اعلامیه ی سازمان زنان هشت مارس درباره ی نتایج کنفرانس دوم بن



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۵ آذر ۱٣۹۰ -  ۶ دسامبر ۲۰۱۱


نتایج کنفرانس دوم بن :
تداوم اشغال، فرودستی و فقر و فلاکت و کشتارزنان ومردم افغانستان است!

گلناز دختر جوان افغانی که توسط یکی از بستگانش به او تجاوز شده بود به جرم زنا دستگیر شد و به ٣ سال زندان محکوم گردید! او فرجام خواست، اما دادگاه تجدید نظر او را به ۱۲ سال حبس محکوم کرد! پس از آن که این مسئله در سطح جهانی افشا شد، آنان اعلام کردند که گلناز آزاد خواهد شد بشرط آنکه او با متجاوز خود ازدواج کند! داستان گلناز بیان نوع آزادی است که قرار بود امپریالیستهای مرد سالار آمریکایی و دیگر اشغالگران برای زنان افغانستان به ارمغان آورند! اما این تنها گوشه کوچکی از واقعیاتی است که بر زنان افغانستان می گذرد.
از زمان اشغال افغانستان تاکنون بسیاری از شهروندان قربانی ضرب و شتم، حمله های هوائی و حملات شبانه به خانه های مردم ووحشیگریهای اشغالگران بوده اند. تنها در دو هفته گذشته ۷ تن که از میان آنها ۶ خردسال وجود داشت در اثر حمله هوایی نیروهای ناتو کشته شدند و هم چنین تعدادی از مردم در یکی از حملات معمول شبانه اشغالگران به خانه هایشان کشته شدند. این ها نمونه آن صلح و آرامش و امنیتی است که امپریالیستهای آمریکائی و شرکا به مردم افغانستان وعده داده بودند!
کشت خشخاش و صدور مواد مخدر به حد بی سابقه ای رشد کرده است و افغانستان را به عمده ترین تولید کننده مواد مخدر در دنیا رسانده است. این است آن بازسازی اقتصادی که اشغالگران وعده داده بودند!
بنیادگرایان اسلامی زن ستیز طالبان و شرکا که خون مردم را به شیشه گرفته بودند، زنان را به برده تبدیل کرده بودند، بار دیگر قدرت گرفته و دولت دست نشانده کرزای و اشغالگران تلاش می کنند تا به قیمت پایمال کردن هر چه بیشتر حقوق زنان با گسترش و اعمال قوانین شرعی و واپسگرایی به آنان امتیاز دهند و آنان را به آشتی بکشانند. کنفرانسهای متعدد بین المللی و لویه جرگه تشکیل می دهند تا راه صلح و آشتی با آن را بیابند!
این نتیجه واقعی کنفرانس بن است که ده سال پیش برگزار گردید. در کنفرانس ده سال پیش بن، امپریالیستها نقشه یک دهه جنگ و به قدرت رساندن مرتجعین زن ستیز از جنس طالبان و جهادی و دست نشاندگان خود در افغانستان را کشیدند تا بتوانند اهداف و حضور نظامی خود در منطقه را برای مدتی طولانی تثبیت کنند.
حال کنفرانس دوم بن را برگزار می کنند تا برنامه ای را برای ده سال دیگر بریزند تا بدین وسیله بتوانند به اهداف کوتاه مدت و دراز مدت خود در افغانستان و منطقه دست یابند. به نظرمی رسد برای پیشبرد چنین هدفی به کمک طالبان نیاز دارند و به همین دلیل تلاش می کنند که آنان را به پای میز مذاکره بکشانند.
در کنفرانس بن دوم قرار است ادعا شود که امپریالیستهای آمریکائی و شرکا می خواهند نیروهای نظامی خود را تا سال ۲۰۱۴ از افغانستان خارج کنند. اما در واقعیت امر آنان می خواهند از طریق نیروهای نظامی افغانی که خود تربیت کرده اند، مقاصد خود را پیش برده و در عین حال از این طریق تلفات نظامی خود را نیر کم کنند. در همان حال با تاسیسات نظامی در نقاط مختلف افغانستان حضور نظامی دهها هزار نفر از نیروهایشان را ابدی کنند.
مردم افغانستان با تجربه کنفرانس اول بن و ده سال تجربه زندگی در افغانستان تحت اشغال با گوشت و پوست خود نوع آزادی که اشغالگران به ارمغان آورده اند را لمس کرده اند، طعم حملات هوایی، حملات شبانه به خانه هایشان، بازرسی بدنی در خانه، خیابان و بیابان توسط نیروهای اشغالگررا چشیده اند. زنان طعم تلخ "آزادی" وعده داده شده را با افزایش تجاوز، ضرب و شتم ، خودسوزی و اعمال قوانین زن ستیز اسلامی و فرودستی مطلق خود چشیده اند.
نتایج کنفرانس اول و روند کنفرانس دوم بن نشان می دهند که کشورهای اشغالگر امپریالیستی، دولت دست نشانده و مرتجعین منطقه ای شرکت کننده در این کنفرانس مثل روسیه، ترکیه، ایران، عربستان و... در تلاشند تا هر چه بیشتر منافع ارتجاعی خود را تضمین کنند. بنابراین محتوا و نتایج این کنفرانسها برای زنان و مردم افغانستان جز اشغال، فرودستی و فقر و فلاکت و کشتار چیزی در بر نخواهد داشت.
باشد که با مبارزه یک پارچه زنان و مردم جهان نقشه های پلید اشغالگران و دست نشاندگانشان و کلیه نیروهای بنیادگرا در افغانستان را افشا کرده و برای ساختن افغانستانی آزاد و رها شده از ستم و استثمار متحد شویم.

سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
۵ دسامبر ۲۰۱۱
www.٨mars.com         
zan_dem_iran@hotmail.com