اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۰ مهر ۱٣۹۰ -  ۲ اکتبر ۲۰۱۱

فرار آقای محمود خاوری مدیر عامل بانک ملی جمهوری اسلامی، بزرگترین بانک دولتی در ایران، به کانادا پرونده اقامت سران نظام جمهوری اسلامی به کشورهای بزرگ غربی را بار دیگر سر زبانها انداخت تا داغ آنها که سالهاست روی این موضع کار کرده اند تازه شود. این موضوع به ویژه از آنجایی اهمیت پیدا می کند که وی دارای ثروت و املاک قابل توجهی در کانادا است چرا که توجه بسیاری به عدم توجه دولت کانادا به نقض حقوق بشر توسط مقامات جمهوری اسلامی نشانه می رود.

بر اساس تحقیقاتی که نگارنده انجام داده است، محمود خاوری ملکی در تورنتو به ارزش سه میلیون دلار دارد که در سال ۲۰۰۷ خریداری شده و با احتساب چند سال تورم و نوسات اقتصادی در کانادا هم اینک این ملک دارای ازشی نزدیک چهار میلیون دلار است. این خانه دو طبقه دارای ۱۵ اتاق و ۷ دستگاه حمام و دستشوئی است و از ویژگی های یک قصر چیزی کم ندارد. از جمله یک بخش ویژه برای سرو مشروب، سونا و جکوزی، امکانات صوتی تصویری و دیگر امکانات رفاهی را در خود دارد. این خانه که در گران قیمت ترین نقطه تورنتو قرار دارد در آپریل سال ۲۰۰۷ به قیمت سه میلیون و یکصد و نود و هشت هزار دلار برای فروش گذاشته شده بود که با دویست و هفتاد هزار دلار پایین تر به نام محمود خاوری و خانم ماندانا خلیلی خریداری شده است. همچنین فرزند او، اردوان خاوری، صاحب چندین آژانس مسافرتی از جمله آژانسی به نام جری کاپلین Jerry caplan Travel و کاسبی های دیگر است. خاوری در دوران ریاست خود در بانک سپه وام های قابل توجهی به فرزند خود داده تا در کانادا سرمایه گذاری کند. خانواده خاوری دارای از چند سال قبل تابعیت کانادا را دریافت کرده اند و فعالیت های اقتصادی قابل توجهی در ونکوور و تورنتو دارند.

خاوری پس از استعفا به کانادا گریخت. او که در ماموریت اداری در لندن بود که در همان جا استعفای خود از مدیر عاملی بانک ملی را اعلام کرد و عازم کانادا شد تا خیال بسیاری از مقامات حمهوری اسلامی را از بابت عدم فاش شدن پشت پرده های اختلاس سه هزار میلیاردی در ایران راحت کند. مدیر عامل برکنار شده بانک صادرات نیز او را متهم کرده است که در این اختلاس دست دارد.

پیش از این مهمترین اختلاس در تاریخ جمهوری اسلامی اختلاس ۱۲٣ میلیاردی بود که در سال ۱٣۷۴ توسط حشمت الله طبرزدی ، مدیر مسئول نشریه پیام دانشجو که امروز در زندان است، افشا شد. در آن پرونده نیز تلاش برخی مقامات جمهوری اسلامی برای ایجاد مانع در برابر رسیدگی قضائی کاملا آشکار بود اما به مدد سماجت و تلاش حشمت الله طبرزدی و نیز اختلاف در سطوح بالای قدرت سرانجام این پرونده با محکومیت فاضل خداداد به اعدام و مرتضی رفیق دوست به حبس ابد بسته شد. فاضل خداداد آن زمان در بیرون از کشور بود اما با وعده و وعیدهایی به کشور بازگشت و به فاصله کمی بازداشت و اعدام شد. محمود خاوری این تجربه را به یاد دارد و خوب میداند که حفظ منافع سردمداران جمهوری اسلامی از جان او با ارزش تر است و چه بسا که در ساده ترین حالت قربانی اختلافات درون حکومتی نیز شود و با چوبه داری که در انتظارش است این پرونده نیز بسته شود. البته ، مبلغ اختلاس امروز قابل مقایسه با آن زمان نیست اما هر دو نیز از طریق بانک صادرات ایران انجام گرفته است و در هر دو مقامات جمهوری اسلامی تلاش کرده اند تا پای افراد رده بالای حکومتی به پرونده کشیده نشود.

از سوی دیگر زندگی در کانادا نیز برای خاوری راحت نخواهد بود چرا که ایرانیان مقیم کانادا از حضور او در کانادا خشنود نیستند. طلب بخشش از ایرانیان و افشای بسیاری از دانسته های پشت پرده در مورد جمهوری اسلامی از سوی محمود خاوری و نیز کمک های انسان دوستانه، می تواند شرایط زندگی او را در کنار دیگر ایرانیان کانادا تسهیل کند در غیر اینصورت حضور او در کانادا با اعتراضات مدنی همراه خواهد بود. اگرچه اقامت خانواده خاوری و شخص او در کانادا به صورت قانونی انجام شده است اما باید از دولت کانادا پرسید که آیا نسبت به حضور فردی عالی رتبه در کانادا از حکومتی که در کشتار و شکنجه مردمش معروف است، سکوت خواهد کرد و یا اقدام درخور شانی انجام خواهد داد. حضور مقامات و وابستگان جمهوری اسلامی در کانادا چنانچه با حمایت دولت کانادا روبرو شود در واقع ادعای کانادا در دفاع و گسترش حقوق بشر در جهان را زیر سوال می برد.

اینها همه در حالی است که پناهندگان ایرانی تحت نظر سازمان ملل در ترکیه و سایر کشورها سرگردان هستند و پرونده مهاجرت آنها گاها بیش از چند سال طول می کشد، چگونه است که مقامات جمهوری اسلامی که درآمدشان از جیب مردم ایران است، به راحتی می توانند اقامت کشورهای غربی را دریافت کنند. حتی بسیاری از ایرانیانی هستند که نمی توانند برای بستگان درجه یک خود ویزای دیداری تهیه کنند و در هنگام عروسی ، زایمان و اتفاقات دیگر از دیدار فامیل و بستگان خود محروم هستند. همچنین شرکت های کوچکی وجود دارند که با مشکل انتقال پول به دلیل تحریم ها روبر شده اند، اما وابستگان مقامات جمهوری اسلامی، با استفاده از اموال مردم ایران و رانتها و وام های بی حساب و کتاب، در کانادا و دیگر کشورهای غربی زندگی می کنند و با پولشویی و وارد کردن مبالغ میلیونی به سرمایه گذاری، تجارت و کسب و کار مشغول هستند.

بسیاری از مردم ایران که به دلیل شرایط سخت زندگی و محدودیت ها و خطراتی که آنها را تهدید می کند مجبور می شوند کشور را ترک کنند ولی برای انتقال اندک دارایی خود با مشکلاتی روبرو هستند. ولی سرمایه داران جمهوری اسلامی میلیونها دلار را از طریق بانکهای اروپایی، جزایر آزاد و واسطه های مالی با تکیه بر قدرت نفوذ مافیای دولتی، سپاه و لابی های خود به کانادا منتقل می کنند. امروز زمان آن رسیده است که دولت کانادا و دیگر کشورها که به راحتی این افراد را می شناسند دست به اقدام اساسی بزند و با اعمال تحریم روی مقامات جمهوری اسلامی به وعده های خود مبنی بر دفاع از حقوق بشر جامه عمل بپوشانند. این اقدام تاثیری به مراتب بیشتر از تهدیدات نظامی و غیره خواهد داشت.

ما بعنوان بخشی از مردم ایران که امکان مهاجرت به کانادا و دیگر کشورها را پیدا کرده ایم باید نمایندگان درستی برای هموطنان خود باشیم تا بدانند از یاد آنها غافل نبوده و همچون آنها بخاطر آزادی و دموکراسی در ایران همدوش هموطنان داخل کشور تلاش می کنیم. با تلاش های مدنی، حقوقی و ارتباط با دولت ها اجازه ندهیم کانادا و کشورهای غربی به حیاط خلوت جمهوری اسلامی تبدیل شوند.


حسن زارع زاده اردشیر
روزنامه نگار و فعال حقوق بشر
http://zarezadeh.blogspot.com