عنوان : حرف دل کردها
این نوشته درد مشترک کردهاست نه احزاب، کردها به دور از اندیشه و ئیدئولوژی احزاب همین تفکر را دارند و حق هم دارند، مقاله برای من بسیار چالب بود و برخلاف اقای امیر که گفتهاند مقاله بی محتواست بسیار با محتوا و مستدل نوشته شده است.
۴۵۰۵۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣۹۱       

عنوان : حرف دل همه ی کردها
نویسنده ی این مقاله با درایت تمام بدون محافظه کاری دقیقا به آرمان همه ی کردها اشاره دارد که ما هم مانند هر ملتی دیگر حق داریم کشور مستقل خود را داشته باشیم. پس چه خوب است که فارسها با قبول و کمک به این واقعیت غیر قابل پیشگیری واقع بین باشند و ۱- به جبهه ی حقوق بشر کمک کنند و ۲- دوستی خود را با ملت و کشور کردستان برای همیشه ثابت نمایند.
ما کوردها واقعا این انتظار را از ملت فارس به عنوان یک ملت آگاه و آشنا با مفاهیم مدرن داریم. باشد که آنان از ایدئولوژی ناکارآمد تمامیت ارضی دست بردارند تا این امر کمکی باشد برای رسیدن خودشان به آزادی.
۴۴٨۹۷ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۱       

عنوان : mqale jalb w xwandni
مقاله‌ جالب و خواندنی بود، نویسنده‌ شهامت به‌ خرج داده‌ و واقعیتهای بسیار ملموس اما استتار در خط قرمز را با شهامت بیان کرده‌ است.
۴۲٣٣۱ - تاریخ انتشار : ۷ دی ۱٣۹۰       

عنوان : در دام نقشه; مهار کردن ایران چند پارچه راحت تر است، نیافتیم.
نویسنده بی اطلاع از تاریخ ایران و بافت اجتماعی هزارساله حاصله ازآن در مقدمه بیان مینماید که «دیر گاهی است کردها با این دو واژه ساخته و پرداخته اشغالگران شوینیست آشنا..» همین جمله بس که درخواست نمایم ، هرموقع ایشان قادربوده و بتوانند پاسخ بدهند که این اشغالگران جه موجوداتی هستند، و در چه زمانی و کدام محل ایران را اشغال کرده اند و آنهم بصورت اشغالگر شوینیست ؟ میتوان در مورد ملت، قوم، خلق ، اقلیت ملی در درون جامعه ایران بحث اصولی کرد. حتی ادعا نمینمایم که ایشان قادر نخواهند بود سخنی راجع به اکثریت ساکنن ایران که «قومی» مختلط هستند وخودشان راهم نه ترک، کرد، گیلک، ترکمن، عربزبان، بلوچ، تالشی، و فارس … میدانند. ولی فقط خودرا با افتخار ایرانی میدانند و مرکز نشین هم نیستند بر زبان بیاورد.
۴۱۹۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۰ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : در غیاب صاحبان اصلی کشور باید تصمیم گیری شود یا در حضور فعالشان! قصد چیست؟ بررسی تناسب بین قصدها و راه حلها چگونه است؟
اگر مبنا را حقوق شهروندی همه شهروندان ایرن قرار می دادید که باید به آن برسند تا برابری و عدالت اجتماعی برقرار شود، هیچ نیازی نه به تجزیه ملت ایران می داشتید و نه نیازی به تجزیه آب و خاک ایران را. اگر قصد ایجاد برابری در ایران باشد می بایستی خواستار قانون اساسی نوینی شد که در چارچوب منشور جهانی حقوق بشر باشد و در اجرای کامل آن کوشید. اگر قصد تمرکز زدایی باشد، می توان همانند فرانسه دمکراسی را تا حد دهستان ها هم برد. اگر اینها قصد باشند، و اگر نیستند باید توضیح دهند که چرا با راه حلهای بسیار کم دردسرتر و شدنی تر و کم خرجتر بالا مخالفند. فرانسه نه فدرال است و نه تمرکز گرا و نه تبعیض گرا. چرا بجای نمونه موفق فرانسه باید از نمونه های شکست خورده جهان سومی افغانستان و عراق و نیجریه و سودان پیشین و دو سودان کنونی پیروی کنیم! اگر برای فرانسوی ها خوب بوده چرا برای ما خوب نباشد! برابری و تمرکز زدایی در ایران هیچ ارتباطی با به رسمیت شناخته شدن "کثیرالمله" بودن ایران و فدرالیزه کردن نژاد زبانی/فاشیسم و آب و خاکی ایران ندارد. اگر دارد باید اول ثابت شود. اینگونه بهانه جویی ها فقط باعث تضعیف آپوزیسیون تاکنون شده است و به تداوم عمر رژیم کهریزکی یاری رسانده است که ارتباط مستقیم با ادامه زجر ملت ایران برای مدت طولانی تر داشته است. آزادی کشور را مشروط به پذیرش "کثیرالمله" بودن ایران و فدرالیزه کردن ایران کردن، آنهم در غیاب ملت ۷۵ میلیونی در این شرط و شروطها و بحث ها غیردمکراتیک است. اول باید ایران آزاد شود تا در فضای باز سیاسی پایگاه اجتماعی همه قشور فکری معلوم شود و فرصت بحث در عرصه عمومی به همه داده شود. این خود خیلی سئوال برانگیز است که چرا کسانیکه این شرط و شروط را می گذارند می خواهند در غیاب صاحان اصلی ایران و به ولایت از جانب آنها و بدون اطلاع آنها و در خارج از کشور به این شرط و شروط خود رسمیت دهند و نه در درون با حضور تک تک آحاد ملت! اگر دمکرات اند باید صبر کنند و با حضور مردم به نتیجه برسند. آیا اگر می دانستند که به نتیجه مطلوب خود خواهند رسید، این شرط و شروط را می گذاشتند و این روش غیردمکراتیک را ئنبال می کردند!

در غیاب صاحبان اصلی کشور باید تصمیم گیری شود یا در حضور فعالشان!؟ قصد چیست؟ راه حل چیست؟ بررسی تناسب بین قصدها و راه حلها چگونه است؟
۴۱۹۴۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : یادداشتی ضعیف!
یکی از مشکلات ما عدم انباشت دانش و تفکر است. سطح ضعیف این مقاله من را به یاد تلاش های ستودنی و در عین حال پرمخاطره ی دانشجویان کرد برای تولید دانش مناسب در زمینه ی مسائل قومی/ملی می اندازد. در این زمینه پیشرفت های زیادی حاصل شد. برخی از دانشجویان علی رغم فشارهای موجود پایان نا مه های خوبی در مورد مسئله ی کرد کار کردند. حتی فصلنامه و مقالات علمی به رشته تحریر درآمد مانند روژف، نویسا، رافه و....تمام مسائلی که یادداشت حاضر نتوانسته از پس آنها برآید آن هنگام به شیوه ای متدیک مورد بررسی قرار گرفتند. اکنون با از میان رفتن این فضا، ظاهرا باید دوباره از نقطه صفر و از سالها قبل شروع کنیم. کاش میتوانستیم از همان جایی ادامه دهیم که متوقفمان کردند نه اینکه برگردیم به اول خط.
۴۱۹۲۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : تجزیه و ترکیب
جناب جهانگیری،
فرمودید " با این واقعیت بسیار ملموس جا دارد که از دوستان ، از آندسته از دوستان فارس بپرسیم که کردها به چه دلیل اگر ادعای استقلال و جدایی از ایران را داشت باشند تجزیه طلبند ".

یا من کرد فارسی نمیدانم یا شمای کرد و یا هردو و گناهی نداریم چون " تجزیه " کلمه ای عربی ست که به ما تحمیل شده است و ایرانیها ( فارسها !!) آنرا علیه ما بکار میبرند!!

در کلاس عربی مدرسه ، درسی بود به نام تجزیه و ترکیب و جوکی ساخته بودند که تجزیه ات بد نیست ولی مرده شور ترکیبت را ببرند. فکر کنم منظور شما از جمله بالا بیان همین مثال با لحن دیگر باشد.

عزیز من اگر ادعای جدایی داشته باشی که نمیتوانی ادعای ترکیب داشته باشی.
۴۱۹۱۶ - تاریخ انتشار : ۱٨ آذر ۱٣۹۰