نامه
Eugène Guillevic
- مترجم: فریبا عادل خواه
•
فقط بدون:
با خودم حرف
میزنم
هر جا که تنهام
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۴ تير ۱٣۹۰ -
۲۵ ژوئن ۲۰۱۱
نامه
Lettre
باید که
بهت بگم
سخته هرچند
اینکه
تو بدونی
برام:
با خودم
حرف میزنم
وقتی که تنهام
ازم نپرس
که چی میگم
میدونستم اگر
به تو
میگفتم
حتی
میدونستم اما
نیازی هم
نبود
که بخوام
چیزی بگم
من اینجا
فقط بدون:
با خودم حرف
میزنم
هر جا که تنهام
براستی،
آره،
این نه من
سکوته که
حرف
میزنه،
چیزی از
جنس
سکوت
پرت و پلا
نیست
که میگیم
من و او
حسابیه
رابطه مون
در می افتیم
هر روز
با این حصار
که مهمه
برامون
و باز
فارغ که شدیم
حرف میزنیم
دائم
از اون
خسته هرگز
نمی شیم
نه من
نه اون
گفتنی داریم
زیاد
که نگیم
برای هم
مثل دریا
با جزر و مدّ
و حکایت
این حصار
از جنس ندامت
بزار به تو
بگم
که چی
فکر میکنم:
اینکه سکوت
زنی است،
وز او
پس
بسیار
گفتنی است
|