اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۹ ارديبهشت ۱٣۹۰ -  ۲۹ آوريل ۲۰۱۱

اعلامیه هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
به مناسبت روز اول ماه مه روز جهانی کارگران
اول ماه‌ مه‌، روز برآمد کارگران و همبستگی با جنبش اعتراضی!

کارگران و مزدبگیران!
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) اول ماه مه را به شما کارگران و مزدبگیران و به همه رهروان راه صلح، آزادی، عدالت اجتماعی، دمکراسی و سوسیالیسم شادباش می‏گوید، حمایت خود را از اعتراضات شما اعلام می‏دارد و برای شما در مبارزه برای دستیابی به یک زندگی انسانی آرزوی موفقیت می‏کند.

کارگران و مزدبگیران!
اول ماه‌ مه،‌ روز همبستگی طبقاتی و مبارزاتی کارگران و مزدبگیران جهان علیه‌ ستم طبقاتی، تبعیض و نابرابری، فقر و گرسنگی است. کنگره همراه شما درفش اول ماه‌ مه‌ را به عنوان سنت دیرینه و گرانقدر همبستگی جهانی کارگران وزحمتکشانپاس می‏دارد و اعلام می‏کند که سازمان ما همچنان در مبارزه بین کار و سرمایه در جانب کار قرار دارد و از مطالبات کارگران وزحمتکشاندر مقابل سرمایه‏داران و رژیم حاکم برکشور دفاع می‏کند.

کارگران و مزدبگیران!
ارگان های امنیتی رژیم حاکم بر کشور در سال گذشته گسترده‏تر از سال‏های قبل، به صفوف شما کارگران و زحمتکشان یورش برد. تنها در روز کارگر در سال گذشته بیش از ٢٠٠ نفر از فعالین و رهبران تشکل‏های کارگری و دمکراتیک به دلیل شرکت در مراسم روز کارگر و اقدام به تشکیل اجتماعات ویژه روز کارگر بازداشت و زندانی شدند. طی سال گذشته رهبران سندیکای نیشکر هفت تپه، اعضا و رهبران تعاونی‏های کارگران فلزکار مکانیک، تعدادی از رهبران سندیکاهای صنوف، تعداد دیگری از اعضا و رهبران سندیکا واحد زندانی و یا از کار اخراج شدند، مدت زندان منصور اسانلو یک سال افزایش یافت، حکم تعلیقی ابراهیم مددی به ٣ سال زندان تبدیل شد و در شهرهای کردستان و خوزستان نیز شمار زیادی از فعالین کارگری به زندان افتادند. تعداد زیادی از رهبران سازمان‏های صنفی معلمان هم با گرفتن احکام سنگین، روانه زندان شدند.
رژیم حاکم از مبارزه و سازمان‏یابی کارگران وزحمتکشانکشور و پیوند یافتن جنبش کارگری با جنبش اعتراضی واهمه دارد و با دستگیری فعالین کارگری و محکوم کردن آن‏ها، امکان تشکیل سندیکاها مستقل را از کارگران سلب می‮کند. در حالیکه در کشور ما کارفرمایان، تجار و صنوف از تشکل صنفی برخوردار بوده و پیگیرانه از منافع خود دفاع می‏کنند. از نظر حاکمیت تشکل‏های کارفرمایان و تجار تهدیدی برای امنیت کشور به حساب نمی‏آیند، اما تشکیل سندیکاهای کارگری برای طرح مطالبات کارگران و تلاش برای تحقق آن‏ها، اقدامی ضدامنیتی شمرده‌ می‏شود.

کارگران و مزدبگیران!
ما نیک آگاهیم کارگران و مزدبگیران کشورمان سال سخت و دشواری را پشت سر نهادند. سال گذشته به خاطر بحران اقتصادی بر شمار کارگرانی که با تاخیر طولانی حقوق و دستمزد خود را دریافت کردند، افزوده شد، نرخ بیکاری به شدت افزایش یافت و بر میزان قراردادهای موقت کار بازهم افزوده شد.
اقتصاد کشور ما با رکود، تورم و بیکاری فزاینده روبرو است. رشد اقتصادی به کمتر از یک درصد رسیده است. واحدهای تولیدی با مشکلات فراوانی مواجهند. تعداد زیادی از آن‏ها ورشکست شده‏ و یا در معرض ورشکستی قرار دارند. باندهای ثروت ـ‏ قدرت به واردات بی‏رویه روی آورده و بازار ایران را از کالاهای چینی پرکرده‏‏اند. بخش ساختمان در وضعیت رکود به سر می‏برد. با رکود بخش ساحتمانی بسیاری از واحدهای تولیدی وابسته به صنعت ساختمان تعطیل شده و یا ظرفیت تولید خود را کاهش داده‏اند. صنعت نفت و گاز هم با رکود مواجه است. صنایع نساجی و صنایع خودرو سازی که بیشترین نیروی کار را جذب کرده‏اند، با بحران جدی روبروند. ظرفیت تولید لوازم خانگی کاهش قابل توجهی را نشان می‏دهد.
قانون هدفمند کردن یارانه‏ها در سال گذشته توسط دولت کودتا به اجرا گذاشته شد. گرچه با اتخاذ یکسری تدابیر و کاربست ابزارهای امنیتی توسط دولت کودتا، از افزایش جهشی تورم جلوگیری شد، اما با گذشت چند ماه از اجرای قانون، به تدریج پیآمدهای آن آشکار می‏شود، قیمت‏ حامل‏های انرژی و کالاها افزایش می‏یابد و تورم بالا می‏رود و زندگی کارگران وزحمتکشانرا به شدت تحت تاثیر قرار می‏دهد.
با تعمیق بحران اقتصادی، سرمایه‏داران و مدیران دولتی کارگران را دسته دسته از واحدهای تولیدی و خدماتی بیرون می‏ریزند و کارگران و خانواده‏هایشان را بدون هر گونه‌ پشتوانه اقتصادی و اجتماعی در جامعه رها می‏سازند.
کارگران و مزدبگیران کشور به خاطر دارا نبودن سندیکاهای مستقل قادر نیستند به طور سازمانیافته به مقابله با عواقب بحران برخیزند، از مطالبات و خواسته‏های خود دفاع کنند و اجازه ندهند که رژیم استبدادی و سرمایه‏داران بار اصلی بحران اقتصادی را به روی دوش کارگران و مزدبگیران منتقل سازند. کارگران نه دارای تریبون هستند، نه از تشکل صنفی برخوردارند که مطالباتشان را مطرح کند و نه از حقوق دوران بیکاری و تأمین اجتماعی مناسب بهره‏مندند تا در مقابل پیامدهای مخرب بحران اقتصادی متحمل آسیب‏های کمتری شوند.

کارگران و مزدبگیران!
شما با وجود تشدید سرکوب، در سال گذشته هم به حق علیه سیاست‏های اقتصادی دولت کودتا و علیه ستم طبقاتی به اشکال مختلف به اعتراض برخاستید و هزینه‏های سنگینی را هم در این راه پرداختید. ما مبارزات و تلاش‏های شما برای تامین زندگی انسانی را ارج می‏نهیم و در این مبارزه با شما همراه و هم‏پیمان هستیم.
در کشورهای صنعتی پیشرفته هم تعرض دولت‏ها به حقوق سندیکائی و اجتماعی ادامه یافت که با موج اعتصابات و اعتراضات میلیونی کارگران در فرانسه، یونان، اسپانیا، آلمان، انگلستان، ایسلند، آمریکا، بلژیک و کشورهای دیگرمواجه شد. نیروهای سرمایه‏داری در کشورهای مختلف کوشیدند علاوه بر انتقال بار بحران مالی بر دوش کارگران، تحت پوشش برون‏رفت از بحران، به کاهش بودجه‏های اجتماعی مبادرت ورزند.

کارگران و مزدبگیران!
در سال گذشته جنبش اعتراضی بار دیگر به خیابان‏ها آمد، پویائی و سرزندگی خود را نشان داد و ارکان استبداد حاکم بر کشور را به لرزه در آورد. جنبش اعتراضی بازتاب دهنده مطالباب عمومی مردم کشور ما است. این جنبش بر تامین حقوق مدنی شهروندان و تامین آزادی‏های سیاسی پای می‏فشارد.
بین مطالبات کارگران و مزدبگیران با مطالبات جنبش اعتراضی وجوه مشترک قابل توجهی وجود دارد. از جمله این اشتراکات و در راس آن‏ها، طرد استبداد از کشور، آزادی فعالیت احزاب سیاسی و تشکل‏های صنفی، آزادی اطلاع‏رسانی و برگزاری تجمعات و تظاهرات است. این اشتراکات زمینه‏ساز پیوند بین دو جنبش است.
گسترش هر چه بیشتر پیوند میان جنبش اعتراضی و جنبش کارگری و تلفیق مطالبات اقتصادی با مطالبات سیاسی و مبارزه مشترک این دو جنبش همراه با سایر جنبش‏های اجتماعی برای رهایی مردم ما از قید استبداد حاکم، از اهمیت حیاتی برخوردار است.
کارگران و مزدبگیران خواستار به رسمیت شناخته شدن حق تشکیل‌ سندیکاها و اتحادیه‮های مستقل کارگری، حق قراردادهای جمعی، حق اعتصاب و گردهمائی کارگران، پرداخت به موقع دستمزدها، افزایش دستمزدها، تامین امنیت شغلی و لغو قراردادهای موقت و سفید امضا، رفع هر نوع تبعیض جنسیتی بین کارگران زن و مرد، لغو کار کودکان، متوقف شدن اخراج و بیکارسازی کارگران و برخورداری بیکاران از بیمه بیکاری‏ هستند.

کارگران و مزدبگیران!
کارگران و مزدبگیران برای دستیابی به این مطالبات، سندیکای مستقل خود را تشکیل دهید، خواسته‏های خود را به اشکال مختلف به گوش مردم ایران و جهان برسانید، بر همبستگی بین‏المللی کارگران پای بفشارید، برای تامین آزادی‏های سیاسی در کشور مبارزه کنید، در اعلامیه‏ها و شعارها، در تظاهرات و گردهمائی‏ها، همبستگی خودتان را با جنبش اعتراضی اعلام کنید و روز اول ماه را به روز برآمد جنبش کارگری و همبستگی با جنبش اعتراضی تبدیل کنید.

هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بار دیگر اول ماه مه را به شما شادباش می‏گوید، از مبارزات شما برای دستیابی به حقوق اجتماعی، سندیکائی، سیاسی و برخورداری از یک زندگی انسانی حمایت می‮کند و در این مبارزه‌ در کنار شما قرار دارد.

هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۹ اردیبهشت ۱۳۹۰ (۲۹ آوریل ۲۰۱۱)