتراضی زنده کنونی مانند جنبش دانشجویان وزنان و جنبش سبز که بزرگ ترین جنبش مطالباتی در این شرایط است از همه ی راه های ممکن برای بیان خواست ها و مطالبات از روز جهانی کارگر سود خواهد جست و شکوه «اول ماه مه » که نشان دهنده ی بزرکی و توانمندی کارگران جهان است را در سراسر ایران به نمایش خواهد گذاشت.
در این روز با برگزاری گردهمایی های مسالمت آمیز اعتراضی و مطالباتی، با استفاده از همه امکانات برای سردادن شعارهای مطالباتی برحق به میدان می آییم ودر سراسر ایران فریاد بر می آوریم که:
زندانیان سیاسی آزاد باید گردد.
کارگران زندانی آزاذ باید گردد.
آزادی تشکل حق مسلم ماست.
سندیکا حق مسلم ماست.   
کارگران بیدارند از استبداد بیزارند.
ما خواهان امنیت شغلی و کار دایم و دستمزد عادلانه هستیم.
کارمان را به موقع انجام داده ایم؛ حقوق مان را به موقع بپردازید.
تامبن اجتماعی فراگیر و پوشش کامل بیمه درمانی حق مسلم ماست.
زنان و مردان برابر حقوق اند؛ ما خواهان رفع هرگونه تبعیض در محیط کار هستیم.
کودکان کارِ قربانی استثمار! کار کودکان را متوقف و زندگی شایسته برایشان فراهم کنید.
زندگی و کرامت کارگران بازنشسته تامین باید گردد.
هرگونه قرارداد کار بدون نظارت نهادهای کارگری مردود است.
ما به سیاست تعطیل کارخانجات و کارگاه ها اعتراض داریم.
ما مخالف واردات بی رویه کالا ونابودی تولیدات داخلی هستیم.

انجمن کارگری دموکراسی خواه
anjomankargareidemocrasikhah.com