• عبدالله مومنی: اگر این وضعیت استمرار پیدا کند و این دوستان هم کماکان در زندان باقی بمانند، طبیعی‌ست که وظیفه بدیهی ماست که در مقابل ظلمی که بر دوستانمان می‌رود سکوت نکنیم. در صورتی که بازداشتها ادامه پیدا کند، حرکت ما جدی‌تر، گسترده‌تر و فراگیرتر خواهد بود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۹ تير ۱٣٨۵ -  ٣۰ ژوئن ۲۰۰۶

عبدالله مومنی سخنگوی ادوار تحکیم وحدت، از پیشنهاد اکبر گنجی مبنی بر اعتصاب غذای گسترده در ایران و خارج از کشور برای آزادی زندانیان سیاسی حمایت کرد.
عبداله مومنی سخنگوی «ادوار تحکیم وحدت» در گفتگو با رادیو صدای آلمان، درباره ی این پیشنهاد گفت: ”ضمن استقبال از اعلام آمادگی آقای گنجی، به عنوان کسی که در ایران به عنوان نماد مقاومت و ایستادگی در مقابل اقتدارگرایی شناخته می‌شود و انصافا با پایداری مدنی خودشان درس بزرگی را به همه تحول‌خواهان ایرانی دادند و نشان دادند که توانستند با مقاومت، حقوق شهروندی خودشان و حق آزاد اندیشیدن و دگراندیشی خودشان را به حکومت تحمیل کنند، فکر می‌کنم که مجموعه دانشجویان یا مجموعه نزدیک به دانشجویان از این ظرفیت برخوردار هستند که برای حرکت اعتراضی آمادگی خود را اعلام کنند“.
عبدالله مومنی درباره ی آخرین وضعیت موسوی خوئینی دبیرکل ادوار تحکیم گفت: ”همسر مهندس موسوی تا حالا سعی کرده‌اند از طریق گفتگو و صحبت مسئله را پیگیر شوند، اما ایشان در صحبتهایی که با ما داشتند گفتند که اگر بازداشت مهندس موسوی استمرار پیدا کند، قطعا از شیوه‌های اعتراضی جدی‌تری استفاده خواهند کرد. در مقابل مراجع ذیصلاح تصمیم‌گیر در داخل حکومت اعتراض خواهند کرد، در مقابل دفتر رییس قوه قضاییه و در صورتی که این هم جواب ندهد، طبیعی‌ست که دادخواهی ایشان به مراجعی غیر از مراجع داخلی خواهد رفت. و از این طریق اعتراض خودشان را به بیدادی که بر همسرشان رفته اعلام خواهند کرد و قطعا هیچ خط قرمزی برای اعتراض نخواهند داشت. اما مجموعه سازمان «ادوار تحکیم وحدت» و «دفتر تحکیم وحدت» طبیعی‌ست که شیوه‌هایی که انتخاب می‌کند، متفاوت با شیوه‌های خانواده ایشان خواهد بود. ما معتقد هستیم در شرایط کنونی، استفاده از شیوه‌های اعتراضی مسالمت‌آمیز و مدنی در صورت جدی بودن می‌تواند تصمیم‌گیریهای حاکمیت را به عقب‌نشینی وادار کند. قطعا سکوت نخواهیم کرد، البته مایل نیستیم بهانه جدیدی را به دست حکومت بدهیم برای برخورد و سرکوب خشن، اما اگر این وضعیت استمرار پیدا کند و این دوستان هم کماکان در زندان باقی بمانند، طبیعی‌ست که وظیفه بدیهی ماست که در مقابل ظلمی که بر دوستانمان می‌رود سکوت نکنیم. در صورتی که بازداشتها ادامه پیدا کند، حرکت ما جدی‌تر، گسترده‌تر و فراگیرتر خواهد بود“.
عبدالله مومنی در این گفتگو درباره ی آخرین وضعیت عابد توانچه و یاشار قاجار دو فعال دانشجویی دانشگاه پلی تکنیک که بیش از یک ماه است در زندان هستند، گفت: ”تاکنون هنوز از سوی هیچ مسئول و مقام رسمی‌یی پیرامون بازداشت آقای توانچه و آقای قاجار و آقای موسوی که اتهامشان چیست و در کدام بند بسر می‌برند، به صورت دقیق چیزی اعلام نشده. اما ممکن است وکیل یا خانواده اطلاعاتی را خودشان دریافت کرده باشند. ما شاهد بودیم که سخنگوی قوه قضاییه و وزیر دادگستری اعلام کردند که یک فرد از دستگیرشدگان تجمع زنان در زندان هستند و حتا حاضر نبودند نام مهندس خویینی را به عنوان یکی از نمایندگان فعال مجلس ششم بر زبان بیاورند. این نشان می‌دهد که بخشی از این پنهان‌کاری‌ها با هدف ایجاد فضای رعب و وحشت است که نمی‌خواهند هویت دستگیرکنندگان و یا محاکمه‌کنندگان را اعلام کنند و بخشی دیگر هم با هدف تحقیرکردن است، یعنی که این مسایل از ارزش و وجاهت چندانی برای حاکمیت برخوردار نیست که بیاید خودش را با آن درگیر کند“.
عبداله مومنی درباره ی دو روزنامه نگار روزنامه ی ایران نیز که به جرم «توهین به قومیت ها» در زندان به سر می برند، خاطرنشان کرد: ”شاید پرداختن به زندانی شدن مانا نیستانی و دوست مطبوعاتی او (مهرداد قاسم‌فر) یک مقداری هزینه‌هایی را در بر داشته باشد. چون ممکن است بعدا دفاع از حقوق شهروندی مانا نیستانی و محکوم کردن برخورد با مطبوعات و روزنامه‌نگاران، مترادف با دفاع از توهین به قومیت‌ها بدانند. از این جهت، متاسفانه به نظر می‌رسد که این مسئله مغفول شده و بطور جدی به آن پرداخته نشده است. در صورتی که اگر اتهام این دوستان مسئله‌ای غیر از چاپ آن کاریکاتور که منجر به یک اعتراض سراسری شد می‌بود، قطعا حساسیت نسبت به این همکاریهای مطبوعاتی وجود می‌داشت، ولی از آنجا که به یک اعتراض سراسری گره خورده است، یک مقداری دفاع را مشکل کرده و متاسفانه غفلت فعالان حقوق بشری و مطبوعاتی به این مسئله را بطور آشکار نشان می‌دهد“.