از : کاوه اهنگر
عنوان : نظری بر این تشکل
من بعنوان یکی از قدیمیترین نمایندگان کارگران ایران که افتخار دارم در مقابل شاه و شیخ از منافع همتبارانم دفاع کرده ام و همچنان با امید به اینده ای روشن در تلاشم.اما انچه برایم همیشه سئوال برانگیز است این است که پس از استقرار اخوندهای دینکار بر مسند قدرت کشور ما دیگر جزعی از جغرافیای جهان نیست و اهمیتی برای قوانین بین المللی قائل نیست پس چگونه است جامعه جهانی علیه این حکومت وحشی بپا نمخیزند و از ان صلب مسئولیت نمیکنند ایا سی و دو سال نقض اشکار حقوق زنان..مردان..جوانان..کارگران..سرکوب گسترده اقلیت های دینی و مذهبی..غارت سرمایه های ملی..کشتار بیرحمانه بهترین فرزندان ملت..به بند کشیدن زنان و مردان ازادیخواه..تجاوز به زنان و مردان کافی نیست تا این تازی صفتان خونریز برای همیشه وجودشان از پهنه ایران پاک شود.حالا در مقابل میخواهم به سئوال کنم ایا اعضای سندیکای کارگری هفت تپه و اتوبوس رانی تهران و حومه و سایر تشکلهای کارگری در ایران کدام جرم را مرتکب شده اند که باید از کار اخراج شوند و سپس به زندان برده شوند ایا میلیاردها دلار دزدیده شده توسط باندهای دولت و ولی فقیه را انها دزدیده اند ایا هزاران تن مواد مخدر وارد شده و صادر شده به کشورهای افریقایی را انها کرده اند ایا حسابهای بانکی افشا شده از اقا زاده ها و اخوندهای جانی متعلق به انها میباشد ایا خیانتهای سی و دو ساله اخوندها را انها مرتکب شده اند
من از تمامی وجدانهای بیدار و مسئولین سازمانهای مدافع حقوق بشر میخواهم با نظارت کامل اپتدا به خطاهای کشورهایی رسیدگی کنند که هنوز به طور اشکار و پنهان با این حکومت مشغول معامله و مماشات هستند و سپس اقدامی عاجل در مقابل اخوندهای جنایتکار اتخاض نمایند.
٣٨۷۷٣ - تاریخ انتشار : ۱۱ تير ۱٣۹۰
|