اعلام حمایت کمیته هماهنگی از تجمع اعتراضی کارگران در ژنو



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ خرداد ۱٣۹۰ -  ۷ ژوئن ۲۰۱۱


در پی اعمال فشارهای گسترده ی دولت ایران بر کارگران و فعالین کارگری و اعضای تشکل های مستقل جنبش کارگری در ایران،چند سندیکای کارگری در فرانسه با حمایت و مشارکت چند نهاد کارگری دیگر،از کارگران دعوت به برپایی تجمع اعتراضی در روز ۹ ژوئن و در محل برپایی یکصدمین اجلاس سازمان جهانی کار در شهر ژنو کرده اند.

اعلام دعوت توسط ۵ سندیکای فرانسوی،"س.ژ.ت"، "اف.اس.او"، " همبستگی سود"، "اونسا" و "س.اف.د.ت" انجام گرفته و این اقدام از جمله توسط "اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران" و "همبستگی سوسیالیستی در حمایت از کارگران در ایران-پاریس" و نیز سندیکاهای سوئیسی "اونیا" و "س.ج.آ.اس" و... و دیگر نهادها ، افراد و فعالین مورد حمایت قرار گرفته است.

کارگران در ایران حتا به خاطر برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و هرگونه اقدامی جهت برپایی یا تقویت تشکل های خود ساخته ، مستقل و طبقاتی خویش، به شدت تحت فشار و پیگرد های امنیتی و قضایی قرار میگیرند،از کار اخراج شده و یا به زندان افکنده می شوند. تنها در یکی ــ دو ماهه پیش رو ، ۱۶ مورد جلسه ی دادگاهی برای اعضای این کمیته در شهر سنندج برگزار خواهد شد. هم اکنون برخی دیگر ازاعضای این کمیته ، هر یک به بهانه و ترفندی از جانب برخی نهاد های امنیتی و قضایی تحت پیگرد قرار دارند. در آستانه ی روز جهانی کارگر در شهرهای سنندج و سقزچند تن از اعضای این کمیته را بازداشت و تحت فشار و بازجویی قرار داده و یا با قرار وثیقه آزاد کرده اند.محمود صالحی،یدالله قطبی،افشین ندیمی،وفا قادری،خالد حسینی،صدیق سبحانی،غالب حسینی، یدالله صمدی، کیومرث قادری، حبیب الله کله‌کانی، عرفان نادری‏،‏ کاوه بهرامی‏، جمال گویلی، واحد خانی، فایق سبحانی، کیوان سبحانی و ظهیر رضوی تنها بخشی از فعالین و اعضای این کمیته هستند که در ماه های جاری تحت پیگرد ها و فشارهای امنیتی و قضایی قرار گرفته و بعضاً به زندان افکنده شده اند. برخی از اعضای دیگر تشکل های کارگری همچون رضا شهابی،   علی نجاتی، منصور اسالو، ابراهیم مددی ، غلامرضا غلامحسینی ، بهنام ابراهیم زاده و همین طور برخی از کارگران متشکل در نهادهای صنفی معلمان ، همچون هاشم خواستار، رسول بداغی و... و بسیاری دیگر از فعالین کارگری هر کدام به نحوی و البته به بهانه ای یا به زندان افتاده ، یا از کار اخراج شده و یا در آستانه ی دادگاهی شدن قرار دارند .

تشکل های فراخوان دهنده برای تجمع اعتراضی به دولت ایران و دیگر نهاد ها و تشکل ها و افرادی که از این دعوت اعلام حمایت کرده اند از کارگران خواسته اند تا با پیوستن به این اقدام، به اعمال فشارهای دولت ایران بر فعالین کارگری اعتراض کنند و همچنین پیام همبستگی بین المللی کارگران را به هم طبقه ای های خود در ایران برسانند.

سازمان جهانی کار بنا بر ماهیت و ساختار سه جانبه ی خود (دولت ها – کارفرماها- نمایندگان کارگری) بازتاب دهنده و مجری منافع سرمایه داران است؛دولت ایران و نمایندگان فرمایشی و تحمیلی و دروغین کارگری ( از سوی خانه ی کارگر و کانون عالی شوراهای اسلامی کار) نیز سالانه ضمن شرکت در اجلاس این سازمان ، نهایت تلاش خود را به کار می برند تا به طبقه ی جهانی کارگر و به افکار عمومی اینگونه وانمود کنند که در ایران هیچ کارگری بابت فعالیت ها کارگری و اقدام برای تشکل یابی مستقل کارگران ، تحت فشار و سرکوب نبوده و نیست . در حالی که مطابق موارد مطرح شده که تنها بخش کوچکی از موارد واقعی از اعمال فشار بر کارگران و فعالین است این ادعا به هیچ وجه صحت ندارد.

"کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری"، ضمن استقبال از اقدام تشکل های پنج گانه فوق الذکر و دیگر تشکل ها و نهاد ها و افراد حامی این اقدام،قویا از کارگرانی که برای اعلام همبستگی با کارگران در ایران در این اقدام اعتراضی مشارکت میکنند تشکر و قدردانی کرده و خود را در این حرکت اعتراضی سهیم می بیند . ما امیدواریم که این اقدام سرآغاز قدم های استوارتری در همبستگی کارگری و اقدامات اعتراضی عملی ، در مقابله با سرکوب و فشار سرمایه و دولت ایران نسبت به کارگران باشد. ما انتظار داریم که بدنه ی کارگری این تشکل ها بیش از اینها می توانند برای تقویت اتحاد و همبستگی بین الملی کارگران دست به کار شوند.

ما ضمن تشکر وحمایت مجدد از کارگران، فعالین و تشکل های شرکت کننده در اقدام اعتراضی ۹ ژوئن ، در شهر ژنو، تنها چاره ی رهایی واقعی طبقه ی جهانی کارگر را در تقویت اتحاد و همبستگی طبقاتی میان کارگران و ایجاد تشکل های مستقل و خودساخته ی کارگری از جانب آنان و در عین حال عبور از نسخه پیچی ها و روش های سازشکارانه و آشتی طلبانه جریان ها و نهاد های سازشکار در عرصه ی جهانی می دانیم .


کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
ایران – ۴ ژوئن ۲۰۱۱ – ۱۴ خرداد ۱٣۹۰