کمپین دفاع از رضا شهابی


برهان دیوارگر


• باید برای آزادی رضا شهابی و دیگر فعالین کارگری دربند و تمامی زندانیان سیاسی دست به اقدامی فوری بزنیم و نگذاریم بیشتر از این جمهوری اسلامی دست به شکنجه و آزار فعالین کارگری بزند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۶ آذر ۱٣۹۰ -  ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱


رضا شهابی از اعضای هیأت مدیره سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه است که در تاریخ ۲۲ خرداد ماه سال ۱٣٨۹ از طرف مامورین وزارات اطلاعات جمهوری اسلامی بازداشت و زندانی گردیده است. مدت ۱۹ ماه است که رضا شهابی به دلیل دفاع از مطالبات کارگران، در بند ۲۰۹ زندان اوین در سخت ترین شرایط ممکن به سر می برد.
بنا به اطلاعات مندرج در اطلاعیه اعلام موجودیت تشکیل کمپین دفاع از رضا شهابی وی هم اکنون از نارسائی کبد و کلیه عذاب می کشد، و چهار مهره کمرش ضایع و نیمه چپ بدنش بی حس شده است و بنا بر اعلام نظر پزشکان در صورت عدم درمان در معرض خطر فلج شدن می باشد.
اعضای خانواده، از جمله همسر و فرزندان رضا شهابی در طی این مدت بارها از مقامات قضائی جمهوری اسلامی خواستار آزادی رضا شهابی جهت معالجه فوری وی شده اند. اما در این باره جز سکوت پاسخی برای این مشکل نیافته اند.
رضا شهابی تنها چاره کار را در اعتصاب غذا یافته است یعنی در واقع رضا تنها برای رسیدن به ابتدائی ترین حقوق خود دست به اعتصاب غذا زده است و خواسته است با به خطر انداختن جان خود به خواست هایش برسد. نظام هار و وحشی سرمایه داری جمهوری اسلامی با سیاست سرکوب و زندانی کردن و شکنجه کردن فعالین کارگری در صدد است که صدای حق  طلبی طبقه کارگر را در ایران خاموش نماید. بنابراین برای جلوگیری از موفقیت سیاست های شوم و ضدکارگری جمهوری اسلامی طبقه کارگر ایران باید متحد گردد.

رفقا و همرزمان کارگر!
اعلام تشکیل کمپین دفاع از رضا شهابی یک اقدام بسیار مهم و بجا می باشد و لازم است که با تمام توان از آن حمایت کنیم. در طول حیات پر از سرکوب و اعدام و جنایتکارانه نظام جمهوری اسلامی هزاران نفر از فعالین کارگری بازداشت، زندان و شکنجه و اعدام شده اند در طی این دوران خانواده های فعالین کارگری در بند همیشه در صف اول اعتراض به این وضعیت بوده اند و البته دوستان و همرزمانشان هم آنها را یاری داده اند، اما به دلیل نبود اطلاع رسانی منظم و وجود سانسور شدید و تهدیدات جمهوری اسلامی و پراکندگی مدافعین، این اعتراضات تا حدودی کم ثمر بوده است. اما در طی چند سال گذشته کمپین های موفق و بزرگی برای فعالین کارگری در سطح داخلی و خارج از کشور به راه افتاده است که بسیار موفق بوده و اکثرا با آزادی فعال کارگری مربوطه همراه بوده است که از جمله می توان به کمپین دفاع از فعالین کارگری سقز و سنندج اشاره نمود.
ما تنها با اتکا به نیروی میلیونی طبقاتی مان می توانیم در مقابل توحش رژیم جمهوری اسلامی بایستیم و برای آزادی کارگران در بند تلاش کنیم. جمهوری اسلامی با زندانی کردن فعالین کارگری سعی در خاموش کردن صدای اکثریت جامعه را دارد و با زندانی کردن فعالین کارگری، دستاوردهای این دوره طبقه کارگر ایران را پس بگیرد.
در موقعیت خطیر و متحولی که در منطقه خاورمیانه و جهان و همچنین در ایران در اوضاع پیش آمده و چالش های جدی ای را برای نظم وارونه سرمایه داری بوجود آورده است، ایفای نقش طبقاتی برای طبقه کارگر امری حیاتی است. ما مرتبا اخباری از سرنگونی دیکتاتورها را در منطقه می شنویم و این هراس رژیم جمهوری اسلامی را برای از دست دادن قدرت چند برابر کرده است. این رژیم برای نجات از این بحران در طی دو سال گذشته بیشترین فشارها را بر فعالین جنبش کارگری در ایران وارد کرده است، چون به خوبی از این مسئله آگاه است که جایگاه و موقعیت طبقه کارگر در کشمکش های اجتماعی کجا است و اگر صف میلیونی طبقه کارگر پا پیش بگذارد کارش تمام است و بساط ظلم و جنایتش برچیده خواهد شد. از اینرو چهار چشمی و با تمام امکانات موجود طبقه کارگر و فعالین این جنبش را در زیرفشار گذاشته است.
در وضعیت کنونی کمپین دفاع از رضا شهابی و دیگر کارگران زندانی در جبهه های مختلف بر علیه جمهوری اسلامی به مبارزه برخاسته است. همچنانکه در گذشته هم نمونه های موفقی را شاهد بوده ایم، این کمپین و کارزار نیز همزمان در داخل و خارج کشور به پیش می رود.
در خارج از کشور وظیفه تمامی نهادهای مدافع حقوق بشر و عفو بین الملل، احزاب چپ و انسان دوست، نهادهای مدافع حقوق کارگران و اتحادیه های کارگری و همچنین دیگر انسان های مبارز و آزادیخواه اینست که افکار عمومی را به این کمپین جلب نمایند. این امر را می توان از جمله از طریق ارسال نامه های اعتراضی و توضیح وضعیت اسف بار فعالین کارگری زندانی به جهانیان، به پیش برد. باید با تمام نیرو کوشید که رژیم جمهوری اسلامی در سطح بین المللی منزوی تر شود.
این کمپین می تواند و باید به اهرم فشاری بر رژیم ضدکارگری جمهوری اسلامی تبدیل شود و دستاوردهایش را به توشه ای برای رشد کارزاری که هدف نهایی اش آزادی همه زندانیان سیاسی و فعالین کارگری در بند است، تبدیل گردد.
برای رسید به این هدف یعنی آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی این کمپین می تواند با اشکال متنوع مبارزه از نوشتن طومارهای اعتراضی گرفته تا تجمعات و پیکت های اعتراضی اهداف خود را پیش ببرد.
این کمپین همچنین در داخل ایران مابازای جدی و موثر خود را دارد. رشد و پیشروی این کمپین یاری رسان رشد دیگر جنبش های اجتماعی است.همه ما می دانیم که رضا شهابی و دیگر فعالین کارگری برای یک خواست فردی و یا صرفا کارگری دست به اعتراض نزده اند و خواست و مطالبه آنها برای اکثریت جامعه است، و این اکثریت شامل معلمین، جنبش دانشجویان، جنبش کودکان، جنبش زنان، پرستاران و دیگر اقشار زحمتکش و مزدبگیر جامعه است و این یعنی یک قدرت بی حد و اندازه، و میلیونی ای که هیچ نظامی توان ایستادگی در برابر آن را ندارد .
هر فردی می تواند پژواک صدای این کمپین باشد و خود را یکی از اعضای فعال این کمپین بداند.معلم یا دانشجو، پرستار یا راننده، کارگر صنایع نفت یا خودرو، فعال جنبش زنان یا کودکان و هر انسان آزادیخواه و مبارزی در ایران می تواند عضوی از این کمپین باشد. میزان رشد و پیروزی این کمپین دقیقا بستکی به میزان و درجه این پشتیبانی و همبستگی طبقاتی دارد.
خوشبخانه در مدت کمی که از اعلام تشکیل "کمیته دفاع از رضا شهابی" می گذرد ما با موجی از اعلام حمایت های گوناگون چه در داخل کشور و چه در خارج کشور از این اقدام هستیم و این نوید خوبی برای بیشتر شدن این حمایت ها است.
تصور کنید کارگرانی که با اعتصاب کارگران صنایع نفت و خودرو و صنایع پتروشیمی و نساجی و دیگر کارگران کشور واعضای سندیکای شرکت واحد که نزدیک به ۱۷ هزار نفر هستند، با دادن اولتیماتوم توانستند رژیم را وادار به عقب نشینی نماید. در اعتصابات و اعتراضات چند سال گذشته شرکت واحد که رانندگان اتوبوسرانی تهران اعتصاب کرده بودند، کل رژِیم به تکاپو افتاده بود و از تمام وسائل نقلیه موجود در تمام وزارت خانه های موجود در تهران و ارتش و سپاه پاسداران و بسیج استفاده کرد، اما نتوانست فقط برای چند ساعت اقدامی در جهت مشکل حمل و نقل پایتخت انجام بدهد.
این اعتصاب و حرکت شکوهمند اگر ادامه پیدا می کرد می توانست توده های میلیونی را به خود پیوند دهد.
تصور کنید برای چند ساعت اعتصاب رانندگان شرکت واحد رژیم چنین به لرزه درآمد حال با اعتصاب کارگران صنایع کلیدی چه به روز رژیم می آید؟
قطعا با وضعیت بی ثبات و لرزان سیاسی و اقتصادی نظام اسلامی ایران که از همه طرف تحت فشار است اگر یک صف منسجم و متحد از تمام مردم جامعه شکل بگیرد به تمام خواستهای خود خواهیم رسید.
شکی نیست این حرکت می تواند حمایت های وسیع تری را به خود جلب کند. لذا باید فعالیت ها را تشدید کرد. باید طومارهای اعتراضی را در تمام کارگاه ها و کارخانه های مختلف پخش و امضا نمود در این راه نباید تحت هیچ شرایطی خانواده رضا شهابی را تنها بگذاریم باید با آنها همراهی نموده و در تمام مراحل کار تا رسیدن به نتیجه نهائی تلاش نمود. باید در و دیوار تمام کارخانه ها و مراکز شهر پر از شعارهای کارگر زندانی آزاد باید گرد و زندانی سیاسی آزاد باید گردد شود و فضای اعتراضی را در سطح جامعه بوجود بیاوریم و با توجه به اینکه مردم از پیشینه جنایتکارانه جمهوری اسلامی به خوبی آگاه هستند از خواستهای کمپین دفاع و حمایت خواهند نمود.
مطلب دیگری که بسیار لازم و حیاتی است تشکیل کمیته مالی جهت حمایت از خانواده فعالین کارگری در بند می باشد که می تواند حداقل برای مدت کوتاهی و تا آزادی فعالین زندانی حداقل فکر آنها را از تهیه معاش آسوده بدارد و تمام فکر آنها را معطوف به دفاع از عزیزان زندانیشان بکند.
در طول تاریخ طبقه کارگر با نظام کاپیتالیستی مبارزه کرده است. مبارزه ای که در یک طرف اقلیت مفتخور سرمایه دار با داشتن ماشین سرکوب و در طرف دیگر میلیون ها کارگر که با یک اعتصاب همه جانبه و فراگیر می توانند شاهرگ نظام سرمایه داری را قطع نمایند. بی شک نظام سرمایه داری در برابر امواج سهمگین طبقه کارگری هیچ شانسی برای برد نخواهد داشت و بازنده از میدان خارج خواهد گردید. پس بیاید با اعلام مبارزه متحدانه و یک پارچه برای آزادی رضا شهابی و دهها فعال کارگری دیگر در بند نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی را وادار به تمکین نمائیم و این کار از ما برمی آید چون بزرگترین قدرت در اختیار طبقه ماست.

رفقا و همسرنوشتان مبارز
باید برای آزادی رضا شهابی و دیگر فعالین کارگری دربند و تمامی زندانیان سیاسی دست به اقدامی فوری بزنیم و نگذاریم بیشتر از این جمهوری اسلامی دست به شکنجه و آزار فعالین کارگری بزند.

برهان دیوارگر
divargarb@hotmail.com