• اینگونه تبلیغ می کنند که تنها تاسیسات اتمی به نیازهای روزافزون بشر به انرژی پاسخ می دهد. هم"سالم تر" و هم "ارزان تر" است. در این ارزیابی، اما هزینه های هنگفتی که مردم دنیا برای رفع گرفتاری های ناشی از "توسعه ناپایدار" به گرده می کشند جایی ندارد. آنها همچنان توسعه می خواهند ولو برای مردگان! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۰ خرداد ۱٣۹۰ -  ٣۱ می ۲۰۱۱

سرانجام دولت آلمان به خواست مردم این کشور پاسخ مثبت داد و پذیرفت نیروگاه های اتمی را برچیند. در خبر البته اشاره ای به قطع تولید این فناوری نشده و شاید همچنان به تولید آن برای کشورهای دیگر- از جمله کشور ما- ادامه دهند که مبارزه را باز هم ادامه دار می کند.
از زمانی که جهان پیشرفته دریافت می تواند به کمک دستاوردهای خود تولید را افزایش داده و هرچه بیشتر از منابع ثروت بهره برداری نماید اسم "توسعه " را برای ا ین روند اختراع کرد و شاید نمی دانست یا نمی خواست توجه کند که این "توسعه" پرشتاب ممکن است پیامد های زیانباری داشته باشد ولی این پیامد های زیانبار افسار گسیخت و چهره جهان را دگرگون کرد(جنگ های گسترده با افزارهای مدرن، بیماری های مقاوم ناشناخته ، شکاف در لایه ازون، افزایش گازهای گلخانه ای، گرم شدن زمین،...). تاریخ کره زمین رویدادهای بنیان کن کم نداشته ولی این بار "توسعه" پر شتاب بشر! در سده بیستم چنان آسیبی به کره وارد کرد که مردم جهان و بویژه دانشمندان علاقمند به محیط زیست را بشدت نگران حتا نابودی جهان کرد و از دهه ۷۰ م و بطور جدی تر از دهه ۹۰ سده بیستم تئوری های توسعه رد شد و بر "توسعه پایدار" تاکید شد که بهره برداری از ثروت ها را در صورتی مجاز می داند که ضامن حفظ محیط زیست باشد. این تغییر نگرش خیلی دیر از حوزه مردمی(ان جی اوها و انجمن های علمی و...) به حوزه رسمی -اداری(سازمان ملل، برخی دولت ها و نهادهای مدیریت منطقه ای) رسید و هنوز با مقاومت جدی دولت های قدرتمند سرمایه داری بزرگ چون آمریکا نیز کشورهای پرتلاش در تولید صنعتی چون چین و برزیل،... روبرو می شود. کنفرانس های دوره در سطح جهانی و منطقه ای (نشست ریو، ژوهانسبورگ...) برگذار شد که از نخستین دستاوردها "دستور کار ۲۱" را میتوان نام برد که بسرعت مورد خشم و بی مهری دولت جورج بوش و پوتین قرار گرفت. سرمایه داری که کسب سود بیشتر را نوک هدف خود قرار می دهد، بنا به تجربه تنها با مبارزه سرسختانه توده ای وادار به عقب نشینی شده است (اعتراضات مردم آلمان سبب شد دولت آلمان در سالهای گذشته چند نیروگاه اتمی خود را خاموش کند). هم اکنون در کشور های زیادی چون هند، تایلند، تایوان، ... اعتراض علیه ساخت تاسیسات اتمی - گرچه با بازتاب کم - در جریان است. در ایران هر اعتراضی با امنیت ملی (بخوانید امنیت دارندگان منافع بادآورد) گره زده می شود و صدای معترضان بگوش نمی رسد. دولت ژاپن بر بستر صبوری سنتی مردم همه چیز را در این مورد لاپوشانی می کند. اندیشمندان سرمایه داری و چه بسا دانشمندانی که تنها به دانش خود چشم دارند و نه مردم آسیب دیده و در معرض آسیب، اینگونه تبلیغ می کنند که تنها تاسیسات اتمی به نیازهای روزافزون بشر به انرژی پاسخ می دهد. هم"سالم تر" و هم "ارزان تر" است. در این ارزیابی، اما هزینه های هنگفتی که مردم دنیا برای رفع گرفتاری های ناشی از "توسعه ناپایدار" به گرده می کشند جایی ندارد. آنها همچنان توسعه می خواهند ولو برای مردگان!