• رضا شهابی نوشته است ده روز بعد از پایان اعتصاب غذا، مسئولان به هیچ یک از وعده های خود عمل نکرده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۱ دی ۱٣۹۰ -  ۱ ژانويه ۲۰۱۲

اخبار روز: کمیته دفاع از رضا شهابی در اعلامیه ی شماره ی دوازده خود متن نامه‌ی اعتراضی رضا شهابی، کارگر زندانی عضو سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه را منتشر کرده است. رضا شهابی در این نامه ی اعتراضی گفته است ده روز بعد از پایان اعتصاب غذای او، مسئولان به هیچ کدام از وعده هایشان عمل نکرده اند.


این‌جانب کارگر زندانی رضا شهابی ذکریا عضو هیئت‌مدیره و خزانه­ دار سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی که به دلیل دفاع از حق و حقوق کارگران همکارم و فعالیت صنفی قریب به ۲۰ ماه است که بدون محاکمه در بازداشت موقت به سر می­برم، اکنون بیش از ۱۰ روز است که به اعتصاب غذای ٣۱ روزه خود پایان دادم اما برخلاف گفته‌ی مسئولین هیچ تغییری در روند پرونده و وضعیت درمانی‌ام مشاهده نکرده‌ام. دکتر معالج من با توجه به وضعیت بحرانی مهره‌های کمر و گردن‌ام دستور داده که همواره باید یک همراه در کنارم باشد و همچنین دستور داده تا یک قطعه پلاتینی و مقادیری دارو برای عمل جراحی تهیه شود، اما مسئولین زندان که قانوناً موظف به تهیه‌ی این موارد و دیگر ملزومات درمانی من هستند، نه تنها از زیر بار این مسئولیت شانه خالی می‌کنند، بلکه فشارهای روانی و عصبی بر من و خانواده‌ام را افزایش داده و از ملاقات خانواده و نزدیکانم با من جلوگیری می‌کنند.
با توجه به وضعیتی که برای من پیش آمده، اعلام می‌کنم که تا موارد زیر برای من فراهم نشود، اجازه‌ی هیچ‌گونه درمانی را نخواهم داد:
۱- باید با من به عنوان یک مریض رفتار شود و نه یک زندانی، زیرا این جا بیمارستان است و نه زندان اوین.
۲- ملاقات و همراه من باید کاملاً آزاد و به مانند دیگر بیماران باشد و نباید خانواده من مجبور باشند برای گرفتن مجوز ملاقات و همراه، هر ٣ روز یک‌بار، ساعت‌ها و روزها در راهروهای دادستانی انتظار بکشند.
٣- مسئولین زندان باید سریعاً نسبت به تهیه‌ی اقلام دارویی و کلیه‌ی ملزومات مورد نیاز عمل جراحی من اقدام کنند و کلیه‌ی آثار سوء ناشی از دیرکرد در روند معالجه متوجه مسئولین زندان است.
۴- به جهت آمادگی برای عمل سنگینی که در پیش دارم، من به محیطی آرام و بدون دغدغه نیاز دارم. مسئولین امر موظف به ایجاد چنین فضایی هستند و باید شرایطی فراهم کنند که سربازان و دژبانان وظیفه‌ای که همراه من هستند، برخوردی شایسته با من و خانواده‌ام داشته باشند.

رضاشهابی ذکریا، کارگر زندانی
بیمارستان امام خمینی تهران
۱۱/دی/۹۰