اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲٣ تير ۱٣۹۰ -  ۱۴ ژوئيه ۲۰۱۱

بیانیه اتحاد برای ایران در گردهمایی ایرانیان به مناسبت گرامی داشت روز ۱۸ تیر و استقبال از آقای سلیمان چوکلی در برابر پارلمان اروپا در میدان لوکزامبورگ بروکسل ـ ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۱

با یاد فرزندان دانشجوی مان که همواره برای آزادی و عدالت، بهایی سنگین پرداخت کرده اند.

در سحرگاه ۱٨ تیر ۱٣۷٨ نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی به خوابگاه دانشجویان دانشگاه تهران حمله کردند تا اعتراض دانشجویان مبارز دانشگاه تهران را در نطفه خفه کنند. اعتراض به سانسور و خفقانی که می‌رفت با قانون جدید مطبوعات، بیش از گذشته بر جامعه حاکم شود. قانونی که نویسنده اش سعید امامی، مقام امنیتی معروف و یکی از طراحان قتل‌های سیاسی زنجیره ای بود.
نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در حمله خود به کوی امیرآباد با وحشیگری بی‌سابقه‌ای دانشجویان بی‌دفاع را زدند و کشتند و کوی را خراب کردند و سوزاندند. صدها نفر هم دستگیر شدند.
آنهایی که با رای مردم به قدرت رسیده بودند، با کرنش در برابر قدرتِ ولی فقیه، به جای دفاع از دانشجویان بی‌پناه، انگشت اتهام را به سوی آنها برگرداندند.
اما بی آبرویی این حمله وحشیانه آنقدر بود که علی خامنه ای، دیکتاتور بزرگ و دستور دهنده همه سرکوب‌ها، مُزورانه گفت این واقعه تلخ قلب مرا جریحه دار کرد. با این همه، ده سال بعد باز با دستور او مزدوران ذوب شده در ولایت به کوی دانشگاه تهران حمله کردند و فاجعه ای بزرگتر از فاجعه ۱٨ تیر ۷٨ را به وجود آوردند.
اوباشان و قداره بندان جمهوری اسلامی به ویژه پس از چراغ سبزی که رهبرشان در نماز جمعه ۲۹ خرداد ۱٣٨٨ برای خونریزی به آنها داد، قلب ندا ها و سهراب ها را شکافتند، ترانه ها را سوزاندند و محسن ‌ها و امیر ها را در کهریزک ها تکه تکه کردند.
در حقیقت، سی و دو سال حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران، کابوسی سیاه از تکرار فاجعه های ۱٨ تیر ۱٣۷٨ است. و در برابر، کارنامه درخشان مبارزه قهرمانانه‍ی مردم ایران است برای آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی.
ضمن گرامیداشت یاد عزیزان همیشه زنده مان، قربانیان ۱٨ تیر ۱٣۷٨ ،عزت الله ابراهیم زاده ،فرشته علیزاده، تامی حامی فر، اکبر محمدی و سعید زینالی، همصدا با مادران پارک لاله ( مادران عزادار ایران) همچنان خواستار رسیدگی به دادخواهی آنان در مقابل عاملین و آمرین این کشتار ها و جنایات هستیم.
و هم چنین خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط دهها دانشجوی در بند مانند: مجید ها، بهاره ها، آرش ها و شبنم ها یمان، به همراه دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی می باشیم !
ما یاد ۱٨ تیر ۱٣۷٨ را مانند ۱۳ آبان ۵۷ و ۱۶ آذر ۳۲ گرامی داشته و با ارج نهادن به پایبندی دانشجویان در دفاع از آزادی‌ها و حقوق مردم و برای همبستگی با جنبش دانشجویی ایران و برای اعتراض به سرکوب و نقض آزادی‌ها و حقوق شهروندان به وسیله جمهوری اسلامی، با آنان پیمان می بندیم تا آزادی همه زندانیان سیاسی ـ عقیدتی و آزادی ایران، از پای ننشینیم.

اتحاد برای ایران
euroiranien@gmail.com