مجوز انواع و اقسام تجاوز (جماع دسته جمعی و فردی)
در تحریر الوسیله امام راحل


اسد مذنبی


• خبر تجاوزات دسته جمعی از گوشه و کنار مملکت امام زمان، بسیاری ها را به این فکر واداشته که آیا این تجاوزات دسته جمعی نیز مانند قتل و کشتارمخالفان با فتوای معتبر صورت پذیرفته یا خیر؟ چون عده ای از متجاوزین که به علمای کهریزکی معروفند، براین باورند که بدون اذن ولی فقیه نباید اقدام به تجاوز فردی یا دسته جمعی نمود. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ تير ۱٣۹۰ -  ٣۰ ژوئن ۲۰۱۱


 
خبر تجاوزات دسته جمعی از گوشه و کنار مملکت امام زمان، بسیاری ها را به این فکر واداشته که آیا این تجاوزات دسته جمعی نیز مانند قتل و کشتارمخالفان با فتوای معتبر صورت پذیرفته یا خیر؟ چون عده ای از متجاوزین که به علمای کهریزکی معروفند، براین باورند که بدون اذن ولی فقیه نباید اقدام به تجاوز فردی یا دسته جمعی نمود. اما متجاوزان بی خیال یا بی پول که در اثر عمر پربرکت نظام جمهوری اسلامی ماشاالله هزارماشاالله روز به روز برتعدادشان افزوده می شود، براین اعتقادند که فتوای فله ای را حضرت امام راحل قبلا در کتاب تحریر الوسیله صادرکرده است. به همین دلیل به سراغ کتاب تحریرالوسیله که بسیاری از علما آنرا یکی از جامع ترین کتب فقهی می دانند رفتیم تا هرگونه شک و شبهه ای را برطرف نموده و خیال برادران متجاوز را راحت نماییم!
***
منظور از وطی به شبهه این استکه مردی با زنی اجنبیه جماع کند بخیال اینکه آن زن همسر خود او است(حتی اگر جماع در خارج از شهر و در باغی صورت پذیرد چرا که امکان تحریک مردان از پشت دیوار باغ نیز وجود دارد و خوشبختانه مردان همیشه دچار شک و شبهه اند مخصوصا اگر ته استکانی خورده باشند)، و یا با زنی ازدواج کند که قبلا برادر آنزن را وطی کرده(یعنی مرد بیچاره دوگانه سوز بوده) و گمان می کرده که چنین ازدواجی حلال و بی اشکال است(طفلک سواد نداشته و مرد را از زن تشخیص نمی داده)
مساءله ۱ - زنیکه با او عمل زنا کرده اند بنابر اقوی عده ندارد چه اینکه از زنا حامله هم شده باشد یا نه(زنی که با او زنا کرده اند که خونش حلال است، حرفش را هم نزنید) و اما زنیکه به شبهه با او جماع کرده اند باید عده نگه دارد چه اینکه شوهر دار باشد و یا نباشد(دست و پای شوهرش هنگام تجاوز بسته باشد یا در اتاقی محبوس اش کرده باشند به ما ربطی ندارد، درهرصورت زن مقصراست و تا اطلاع ثانوی حق ندارد دست از پا خطا کند) بلکه احتیاط آنست که اگر شبهه از طرف زن به تنهائی بوده عده نگه بدارد(اگر بازداشت و زندانی نشود باید کلاهش را بالا بیندازد)
مساءله ۲ - عده وطی(تجاوز شرعی) به شبهه مانند عده طلاق است و اگر چنانچه از این وطی حامله است بوضع حمل بهمان تفضیلی که در سابق گذشت ، و زنیکه عده طلاق ندارد مانند صغیره و یائسه (کلا آدم بی کس و کار) در اینجا نیز عده ندارد( مثل بچه آدم راهش را بکشد و برود پی کارش)
مساءله ٣ - اگر زنیکه به شبهه وطی شده شوهردار باشد برای شوهر او جائز نیست او را در مدت عده وطی کند(باید صبرکند تا حاکم شرع تصمیم بگیرد که آیا زنش هنگام شبهه حجابش درست بوده یا خیر) حال آیا سایر استمتاعها(از قیبل بوسه آبدار و سایرمتعلقات) از آن زن برایش جائز است یا نه؟ نزدیکتر به احتیاط آنستکه بگوئیم نه(ای بخشکی شانس، باید برای آداب زن و شوهری هم منتظر دستور فقیه بود) ولی اقوی آنستکه هرگونه استمتاع بردن شوهر از وی حرام است(گنه کرد در باغ جان برکفی /   به کاشمر کشتند زن و شوهری)
مساءله ۴ - اگر زنیکه به شبهه وطی شده بلامانع یعنی بدون شوهر باشد(بزبان آخوندی یعنی بی صاحب باشد) برای مردیکه او را وطی کرده جائز است که در ایام عده با او ازدواج کند لکن تنها برای او جائز است نه برای دیگران(همراهان به هنگام تجاوز) که بنا بر اقوی برای دیگران جائز نیست(امام جان نان بقیه را آجر نکن)
مساءله ۵ - در حکم وطی به شبهه از نظر وجوب عده و سایر احکام فرقی نیست بین اینکه وطی بدون عقد صورت گرفته باشد(چون احتمال دارد تو آن هیر و بیری آخوند جهت عقد کردن در دسترس نباشد) و یا بعد از عقد، باین معنا که زنی را بخیال اینکه جائز است با او ازدواج کند برای خود عقد کرد و او را وطی هم کرد بعد معلوم شد جائز نبوده(حضرت امام اینقدر بهنگام نوشتن این تکه از مطلب دهان مبارکشان آب افتاده که حواس شان نبوده دری وری می بافند)
مساءله ۶ - اگر زن در عده طلاق یا عده وفات شوهرش باشد و مردی او را به شبهه وطی کند(یعنی اگربا احتیاط هم رانندگی کند باز احتمال تصادف وجود دارد) یا اول او را وطی کند بعدا شوهرش او را طلاق دهد(اینجا دیگر پای ناموس و آبرو درمیان است) و یا از دنیا برود(سکته کند) بنابر احتیاط اگر نگوئیم اقوی بر آن زن واجب است دو عده نگه بدارد(دوبار جریمه شود)، حال اگر از یکی از آن دو مرد یعنی از شوهر و یا واطی به شبهه حامله باشد(امام جان خودت گردن بگیر و مرافعه راه نینداز) باید اول عده حمل را نگه بدارد و بعد از آنکه وضع حمل کرد یکبار دیگر عده دیگر را از سر بگیرد(ای بخشکی شانس، امام جان تخفیفی چیزی بده ...) و یا عده اول را تکمیل کند، و اما اگر حامله نباشد عده آنکه جلوتر واقع شده را اول نگه می دارد(چون نتوانسته جلو عده ای را بگیرد) و سپس عده آن را که بعدا واقع شده است(ای بی انصاف خودت سه روز می توانی عده را نگه داری؟)

مساءله ۱۲ - کسیکه زوجه ای کمتر از نه سال دارد(امام جان از کی تا حالا به بچه هفت یا هشت ساله می گویند زوجه!؟) وطی او برای وی جایز نیست چه اینکه زوجه دائمی باشد، و چه منقطع ، و اما سایر کام گیریها از قبیل لمس بشهوت و آغوش گرفتن و تفخیذ(دست به ران بچه زدن) اشکال ندارد هر چند شیرخواره باشد(اِاِاِ....جل الامخلوق!!! انصاف داشته باشید، در مملکتی که آخوندش ازبچه شیرخواره نمی گذرد توقع دارید جوان بی پول به زن و دختر مردم رحم کند؟) ، و اگر قبل از نه سال او را وطی کند اگر افضاء نکرده باشد(یعنی اگر دل رحمی کرده و از قبل و دبر به طفل معصوم تجاوزنکرده باشد، به حق چیزهای شنیده و نشنیده و ندیده) بغیر از گناه چیزی بر او نیست(دروازه یا درِ گاراژ باریتعالی هم که همیشه بر روی مومن باز است) ، و اگر کرده باشد یعنی مجرای بول و مجرای حیض او را یکی کرده باشد و یا مجرای حیض و غائط او را یکی کرده باشد تا ابد وطی او بر وی حرام می شود(یعنی به حبس ابد سکسی محکوم می شود)، لکن در هر حال بنا بر اقوی بخاطر افضاء از همسری او بیرون نمی شود(در هر صورت پخت و پز و نظافت باید بکند ) در نتیجه همه احکام زوجیت بر او مترتب می شود(کلفتی یا نوکری توسط همسر چیزی نیست که با یکی یا دوتا کردن مجرای بول و مجرای حیض ازبین برود) یعنی او از شوهرش و شوهرش از او ارث می برد(شاید هم بگوید مهرم حلال جانم خلاص)، و نمی تواند پنجمین زن دائم بگیرد(خیلی بد شد!) و ازدواجش با خواهر آن زن بر او حرام است(البته اگر خواهر آن زن فرار نکرده باشد و آنطرفها آفتابی شود) و همچنین سایر احکام ، و بر او واجب است مادامی که آن زنده است مخارجش را بپردازد. هر چند طلاقش داده باشد، بلکه هر چند که آن زن بعد از طلاق شوهری دیگری انتخاب کرده باشد که بنابر احتیاط باید افضا کننده نفقه او را بدهد، بلکه این حکم خالی از قوت نیست(داد که چه بهتر، نداد هم نداد کی به کی است؟) ، و نیز بر او واجب است دیه افضا را که دیه قتل است بآن زن بپردازد(می تواند بجای پول بیست تا شتر بدهد) اگر آن زن آزاد است نصف دیه مرد را با مهریه ایکه معین شده و بخاطر عقد دخول بگردنش آمده به او بدهد، و اگر بعد از تمام شدن نه سال با او جماع کندو او را افضاء نماید حرام ابدی نمی شود(ببام جان یه سال دیگر صبر می کردی بچه نه سالش می شد، آنوقت این مخارج را هم نداشتی! عجب مردهای بی فکری پیدا می شوند) و دیه بگردنش نمی آید، لکن نزدیکتر به احتیاط آن است که مادامی که آن زن زنده است نفقه اش را بدهد هر چند که بنا بر اقوی واجب نیست(می تواند داد بزند ندارم، ولم کن برو پی کارت...)