اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲٨ مرداد ۱٣۹۰ -  ۱۹ اوت ۲۰۱۱

بیانیه کومه له زحمتکشان کردستان به مناسبت ۲٨ مرداد
روز مقاومت و همبستگی خلق کرد

در آستانه سالروز ۲٨ مرداد ۱٣۵٨ قرار داریم. ٣۲ سال پیش رژیم تازه به قدرت رسیده با فتوای مستقیم شخص خمینی رهبر و بنیان گذار اصلی رژیم جمهوری اسلامی، تهاجم سراسری، وسیع، بی رحمانه و خشنی را علیه خلق کرد سازمان داد و آغاز کرد. از بدو روی کارآمدن این رژیم و از فردای ۲۲ بهمن تبلیغات زهر آگین حکام جدید علیه کردستان چندان پوشیده نبود. حکام اسلامی تازه به قدرت رسیده که در جریان قیام و مبارزات مردمی علیه رژیم شاهنشاهی از فضای سیاسی کردستان و مطالبه اصلی آنان که همانا پایان دادن به سرکوب و ستمگری ملی بود آگاه بوده و به سرعت برآن شدند که این آرزوی دیرین خلق کرد را با وحشیانه ترین شیوه ممکن و البته آذین به حکام اسلامی و دینی در نطفه خفه کند و اجازه ندهند که بهار آزادی کردستان نهال پایداری دست یابی به حق تعین سرنوشت خویش را آبیاری و به درخت تنومندی تبدیل کند.

قبل از فرمان فتوای جهاد علیه کردستان در ۲٨ مرداد سال ۱٣۵٨ توطئه حکام اسلامی جدید چندین بار توسط خلق اگاه کرد خنثی شده بود. نوروز خونین سنندج را آفریده، جنگ شیعه و سنی را در نقده زمینه سازی نمودند، ارباب و عشایر را در کردستان تحریک و تطمیع کردند، دستجات اسلامی و مکاتب قرآن را در مناطقی از کردستان تشکیل دادند و روزنامه‌های رژیم آکنده از تبلیغات مسموم کننده علیه کردستان و علیه آزادی های جاری در این منطقه بود. هیئت های بلند پایه‌ی جمهوری اسلامی به ویژه پس از نوروز خونین سنندج به کردستان گیسل شدند که هم آنچه را که با توطئه، جنگ و کشتار بدست نیاورده بودند، حاصل کنند و هم فضای سیاسی کردستان را از نزدیک دریابند و تصمیم خود را بگیرند. در همه این موارد خلق کرد هوشیار و آگاه بود. رهبران خلق کرد، احزاب و سازمان های سیاسی و مردم کردستان که به شدت به فضای آزاد، آرام و مسالمت آمیز برای دست یابی به خواسته هایشان نیاز داشته، بدرستی تشخیص دادند که نباید هیچ گونه بهانه جویی به حکام جدید بدهند که ولع سیری ناپذیرشان را برای یک کاسه کردن قدرت از کسی پنهان نمی کردند. از روز ۲۲ بهمن و سرنگونه رژیم شاه تا روز ۲٨ مرداد ۱٣۵٨ و فتوای جهاد، کردستان تجربه غنی مبارزات سیاسی مسالمت آمیز را از سر گذراند. در این دوره کوتاه شش ماهه به اندازه ی ۱۰ سال خودآگاهی و همبستگی ملی در کردستان نطفه بست و طعم شیرین آزادی توان، انرژی، اراده و قدرت روز افزون به خلق کرد می داد.

لشکر کشی جمهوری اسلامی با نیروهای هوایی و زمینی و حتی دریای و سپاه پاسداران تازه تشکیل یافته و مجهز به زرادخانه‌ای که معمولا در جنگ های فرا مرزی مورد استفاده قرار می گیرند، خلق کرد را اگرچه به هیچ عنوان آمادگی چنین یورشی را نداشت در بوته آزمایش سخت و دشوار و تاریخ ساز قرار داد. با کمترین امکانات، با پائین ترین سطح سازماندهی و با ضعیف ترین تدارکات ممکن اما با راده ای عظیم و پولادین به مقاومت پرداخت و لحظات تحسین برانگیزی در جنبش مقاومت، پای چوبه‌ها ی دار و در میدان جنگ خلق کردند.

اما فتوای جهاد و لشکر کشی و میادین اعدام در پادگانها، چندان دوامی نیاورد. مقاوم خلق کرد با مقاومت مسلحانه و به فاصله کمی با خیزش های توده‌ای و تظاهرات های وسیع شهرها در هم آمیخت. این دوران که به جنگ ٣ ماهه در تاریخ مبارزات رهایبخش کردستان ثبت گردیده است، با شکست قاطع فتوا و تهاجم نظامی و اعدام و ایجاد رعب و وحشت پایان یافت و خمینی ناچار به ارسال پیام صلح به کردستان گردید.

با پیام صلح خمینی هیئت اعزامی دولت برای مذاکره با هیئت نمیاندگی خلق کرد به ریاست ماموستا شیخ عزلدین حسینی وارد کردستان گردید. اما سریعا آشکار گردید که نیات واقعی صلح خمینی چیزی جز کسب وقت برای تهاجمی دیگر به کردستان نبود.

یورش دوم رژیم این بار با نقش آفرینی بنی صدر نخستین رئیس جمهور اسلامی، در بهار ۱٣۵۹ به کردستان آغاز گردید. هجوم دوم در ابعادی به مراتب گسترده تر و همزمان در بسیاری از شهرهای کردستان صورت گرفت. خلق کرد، احزاب سیاسی و پیشمرگان کردستان این بار با آمادگی و سازماندهی و تدارکات عالی تر به نسبت به قبل به مقاومت پرداخت.

کردستان ملیتاریزه شد. طی چند سال تا پایان دهه ۶۰ مناطق کردستان به اشغال نظامی جمهوری اسلامی درآمد و سرتاسر کردستان به صورت پادگان نظامی بزرگی در آمد. شهرها و جاده‌ها و اغلب روستاها زیر چکمه نظامیان و نیروهای مسلح رژیم قرار گرفت. موج دستگیری ها و اعدام های وسیع و دستجمعی در شهرها بار دیگر از سر گرفته شد.

لشکر کشی های جمهوری اسلامی، تبدیل کردستان به پادگان نظامی بزرگ و اشغال نظامی کردستان، اعتباری برای رژیم اسلامی ببار نیاورد. اگرچه سرکوب کردستان در کوتاه مدت هم تضادهای درونی رژیم را به حاشیه راند و هم به تثبیت موقعیت این رژیم کمک نمود، اما جنایات و لشکر کشی در کردستان از یک سوی و مقاومت دلیرانه و ایستادگی توده‌ای خلق کرد از سوی دیگر زبانزد خاص و عام گردید.

جمهوری اسلامی کردستان را تسخیر و اشغال نمود، اما غرور توده های وسیع مردم کماکان مالامال از تلاش برای ازادی و کسب رهایی است. کردستان زیر سلطه نظامیان رژیم اسلامی و در حالی که پادگان ها، پایگاها، مراکز نظامی، زندان و شکنجه گاها حاکمیت این رژیم را تامین می کردند، با اراده ی پولادین ایستاد.

طی بیش از ٣ دهه ی گذشته خواست حق تعین سرنوشت نه تنها از حد مطالبات کردستان حذف نشده است بلکه خود اگاهی ملی و خواست رهایی ملی کماکان خواست، مطالبه و نیروی محرکه ی جنبش آزادی بخش خلق کرد را تشکیل می دهد. جمهوری اسلامی با خیال واهی اش در آغاز فتوای جهاد سرکوب کردستان و ذوب یک ملت تحت ستم را در سر می پروراند، اما ٣ دهه بعد شاهد آنیم که جغرافیای سیاسی کردستان وسیعتر گشته است. بسیاری از مناطقی که رژیم در ابتدا موفق شده بود آن را از جنبش رهایی بخش خلق کرد جدا سازد به جرگه مبارزات ملی و رهایی بخش کردستان ملحق شده اند. اگر رژیم در دهه ی اول یورش به کردستان تا حدی توانست جنبش کردستان را از جنبش سراسری دور گرداند، اکنون شاهد آنیم که مقاومت کردستان اثرات فوری و عمیقی در سراسر ایران دارد. خلق کرد به خود می بالد که در بیش از سی سال گدشته بدون ذره ای توهم به این رژیم به مقاومت پرداخته است. به همین دلیل است که خلق کرد و جنبش آزادیبخش کردستان از اعتبار، اتوریته و احترام ویژه ای در سراسر ایران برخوردار است.

خلق کرد در مقابل یورش رژیم تنها با اتکا به مبارزه مسلحانه به مقاومت نپرداخت. اگرچه رژیم و شونیسم فارس برآنند که جنبش کردستان را در حد جنبشی مسلحانه محدود کنند. جنبش کردستان اکنون دیگر تنها به جنبش مسلحانه شناخته نمی شود. در مقاطع دیگری که کردستان ملیتاریزه شده‌ بود و حتی اثری از مبارزات مسلحانه در کردستان نبود، خلق کرد با شورش ها، اعتصابات، تظاهرات و تحصن های عمومی به تداوم پیکار و مقاومت خود پرداخته است. در واکنش به اعدام جمعی ۵۹ جوان در شهر مهاباد در خرداد سال ۱٣۶۲ ، در سوم اسفند ماه شهر سنندج، در شورش و مبارزات سال ۱٣٨۴ و در اعتصاب عمومی و پیکار یکپارچه در اعتراض به اعدام مبارزین خلق کرد در ۲٣ اردیبهشت سال ۱٣٨۹ و حرکات اعتراضی پراکنده دیگری در سی سال گذشته نشان از آگاهی و ظرفیتهای بالای جنبش سیاسی و توده ای کردستان دارد.

جنبش کردستان در ٣ دهه ی گذشته و در حالی که جمهوری اسلامی ظرفیت فاشیستی، نژادپرستانه و شونیستی بالایی از خود نشان داده است، نمونه‌ی بارز جنبش سیاسی پیشبرو و انقلابی و دمکراتیک و انساندوستانه بوده است. در برخورد به اسیران جنگی، در تداوم خواست روحیات برابری خواهانه خلق کرد با دیگر خلقهای ایران، در عدم وجود شعارهای افراطی و در تداوم و اتخاذ تاکتیکهای سیاسی و مدنی، جنبش کردستان دارای ارزش هایی است که با معیارهای جهان متمدن امروز همخوانی فراوانی دارد. جمهوری اسلامی هیچگاه نتوانست حس انتقامجویی، مقابله به مثل افراطی و کینه ورزی میان ملت ها را در کردستان دامن بزند.

٣ دهه پس از تهاجم و لشکر کشی جمهوری اسلامی به کردستان و در حالی که سردمداران رژیم تازه به قدرت رسیده اسلامی سودای نابودی جنبش خلق کرد و لگدمال کردن آرزوهای آنان را برای رهایی و کسب حق تعین سرنوش در سر می پرورانند، درست برعکس آن چه شاهدش هستیم خلق کرد یک پارچه تر و با اعتماد به نفس بیشتر و دارای تجاربی به مراتب غنی تر و کسب احترام فزونتری است.

بدون شک این اندوخته ارزشمند برای پیکارهای آتی خلق کرد گران بها خواهد بود و در مبارزات سراسری علیه جمهوری اسلامی، خلق کرد را در موقعیت شایسته تری قرار خواهد داد. تحولات سیاسی و اجتماعی قابل انتظاری که همگان بر آن واقفند، بدون شک مبارزات و ایستادگی بیش از ٣ دهه ی گذشته ی خلق کرد به آن کمک خواهد کرد که با سهولت و اعتماد به نفس فزونتری در سطح این تحولات نقش آفرینی کند.

کومه له زحمتکشان کردستان
۲۶ مرداد ۱٣۹۰