اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣۰ فروردين ۱٣۹۰ -  ۱۹ آوريل ۲۰۱۱

اعلامیه کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران – راه کارگر ، بمناسبت اول ماه مه
روز جهانی کارگر بر کارگران ایران و سراسرجهان مبارک باد !


پی آمدهای فاجعه بار بحران اخیر بین‌المللی سرمایه و چهار دهه تحمیل برنامه نئولیبرالی به مردم و مخصوصا طبقه کارگر و زحمتکشان جهان، تردیدی باقی نمی¬گذارد که برای نجات بشریت غارت شده از چرخه فلاکت بار این نظام هستی-سوز ستم¬زای نابهنگام، هیچ راهی جز مبارزه برای پی افکندن جهانی خالی از ستم و بیداد سرمایه نمانده است. سرمایه جهانی سناریوی ناتوانی خود در حل بحران موجود و بی توجهی به ابتدایی¬ترین خواست میلیاردها انسان ستم¬دیده و تهیدست جهان را هر روزه به شکل‌های گوناگون تکرار می‌کند و به جای تخصیص بودجه برای کارآفرینی، آموزش، بهبود خدمات بهداشتی، درمانی و زیست محیطی، با بیکارسازی میلیونی، حذف و کاهش هزینه‌ها در اکثر زمینه‌های ضروری رفاه اجتماعی و ربودن مدام بخشی از بیمه¬های اجتماعی توده¬های کار و زحمت و ریختن آن به حلقوم سیری ناپذیر مالی و ربایی به جنگ با بحران رفت. بی سبب نبود که چنین برنامه‌ای شکاف بین فقر و غنا را طی همین زمان کوتاه به طرز بی سابقه ای گسترش داد، خشم انقلابی کارگران، زحمتکشان و همه لایه‌های آسیب پذیر جامعه را برانگیخت و چون طوفان بینان¬کنی ابتدا در مناطق تحت استعمار و استثمار بین‌المللی سرمایه چون تونس، مصر، الجزیره، لیبی، مراکش، یمن، سوریه و سپس در کشورهایی چون پرتفال، انگلیس و آمریکا و در کشور ما به شکل اعتراضات مدنی- ضد استبدادی دامنه پیدا کرده است.
    اما رویکرد رژیم جنایت پیشه جمهوری اسلامی به این مبارزات و عموما به مطالبات برحق کارگران و زحمتکشان همه مرزها را درنوردیده است: نابودی هرنوع تشکل مستقل، دستگیری سازمان¬گران کارگری (اسانلو، شهابی، غلام-حسینی، رضا رخشان و... )، بریدن زبان اعتراض، شکنجه و تحقیر و بی توجهی به پایه‌ای¬ترین حقوق کارگران دستگیر شدگان و همه زندانیان سیاسی در مخفیگاه¬های بی نام و نشان، و در سطح جامعه زیر پا گذاشتن همان قوانین خود ساخته مربوط به حداقل دستمزد از جمله اقدام¬های ضدکارگری به شمار میرود. حداقل دستمزد که طبق ماده ۴۱ قانون کار و اصل ۴۳ قانون اساسی "برای تأمین زندگی شرافتمندانه در شرایط اقتصادی کنونی یک خانواده چهار نفره ایرانی" در نظر گرفته شده است در شرایط کنونی دستکم یک میلیون و ٣۰۰ هزار تومان محاسبه و اعلام گردیده است"، رقمی که تشکل های مستقل کارگری آنرا اعلام کرده‌اند، حتی برخی اعضای کانون هماهنگی شورای اسلامی کار این نهاد سرکوب رژیم نیز آن را واقعی دانسته¬اند. اما رژیم و در کمال وقاحت، این حداقل را سیصدو سی هزار وسیصد تومان تعیین کرده است!
رژیم در راستای سیاست ضدکارگری خود تلاش می کند با طرح هدفمند کردن یارانه¬ها و حذف سوبسید،تنها با افزودن سی هزار تومان به حداقل سیصد هزار تومان دستمزدی که سه برابر پایین‌تر از خط فقر است،عملا نان را از سفره کارگران و زحمتکشان برباید، کار یورش به کارگران اما به همین جا خاتمه نیافته است!این روزها زمزمه برنامه‌های مستمند سازی سبعانه دیگری به گوش می رسد. در عین حالی که ۸۰ در صد نیروی کار جامعه قراردادی اند ( ایلنا سوم دیماه ۸۹ ) و طرح سه جانبه گرایی کارفرما - دولت - کارگر طبق مقاوله نامه سازمان بین‌المللی کار غیر قانونی است و در آن کارفرما و دولت همیشه دست بالا را دارند، از زبان فروزنده، معاون رئیس جمهور می شنویم: « فعالیت به مدت ۸ ساعت در روز غلط است، دولت باید به جای روز مزد به سمت کار مزد حرکت کند. » جایگزینی قانون کار با « تراضی و توافق »، معنایی جز نابودی حق بیمه، حق بازنشستگی، حق داشتن تعطیلی سالانه و دیگر حقوق کارگران و لایه‌های تهیدست جامعه در بر ندارد.رژیم ارتجاعی و سرمایه‌داری ایران چون ازهم‌اکنون اعتراضات و شورش های گسترده‌تری را در واکنش با این سیاست ها پیش‌بینی می‌کند بر آنست تا با طرح « سال جهاد اقتصادی » و « جلوگیری از فتنه اقتصادی » جو خفقان و ارعاب را تشدید کند.
    تلاش رژیم در فتح آخرین سنگر های مقاومت مردم و جلوگیری از اعتراضات آن ها، علی‌رغم شدید ترین سرکوب ها و افزایش اعدام های پیشروان کارگری، زنان، جوانان، اقلیت‌ های قومی و مذهبی، اگرچه از گسترش این اعتراضات کاسته است ولی نتوانسته است جنبش رو به روشد را مهار کند. حضور مجدد مردم در ۲۵ بهمن، اول و ده اسفند و طرح شعار های ضد استبدادی و ساختار شکنانه مستقل، موید فرارفتن جنبش از محدوده نظام، جدا کردن صف خود از اصلاح طلبان و بسط رادیکالیسمی است که میتواند در دور بعدی بر آمد جنبش مردمی گام موثری در ایجاد تجمع وسیع مبارزین راه آزادی و برابری اجتماعی باشد.
کارگران با آنکه به طور منفرد در همه این اعتراضات شرکت داشتند ولی هنوز نتوانسته اند در صفی مستقل با مفصل بندی جنبش های همگانی ضد استبدادی و مطالبات سیاسی ــ اقتصادی خود بمثابه نیروی تعیین کننده طبقاتی نقش در خوری را ایفا کنند. محدود بودن اعتراضات آن‌ها به مطالبه حقوق معوقه، افزایش دستمزد، دفاع از حق تشکل مستقل و دیگر مطالبات صنفی در عین ضروری بودن، از وظیفه تاریخی آن‌ها به عنوان اصلی‌ترین طبقه تا به آخر انقلابی و مدافع پیوند نان و آزادی و دیگر خواست های مطالباتی نمی کاهد. ضرورت سازمانیابی کارگران در مقیاس کلان و سراسری و در پیوند با جنبش های اجتماعی، مدنی و ضد استبدادی با اشکال گوناگون سازماندهی دمکراتیک، چه عمودی و چه افقی، آن سنگر شکست ناپذیری است که کارگران برای پیروزی در کارزار آزادی و برابری اجتماعی در پیش رو دارند. کارگران تنها با سازماندهی مستقل خود از یک سو و اتحاد با تهیدستان شهر و روستا از دیگر سو و در عین حال پیوند این دو با همه لایه‌های زحمتکش زنان، جوانان، دانشجویان، اقلیت‌های قومی و مذهبی که خواهان جامعه‌ای آزاد و دمکراتیک اند، می‌توانند رهایی خود و اکثریت جامعه را بثمر رسانند.
    کمونیست ها در پیوند سازمانیافته با با جنبش کارگری و طرح تجارب جنبش کارگری جهان و دفاع فعالانه از خواست های مطالباتی سیاسی آن‌ها، میتواند در این برهه حساس تاریخ نقش موثری داشته باشد. ما به عنوان بخشی از نیروهای مدافع آزادی و سوسیالیسم که علیه نظام سرمایه¬داری مبارزه می‌کند ضمن دفاع از همکاری مسئولانه همه احزاب و تشکل ها ونیروهای منفرد کمونستی، از همه خواست¬های کارگران و زحمتکشان با تمامی نیرو دفاع می‌کنیم. همبستگی سوسیالیستی کارگران جهان در هم‌آوازی و دفاع گردان¬های کارگری از یک¬‌دیگر،آن نقطه کانونی است که به انترناسیونالیسم پرولتری معنا می¬بخشد. در شرایط کنونی دفاع از مبارزه کارگران و زحمتکشانی که علاوه بر سلطه استبداد سرمایه از استبداد سیاسی عریان هم رنج می‌بر ند، وظیفه ایست ضروری و تخطی ناپذیر. انترناسیونالیسم پرولتری در همبستگی انترنالیسیتی کارگران معنی می یابد. بر چنین بستری است که کارگران می¬توانند در اتحادی گسست ناپذیر و رزمی مشترک زنجیر اسارت سرمایه را از هم بگسلند. چنان که "مانیفست" به زیبایی اشاره کرده است کارگران در این نبرد چیزی جز رنجیرهای خود را از دست نخواهند داد، اما جهانی را به چنگ خواهند آورد.از این روست که "مانفیست کمونیست فریاد می زند: کارگران جهان متحد شوید!

هرچه مستحکم تر باد اتحاد بین المللی کارگران
پیروز باد سازمان یابی مستقل کارگران ایران
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جهموری اسلامی ایران
زنده باد آزادی - زنده باد سوسیالیسم !

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر )