عنوان : حرص کور
حرص بزرگترین دشمن سرمایه داریست و حرص در خوردن منجر به مرض و مرگ میشود .
پس از بحران اقتصادی ۱۹۲۹ در امریکا قوانین و مقرراتی وضع شد تا " بفتوای خرد حرص به زندان" کردند.
ولی در دوران کلینتون و بوش این قوانین و مقررات یکی یکی فسخ و حرص لجام گسیخته آزاد شد و کرد آنچه باید بکند.
یک پدیده تازه که ۲۰- ۱۵ سالی ست مد شده Credit Default Swap است. ترجمه تحت اللفظی این جمله "مبادله نکول اعتبار" استکه احتیاج به توضیح دارد.
زمانی که بانک وام میدهد، معمولا برای محکمی کار بیمه هم میخرد تا اگر مقروض
قادر به پرداخت قرض نبود شرکت بیمه مبلغ وام را بپردازد و این امری معمولی ست. ولی قانون! اجازه میدهد تا افراد دیگری نیز در برابر این قرض برای خود بیمه بخرند و اگر مقروض قادر به پرداخت وام نبود از این نمد برای خود کلاهی بدوزند.
ظاهرا در وام هایی که داده شده من جمله وام به یونان ، افراد زیادی بر ناتوانی یونان در باز پرداخت وام شرط بسته و بیمه خریده اند و بنفع آنهاست که یونان ورشکست شود که پولی گیرشان بیاید و آنچه از دستشان بر آید میکنند که یونان ورشکست بشود.
و معلوم نیست چرا بانکها انقدر اصرار داشتند که به مردم و موسسه های بی اعتبار قرض بدهند و بحران خانه و مستغلات را به وجود آورند. این را ضرب کنید در تعداد کشور هایی که به صندوق بین الملی پول و بانک جهانی بدهکارند تا به میزان گرفتاری کاپیتالیسم و سفتی گلی که به سر خود و دنیا گرفته پی ببرید. شستن این گل کار ساده ای نیست.

قضا چون ز گردون فرو هشت پر - همه عاقلان کور گشتند و کر
٣٨۴٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۷ خرداد ۱٣۹۰