|
•
نمی دانم حضورِ کیست
گهگاهی
که از دیروز
تا امروز و از فردای من شاید
نشان می آورَد با هم.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۱٨ تير ۱٣٨۵ -
۹ ژوئيه ۲۰۰۶
[email protected]
نمی دانم حضورِ کیست
گهگاهی
که از دیروز
تا امروز و ازفردای من شاید
نشان می آورَد با هم .
نه چون رویای آن بانوی رقصان است،
تا من
خسته از تکرارِ آن
وایَش گذارم .
نیست
حتّا چهره ی اسرارآلودی که درقابِ مسینِ ماه
هرشب سویِ آن ره می سپارم .
چیزی ازدیروز دارد
ـ چیزی ازدامانِ خیس ازاشکِ نوزادی
که نادانسته می گرید .
وچیزی دارد ازپیشانیِ پُرچینِ مردی غرق در اندیشه هایی دوُر،
کو دانسته می گرید .
و از آینده چیزی نیست
جز شاید
همین رنگین کمان
کزچشمِ بی رنگش ـ به سانِ مُردگان ـ
برچشمِ من
مایل شده ست .
وانچه می مانَد ازاین مَنظر،
حضورِ ترسِ موهومی ست
بر من
کاینچنین
سنگین و سنگین
وِل شده ست . /
|