عنوان : تحلیل سیاسی رخدادها ترازوی سنجش عیب و حسن دیگران نیست
با سلام به دوست نقاد و خوبم آرمنی عزیز
من در این مطلب و اصولا تمام مطالبی که در مورد رخدادهای خاص سیاسی - اجتماعی می نویسم عیب سنجی و ماهیت غائی اشخاص، جوامع و دولت ها مدنظرم نبوده است. در خصوص هر مورد خاص با توجه به ماهیت همان اقدام و در همان شرایط زمانی و مکانی خاص، سعی می کنم با داده های منطقی و عقلی به ارزیابی ماجرا بپردازم. اتفاقا در مقاله مورد نظر نیز به همان نسبت که دولت راستگرای نتانیاهو (نه جامعه دمکراتیک اسرائیل) مورد نقد قرار گرفته است جنبش حماس به عنوان تبلوری از بنیادگرایی اسلامی و زیاده خواهی عربی نیز نواخته شده است. اینکه جملگی کشورهای خاورمیانه یی و به خصوص کشورهای عربی هنوز از قافله تمدن عقب بوده و نظام استبدادی آنان ارزشی برای جان انسان ها قائل نمی باشد، به همان نسبت که مورد نظر جنابعالی است مدنظر اینجانب نیز بوده، هست و خواهد بود. نوشته من تحلیل جامعه ی اسرائیل و جوامع عرب نبود که بخواهم تفاوت ها و تناقضات آن را بازگو کرده و به مقایسه بنشینم، بلکه به طور خاص پرداختن به توافق حماس - دولت نتانیاهو در مورد پرونده آزادی شالیت در مقابل ۱۰۲۷ زندانی فلسطینی و اهداف پشت پرده آن بوده است. دوست عزیز این پرونده ی ۵ ساله بارها بر روی میز مذاکره توسط حماس و دولت های متفاوت تل آویو قرار گرفته و هر بار به بهانه یی که هم اکنون جای پرداختن به آن نیست به بایگانی سپرده شده بود. زمانی که نیروهای معتدل تر در تل آویو حاکم بودند و مذاکرات حداقلی بین دو طرف جریان داشت هیچ گشایشی انجام نگرفت اما امروز در اوج انزوای دو بازیگر این پرونده می بینیم که چه راحت به توافق می رسند. پس در اینجا یک چیز عوض شده است و مساله تازه یی وارد معادله گردیده که قصد مقاله نیز دقیقا پرداختن به همین موضوع است. خدمتتان عرض کنم که حداقل من یکی هیچگاه مدعی کاشف الاسرار نبوده ام و توهم توطئه نیز نداشته ام ولی روندهای سیاسی همواره از اموری هستند که می بایست در معرض تحلیل قرار گیرند و به یقین دیدگاه های متفاوتی نیز در خصوص این روندها مطرح می شود.
۴۰٨٣۶ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣۹۰       

عنوان : عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگو
با پوزش از جنابعالی ولی خیال نمیکنم نتان یاهو و رفقاش عقلشان به این چیز ها که به عقل ما ایرانیها میرسه رسید باشه.
آنها خواستن به دنیا نشان بدن که یک شهروند اسرائیلی برای دولتش و برای مملکتش صاحب این میزان ارزش است که حاضر هستند او را با هزار و خرده ای عرب معاوضه کنند . آیاشما در سرتاسر کشور های عربی یک کشور سراغ دارید که برای شهروندانش یک هزارم دولت اسرائیل احترام و ارزش قائل باشد . میدانید که وجود ندارد و چون نیست ما این رفتار را به حمل بر چیز های دیگه میکنیم آقای قنواتی شما که خبر دارید این نوع رفتار اسرائیل در قبال شهروندانش مسبوق به سابقه طو لانی است، سه دهه از مفقود شدن" رود آراد" میگذره و هنوز دولت اسرائیل دست بردار جستجویش نیست برای یابنده و یا خبر دهنده جایزه چند میلیونی تعیین کردن فرقی هم نمیکنه که دولت کارگر در راس کار باشه یا لیکود .
سر بلند باشید
(ضمنا از پاسختان به کامنت قبلی ممنونم بسیار آموزنده و مفید بود.)
۴۰٨۲۷ - تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۱٣۹۰