اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ خرداد ۱٣۹۰ -  ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱

قطعنامه کنگره مصدق نماد آزادی و دموکراسی
(کنگره سوم)
در باره مبارزات مردم ایران

مقاومت و اعتراض گسترده مردم ایران به اشکال گوناگون در برابر حکومت زور و سرکوب ادامه دارد. این نه تنها در تظاهرات خیابانی خود را نشان داده است بلکه نیز هرچه بیشتر در زندگی روزمره مردم از ایستادن جوانان در برابر عوامل حکومت، شکستن سکوت و اعتراض به خودسری های حکومت توسط گروه های مختلف مردم، سازمان یابی و تعرض گروه های کارگری و مهم تر از همه مقاومت، تلاش و مبارزه بی وقفه زنان ایران بروز میکند که اجازه نداد عقب مانده ترین گرایش های رژیم اسلامی، از ایران یک جامعه بدوی تمام عیار بسازد. سرکوب دیگر نمی تواند بوسیله ترس و وحشت زمینه تسلط کامل حکومت را فراهم آورد. تشدید سرکوب در اعتراضات خیابانی پس از انتخابات ٨٨ تنها به گسترده شدن نارضایتی و مقاومت و اعتراض منجر شد. این مقاومت و اعتراض فزاینده در طول زمان زیر پای حکومت را خالی خواهد کرد و زمینه فرو ریختن آن را فراهم خواهد ساخت. در چند سال گذشته که بخش بزرگی از بدنه جمهوری اسلامی به درجات مختلف به صف مقاومت و اعتراض پیوسته اند و به ویژه از خرداد ٨٨ به این سو سر آغاز این روند سست بنیادی و فروپاشی نهایی را می توان دید.

از آن طرف اکثریت بزرگی از مردم زیر بار گرانی و بیکاری مانده اند. به ویژه جوانان که درصد بالایی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند و باید منبع شور و نشاط و امید جامعه باشند خود را از یک طرف با سرکوب سیاسی و از طرف دیگر با ناممکنات اقتصادی روبرو می بینند که سلامت جامعه را نه تنها ار لحاظ سیاسی و اقتصادی بلکه حتی از جنبه روانی تهدید می کند. بحران اقتصادی جامعه با وجود در آمد های هنگفت نفت لزوم حسابرسی در کار حکومت را فوریت می بخشد. چیزی که حکومت ولایت فقیه آنرا بر نمی تابد و ملت را شایسته آن نمی داند. اما حسابرسی و نظارت دقیق در کار حکومت چه مستقیما و چه از طریق نمایندگان منتخب مردم و چه از طریق رسانه های آزاد و احزاب و سازمانها، حق بی چون و چرای هر ملتی است. جمهوری اسلامی باید روشن کند درآمدهای نفتی که متعلق به مردم این مملکت است در بیش از سه دهه تسلط خود بر کشور به چه مصارفی رسانده است و می رساند.
در زمینه بین المللی جمهوری اسلامی نتوانسته و نخواسته است مشکلاتی را که موجب تحریم های اقتصادی فزاینده شده است حل کند. در باره مساله هسته ای که یکی از این مشکلات است ما از ابتدا اعلام کردیم که این برنامه هسته ای رژیم اسلامی است نه برنامه ملت ایران زیرا هم در حکومت شاه و هم در جمهوری اسلامی این برنامه دور از نظر ملت و تنها بنا بر تصمیم حکومت فراهم آمد مردم که صاحب اصلی کشورند هیج فرصتی برای بررسی این برنامه از نظر لزوم آن، کاربرد آن، هزینه های آن، خطرات آن، مسائل ایمنی آن و غیره نداشتند و پس از آنکه خارجیان بنا به نظرات خود به شکایت از این برنامه پرداختند مردم از آن باخبر شدند. اکنون که فاجعه ژاپن یکبار دیگر خطرات غیر قابل کنترل نیروگاه هسته ای را به همگان نشان داده است، جمهوری اسلامی موظف است برنامه نیروگاه های هسته ای را تا یک بررسی و حسابرسی جامع متوقف سازد که در عین حال می تواند زمینه رفع تنش های بین المللی را نیز فراهم آورد و به برداشتن تحریم های اقتصادی و مرتفع ساختن خطر عملیات نظامی کمک کند. استقرار حاکمیت ملی در ایران نه تنها ضرورت حل مشکلات کشور بلکه کمک اساسی به صلح در منطقه و صلح جهان است.
ما جمهوری اسلامی را به خاطر پایمال کردن آزادی بیان، آزادی رسانه ها، آزادی احزاب و سازمان ها و اجتماعات و آزادی انتخابات محکوم می کنیم. ما مقاومت و اعتراض گروه های وسیع مردم ایران را در جنبش سبز می ستاییم و از آن پشتیبانی می کنیم و فشار و زندان و شکنجه و اعدام جوانان و فعالان برجسته جنبش را محکوم می کنیم.
ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی هستیم.
حکومت جمهوری اسلامی مسئول گرانی و بیکاری و شکنجه اقتصادی جامعه است.
با آرزوی پیروزی مبارزات آزادی خواهانه ملت ایران و با صمیمانه ترین درودها بر جوانان و دانشجویان مبارز

سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
بیست و چهارم خرداد ۱٣۹۰ برابر چهاردهم ژوئن ۲۰۱۱