اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۰ خرداد ۱٣۹۰ -  ٣۱ می ۲۰۱۱

پیروزی بارسلونا در مقابل منچستریونایتد، می تواند تفاوت فوتبال اروپا و انگستان باشد، فوتبالی که متکی بر تکنیک بنا شده و در آن حفظ توپ و پاس دادن از ارکان مهم می باشد و در راس ان بدون شک اسپانیا سر آمد آن است، قهرمان جام ملتهای اروپا، جام جهانی و حالا لیگ قهرمانان باشگاه های اروپا توسط بارسا که هشت بازیکن ملی پوش دارد! اینها فرق فوتبال دو کشور است، در انگستان فیزیک بدنی مهم تر از تکنیک است در اینجا از سنین کم به بچه ها می گویند که توپ را نگه ندارید در قانون حال حاضر در لیگ این کشور بچه ها از سن ۹ تا ۱۱ سالگی فقط هفته ای سه ساعت باید تمرین کنند در حالیکه در اسپانیا این محدودیت وجود ندارد و هشت تا از بازیکنان همین بارسلونا از آکادمی خود این باشگاه هستند!
فوتبال انگلستان برای رسیدن به سطح مطلوب باید تغییری در کارهای پایه و آکادمی فوتبال انجام دهد و نیاز به مربیان اروپایی برای این کار دارد که از سن کم به بچه ها پاس دادن و حفظ توپ را آموزش دهند، کاری که امروز در لیگ این کشور باشگاه آرسنال به مربیگری آرسن ونگر انجام میدهد و روش بازی آنها به نوعی شبیه بارسلونا میباشد و حتی موفق شدند این تیم را در مرحله یک چهارم در زمین آرسنال شکست بدهند! فلسفه فوتبال ونگر در این کشور، فوتبال متکی بر تکنیک می باشد. این تیم بسیار متفاوت با دیگر تیم هایی چون استوک و یا بلکپول که ملاک گرفتن بازیکنان قد و هیکل آنها می باشد، بازی می کند و این، نیاز تغییر و تحول در فوتبال این کشور را کاملا برجسته می کند هر چند که مخالفان زیادی هم دارد!
در بازی شنبه شب منچستر ده دقیقه اول بازی را بسیار خوب شروع کرد و تا حدودی امیدوار کننده نشان داد، اما بعد از آن این بارسا بود که کنترل بازی را در دست گرفت. نیمه اول، بازی برابری بود، اما با شروع نیمه دوم و گل دوم بارسا که در بهترین زمان بازی زده شد شرایط بازی را به سود این تیم عوض کرد در تیم منچستریوتایتد دو بازیکن این تیم، پارک و والنسیا دور از انتظار ظاهر شدند، بخصوص پارک که در چند بازی گذشته بسیار خوب بود و با دوندگی زیادش بازیکنان کلیدی تیم های مقابل را ازکار می اندخت اما در این بازی اصلا آن بازیکن گذشته نبود و در دفاع چپ اورا فرانسوی خیلی ضعیف و ناهماهنگ با بازیکنان دیگر در دفاع میانی بود و در دو گل این بازی صد در صد مقصر بود!
آمار مسابقه نشان میدهد که بازیکنانی چون مسی، ژاوی و انیستا چقدر در پاس دادن موفق بودند بطور مثال: انیستا در مقایسه با گیس، انیستا ۱۱۵ پاس و گیس ٣۵ پاس! و یا پارک ٣۵ پاس و ژاوی ۱۴٨ پاس! نکته جالب در مورد ژاوی که بازوبند کاپیتانی را هم به بازو داشت اینکه او زمانی که ۱۲ سال بیشتر نداشت با اتفاق برادر بزرگترش به لندن آمده بود تا دیدار فینال ۱۹۹۲ را که به قهرمانی بارسلونا منجر شده بود را تماشا کند و شنبه شب بعد از ۱۹ سال به عنوان کاپیتان این تیم به زمین آمد! چیزی که در آن زمان برای او فقط یک رویا بود، اما این رویا تحقق پیدا کرد! برای باشگاه منچستریونایتد و فرگوسن که در طول بیست سال موفق به نوزده قهرمانی شدند این شکست نمی تواند شکست بزرگی باشد و باشگاه و او در یک روند کلی موفق بوده اند اما برای رسیدن به آن درجه که بتواند تیم های چون بارسا را شکست بدهند در وحله اول نیاز با بازیکنانی با تکنیک بالا دارند، اندرسون و والنسیا و همینطور بازیکنانی با سن بالا چون پل اسکول و گیس، برای این سطح فوتبال امروز، چندان نمی تواند موثر باشند.