از : دکتر ژ. کوچاریان
عنوان : به یاد همه قربان جنگ (باکو ـ آرتساخ) هم باید شمع روشن کرد!
نخست با تشکر فراوان از خانم اکرم پدرام نیا به خاطر ترجمه کتاب گیل گامیش همچنین از آقای مقدم به خاطر همدردی با بازماندگان نژادکشی ارامنه!
ولی لازم می دانم جهت اطلاع به کسانی که در مورد نژادکشی ارامنه در ترکیه عثمانی و مسئله آرتساخ (قره باغ) ، اطلاع دقیقی ندارند، نکاتی را یادآور شوم:
اول این که ژنوسید (نژادکشی) ارامنه به دست ترکان عثمانی، یک واقعیت تاریخی می باشد؛ که پانترکیست ها در سایه جنگ بین المللی اول، در اتحاد با آلمان قیصری، موفق به اجرای آن گردیدند. و از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۳ ، پنج میلیون مسیحی بومی ساکن آسیای ضغیر (آمار ۱۹۱۴) شامل یونانیان، آسوریان و مسیحیان آرامی زبان، مسیحیان عرب زبان، درسیمی های ایرانی تبار و ایزدی ها، را نابود کردند.
باتوجه به این که ترکان در آسیای صغیر، مهاجم بوده و نه بومی! تمامی دولت های ترکیه، تا به امروز منکر نژادکشی بوده و هستند.
الی ویزل برنده جایزه صلح نوبل می گوید: انکار نژادکشی، ادامه نژادکشی، می باشد.
دوما، ارامنه ساکن آرتساخ (قره باغ) بومی هستند در حالی که اهالی جمهوری دروغین آذربایجان (باکو) مهاجم می باشند. نه تنها آرتساخ، بلکه نخجوان که هیچ مرز مشترکی هم با آذربایجان باکو ندارد، جزئی از آن شده اند؟ باید در رابطه با بلشویکها و رژیم آتاترک جستجو کرد!
ارامنه آرتساخ هیچ زمانی سلطه آذربایجان باکو را قبول نکردند؛ و به همین علت هم با مجازات هایی نظیر تبعید به سیبریه می گشتند، و یا در زندان های باکو اسیر می شدند.
گلاسنوست و پروستریکای گورباچف، فرصت اعتراض را فراهم کرد؛ و فروپاشی اتحاد شوروی امکان کسب استقلال آرتساخی ها را به وجود آورد.
تظاهرات مصالمت آمیز ارامنه آرتساخ را، دولت آذربایجان باکو با کشتار ارامنه در سومگایت، کیروآباد، باکو و شهر های دیگر، پاسخ داد.
آرتساخی ها برای دفاع از خود اجبارا دست به اسلحه بردند.
این هواپیماهای جنگی (با خلبانان مزدوران خارجی) دولت باکو، بودند که شهر ها و روستاهای آرتساخ را با خاک یکسان کردند. در حالی که جمهوری آرتساخ کوهستانی تا امروز هم فاقد نیروی هوایی است. همانند همه مردم دنیا، مردم آرتساخ هم حق تعیین سرنوشت خود را دارند.
با این وجود، من هم به یاد تمامی قربانیان جنگ آذربایجان باکو ـ آرتساخ شمع روشن می کنم؛ ولی هرگز نباید جنگ آرتساخ دلیلی بر انکار نژاد کشی ارامنه به دست ترکان عثمانی در خاک ارمنستان غربی باشد!
٣۷۲۴٣ - تاریخ انتشار : ۴ ارديبهشت ۱٣۹۰
|