نامه


Eugène Guillevic - مترجم: فریبا عادل خواه


• فقط بدون:
با خودم حرف
میزنم
هر جا که تنهام ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۴ تير ۱٣۹۰ -  ۲۵ ژوئن ۲۰۱۱


 نامه
Lettre


باید که
بهت بگم
سخته هرچند
اینکه
تو بدونی
برام:

با خودم
حرف میزنم
وقتی که تنهام

ازم نپرس
که چی میگم

میدونستم اگر
به تو
میگفتم
حتی

میدونستم اما
نیازی هم
نبود
که بخوام
چیزی بگم
من اینجا

فقط بدون:
با خودم حرف
میزنم
هر جا که تنهام

براستی،
آره،
این نه من
سکوته که
حرف
میزنه،
چیزی از
جنس
سکوت

پرت و پلا
نیست
که میگیم
من و او


حسابیه
رابطه مون

در می افتیم
هر روز
با این حصار
که مهمه
برامون

و باز
فارغ که شدیم
حرف میزنیم
دائم
از اون

خسته هرگز
نمی شیم
نه من
نه اون

گفتنی داریم
زیاد
که نگیم
برای هم

مثل دریا
با جزر و مدّ

و حکایت
این حصار
از جنس ندامت


بزار به تو
بگم
که چی
فکر میکنم:
اینکه سکوت
زنی است،

وز او
پس
بسیار
گفتنی است