اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۱ ارديبهشت ۱٣۹۰ -  ۱ می ۲۰۱۱

بیانیه کومه له به مناسبت اول ماه مه
اول ماه مه جشن همبستگی بین المللی کارگران گرامی باد

اول ماه جشن همبستگی بین المللی کارگران، استثمارشوندگان سرتاسر جهان را بار دیگر به تکاپو انداخته است. در سرتاسر جهان طبقه کارگر و همه مزدبگیران اول ماه مه را رمز و فرصت و روز و میعادگاهی می دانند تا باردیگر بانگ برابری خواهی و دادخواهی خود را در برابر نظامی که آنان را به بند کشیده است، بلند کرده و بر صفوف میلیونی خود بیفزایند و آن را تحکیم بخشند.
در دهه دوم از سده بیست و یکم و در هزاره دوم در جهان سرمایه داری، طبقه کارگر و مردم زحمتکش بار یکی از سخت ترین بحران های معاصر را به دوش می کشند و در سرتاسر این کره خاکی تعرض دولت ها و کارگزاران سرمایه داری بر معیشت کارگران و زحمتکشان تشدید گردیده است. در اورپا بحران های پی در پی هر از گاهی یکی از کشورهای عضو آن را به سوی فروپاشی می راند و درآمریکا نارضایتی داخلی از عدم تحقق وعده های اصلاحات و بهبود زندگی مردم سیمای جهانی برنده صلح جهانی را خدشه دار کرده است. در اغلب کشورهای جهان کماکان دیکتاتورها و رژیم های سرکوبگر حافظ نظامی استثمارگر هستند که ولع سیری ناپذیری در میکدن رنج و هستی اکثریت مردم را دارند.
اول ماه مه ۲۰۱۱ مصادف است با موج انقلابات و شورش های بی سابقه در اغلب کشورهای عربی در شمال افریقا و خاورمیانه، شورش ها و تکان هایی که تاکنون سیما و معادلات منطقه ای و تا حدودی جهانی را به هم زده است. این شورش ها که از نارضایتی کارگران و زحمتکشان فوران گرفت به سرعت کشورهای متعددی را در برگرفت و کماکان ادامه دارد. نتایج ناشی از آن _ که همه قدرت های جهانی را برای کنترل و قاپیدن آن به حرکت انداخته است _ هرچه باشد مبارزات طبقه کارگر و مردم زحمتکش را در این بخش از جهان وارد دوره نوینی کرده است.
در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی، طبقه کارگر و مردم زحمتکش دشوراترین دوران خود را از لحاظ زندگی و معیشت سپری می کند. رژیم اسلامی با حذف یارانه ها بار بحران و تنگناهایش را بر دوش مردم گذاشته است و مصمم است که با سیاست مشت آهنین هر مانعی را از سر راه بردارد. تورم و گرانی که به هیج عنوان با راکد ماندن دستمزدها خوانایی ندارد و انباشته شدن ثروت های افسانه ای کارگزاران رده های گوناگون حکام اسلامی، زندگی اکثریت عظیمی را در ایران چنان به تباهی کشانده است که مردم جهنم واقعی را با گوشت و پوست خود لمس می کنند. سال فتنه و یا جهاد اقتصادی در واقع اسم رمز تدارک هجوم و تعرض فزونتر بر کارگران و جنبش کارگری و هرگونه دادخواهی است که بیش از همه سران جمهوری اسلامی انتظارش را می کشند.
با این وجود و با همه ی سرکوب و فشارهای طاقت فرسا بر فعالین و رهبران کارگران، شاهد آنیم که جنبش کارگری و مبارزات کارگری در ایران به رکن و ستون اصلی و محکمی در پیکارهای اجتماعی علیه رژیم اسلامی تبدیل شده اند. اعتصابات پی در پی کارگری و حضور رهبران کارگران در اعتراضات و جنبش های اجتماعی وزن و اعتبار رهبران کارگران و جنبش کارگری را افزایش داده است. نام رهبران کارگران در مجمامع جهانی چنان آوازه اش بلند شده که حکام اسلامی را در سرکوب و گستاخی و جنایت علیه رهبران و فعالین کارگری به زبونی انداخته است. مقاومت و ایستادگی اصانلو ها بر اعتبار و حقانیت خواسته ها و مطالبات کارگران افزوده و از سویی دیگر جنبش کارگری را در میان دیگر جنبش های اجتماعی از هژمونی و نقش محکم تری برخوردار کرده است.
سالی که پیش روست برای طبقه کارگر و جنبش کارگری سالی دشوار و در عین حال پر تحولی خواهد بود. سالی است که با تهدید مستقیم کارگران از سوی بالاترین مقامات ولایت و رژیم اسلامی روبرو گشت که معنایی جز تحمیل شرایط فلاکتبار و وخیم تری نخواهد داشت که با سرکوب و خشونت ممکن می گردد. در عین حال سالی است پر تحول که به جنبش کارگری این فرصت و امکان را می دهد تا در چنین دورانی پشتوانه سی سال مبارزه و ایستادگی اش را توشه حضورش در راس جنبش های اجتماعی و اعتراضی سازد.
در کردستان رژیم اسلامی که با یک مقاومت توده ای و وسیع روبرو است، با سیاست های دیگری علیه کارگران و زحمتکشان حاکمیتش را پیش می برد. رژیم اسلامی در کردستان به طور سیستماتیک مانع از آن بوده که این جامعه رشد اقتصادی و تولید پروسه طبیعی خود را طی کند. رژیم در این باره سیاست جاافتاده و نهادینه ای دارد که ثروت هایش را غضب، منابعش را غارت، سرمایه گذاری کلان را منع و کردستان را عقب نگه دارد و کارگران ناچارند که برای یافتن کار و تامین هزینه های زندگی شان راهی دورترین مناطق ایران گردند. کارگران در کردستان پراکنده اند و تنها جمعیت کمی از آنان در کردستان و در محدود مراکز تولید شاغل هستند. در کردستان فقر و بی کاری و حاشیه نشینی کارگران و زحمتکشان ابعاد گسترده تری به خود گرفته است. با این وجود فعالین کارگری در کردستان توانسته اند حرکت های کارگری را سازمان دهند، مطالبات و خواسته های کارگری را مطرح و پیوند با جنبش کارگری سراسری را برقرار کرده و تامین نمایند. جنبش کارگری کردستان با تمام موانع ها بیش از پیش عرض اندام کرده و به یکی از جنبش های اجتماعی کردستان با فعالین و رهبران و مطالبات خود تبدیل شده است.
اول ماه مه و روز جهانی کارگر فرصتی است برای تجدید اتحاد و همبستگی کارگران برای نان و آزادی و بدست آوردن حقوق و مطالبات خود. روز اول ماه مه را گرامی می داریم و با تمام توان خود و همگام با کارگران و زحمتکشان در راه دستیابی کارگران به خواسته های خود و دستیابی به دنیایی آزاد و برابر و فارغ از ستم و استثمار تلاش خواهیم کرد و در پیکار آنان خود را بخشی از این ارتش عظیم رنج و کار می دانیم.
روز جهانی کارگر را به همه ی کارگران جهان، ایران و کردستان تبریک می گویم. به همه جانباختگان جنبش کارگری و فعالین دربند و همه کسانی که در راه نظامی عادلانه و برابر پیکار می کنند درود می فرستیم.

زنده باد اول ماه مه
پرتوان باد جنبش کارگری ایران و کردستان
سرنگون باد رژیم حمهوری اسلامی
زنده باد سوسیالیسم

کومه له زحمتشکان کردستان
۱۱ اردیبهشت ۱٣۹۰ برابر با اول ماه مه ۲۰۱۱