• امروز آذربایجان گوش به فریاد همبستگی و حمایت ملی و ضددیکتاتوری برادران و خواهران خود در تهران, اصفهان, شیراز و دیگر نقاط میهن است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٣ شهريور ۱٣۹۰ -  ۴ سپتامبر ۲۰۱۱

اخبار روز: به دنبال اعتراضات گسترده ی مردم در ارومیه و تبریز، اعلامیه ی زیر از سوی «چپ های دموکرات تبریز» منتشر شده و نسخه ای از آن برای اخبار روز ارسال گردیده است:

بار دیگر دلیرمردان و شیرزنان آذربایجان سر بلند کردند. این بار فرزندان سرزمین آتشها پرومئته‌وار به بنیان تاریکی می‌تازند تا ارمغان روشنایی به مردم ستمدیده و غرق در ظلمات میهنمان ارزانی دارند. امروز ستارخان‌ها و حیدرعمواوغلوها, زینب پاشا‌ها و مرضیه‌های قهرمان ندا در ندای برادران و خواهران خود در شهرها و روستاهای آذربایجان, فریاد بر فریاد ارومیه قهرمان و با پیامی فرو خورده اما پر معنا برتمامی آزادیخواهان ایران, عرصه را بر گزمگان و مزدوران بومی و غیربومی رژیم تنگ کرده‌اند. دیگر نه خون بناحق ریخته بر سنگفرش خیابان, نه شکنجه و زندان, نه تهدید و تحقیر و نه دستگیری و اسارت نخواهد توانست فریاد روشنایی‌بخش آذر به جانان آذربایجان را خاموش سازد.
امروز آذربایجان زخم خورده از قیام خرداد, مجموعه سیستم دیکتاتوری را هدف گرفته است. امروز اذر به جانان آذربایجان با شعار مخالفت با مرگ دریاچه ارومیه سنگر فراگیر و جدیدی را بر مرگ دیکتاتوری گشوده‌اند. آنها از منظر مطالبات ملی به نابودی توتالیتاریسم حاکم بر کشورمان می اندیشند. این امر بار دیگر نشان می‌دهد که بر خلاف نظر عافیت طلبان و برتری جویان, آذربایجان همچنان بر سنت مبارزات مشروطه خواهی ستارخان, آذرستان شیخ محمد خیابانی و حکومت ملی جعفر پیشه‌وری تکیه دارد و تعیین سرنوشت خود را در رهایی از مجموعه سیستم دیکتاتوری باز می‌جوید.
قیام شهریور مردم آذربایجان سکوت‌شکن جنبش سراسری آزادیخواهی و ضد دیکتاتوری ایران است. این فرصت را باید غنیمت شمرد. دیگر نه جای گلایه است و نه جای بهانه‌گیری. امروز روز همبستگی سرتاسری و رزم مشترک بر علیه رژیمی است که دمکراسی‌خواهی و تحقق مطالبات ملی ملیت‌های ترک اذری, کرد, عرب, ترکمن و بلوچ در گروی تغییر بنیانهای ساختاری آن است.
امروز “دمکراسی‌خواهان مرکزگرا” و "سبزاندیشان" در فکر "اصلاح رژیم" باید به تنگ نظریهای خود غلبه کنند. این فرصت تاریخی نباید از دست برود. امروز آذربایجان گوش به فریاد همبستگی و حمایت ملی و ضد دیکتاتوری برادران و خواهران خود در تهران, اصفهان, شیراز و دیگر نقاط میهن دربندمان هست. فریادش را بشنوید.
اگر امروز این فریادها باز هم نشنیده گرفته شود, سوتفاهمات و بی اعتمادی باز هم عمیقتر خواهد شد. این مسئله نیز از یک طرف خوشایند آنهایی خواهد بود که زیر بیرق باستان گرایی و شوونیسم هویت ملی ملیت‌ها را نفی میکنند و از طرف دیگر مورد استقبال آنهایی قرار خواهد گرفت که ماندگاری خود را در هر چه عمیقتر کردن بی اعتمادی و افشاندن بذر دشمنی با ملیت‌های دیگر می جویند.
اگر در خرداد ٨۵ به دیده‌ی تردید به فریادش نگریستید، اگر تا دیروز گله‌مند قهرش از حضور در مبارزات سرتاسری دمکراسی‌خواهی "جنبش سبز" بودید، امروز در سکون غمناک مبارزات دمکراسی‌خواهی جنبش سبز، این آذربایجان است که مشعل مبارزه را بر افروخته و بر تاریکی و سکوت می‌تازد. این فرصت تاریخی را به تهدیدی جبران ناپذیر تبدیلش نکنید!

دمکرات‌های چپ تبریز
۱۲/۰۶/۱٣۹۰