به استقبال سیمین بهبهانی و برای همهی مردان زندانی
نوشین احمدی خراسانی
•
من نیز به عنوان یکی از بیشمار زنان ایرانی که سرودههای سیمین بهبهانی را در مراسم مختلف زنانه همراه دیگر زنان با صدای بلند خواندهام به استقبال خانم سیمین بهبهانی ـ یار همیشگی جنبش زنان ـ و آقای اکبر گنجی میروم و خواهان آزادی مردان دگراندیش زندانی و رفع نگرانی از خانوادههای آنان میشوم
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه
۲۲ تير ۱٣٨۵ -
۱٣ ژوئيه ۲۰۰۶
سیمین بهبهانی، خاتون جنبش زنان ایران، پیشتاز و نخستین زنی است که به فراخوانی که اکبر گنجی برای آزادی زندانیان سیاسی اعلام کرد پیوست. البته این جای تعجبی ندارد چرا که همه ی ما در جنبش زنان می دانیم که سیمین بهبهانی همیشه برای حمایت از هر یک از فرزندان میهن اش پیشقدم بوده و تلاش کرده و بدین سبب همه ی ما به نوعی مدیون حمایت های مادرانه ی او هستیم. هیچ گاه از خاطرمان نمی رود که چگونه سیمین بهبهانی در تجمع ۲۲ خرداد سال گذشته با حضورش ما را از ضرب و شتم و درگیری رها ساخت، و هرچند ۲۲ خرداد امسال در ایران نبود تا کنارمان باشد و قوت قلب مان، اما از راه دور نیز حمایت اش را از ما دریغ نکرد، بی شک وجود پشتوانه هایی چون اوست که ما را امیدواری می بخشد. از این رو من نیز به عنوان یکی از بی شمار زنان ایرانی که سروده های سیمین بهبهانی را در مراسم مختلف زنانه همراه دیگر زنان با صدای بلند خوانده ام به استقبال خانم سیمین بهبهانی ـ یار همیشگی جنبش زنان ـ و آقای اکبر گنجی می روم و خواهان آزادی مردان دگراندیش زندانی و رفع نگرانی از خانواده های آنان می شوم.
برای موسوی خوئینی: تنها بازمانده تجمع ۲۲ خرداد زنان
علی اکبر موسوی خوئینی تنها بازمانده ی تجمع ۲۲ خرداد در زندان، از زمره ی مردان آزاداندیش و مدرن ایرانی است که از حقوق عادلانه و انسانی زنان به دفاع برخاسته اند. موسوی خوئینی با حضور مسئولانه اش در تجمع قانونی و مسالمت آمیز میدان هفت تیر، زنان هم وطنش را به آینده امیدوارتر ساخت. موسوی در واقع سمبل خیل پرشمار مردان دگراندیش ایران است مردانی که از حقوق گسترده و ناعادلانه ای که قوانین موجود (برای اختیار کردن ۴ زن عقدی و بی نهایت صیغه) به آن ها تفویض کرده نه تنها بهره نمی گیرند بلکه دوش به دوش زنان هم وطن شان در الغای قوانینی چنین تحقیرآمیز و نابخردانه، فعالیت می کنند، مردان فرهیخته ای که در طول ۲۵ سال گذشته با صرف عمر و جوانی خود در راه تحقیق و ترجمه ی متون دست اول فمینیستی بر غنای معرفتی و دانش علمی جنبش زنان ایران افزوده اند، مردانی که هر امکانی اگر داشته اند مثلا اگر مجله یا روزنامه ، یا سایتی در اختیار دارند لااقل بخشی از آن را برای انتشار مسایل و مشکلات و دردهای زنان کشورشان اختصاص می دهند، مردان فرهیخته ای که اندوخته های علمی و تجربی شان را در طبق اخلاص به زنان سرزمین شان هدیه می کنند و از قضا همین خیل پرشمار مردان دگراندیش ایرانی در فعالیت های مستقل زنان هم وطن شان، کمترین دخالت را کرده اند و در قبال همه ی این خدمات صادقانه، توقع و انتظاری نداشته اند.
ادامه ی بازداشت مهندس موسوی شاید بدین خاطر است که امید حمایت مردان از جنبش زنان را به یاس مبدل سازند و نیز به مردان آزادیخواه گوشزد کنند که باید حمایت و پشتیبانی از خواهران و مادران شان را فراموش کنند.
برای منصور اسانلو: بازمانده ی اعتصاب مسالمت آمیز کارگران شرکت واحد
مردان دلسوز جنبش سندیکایی کشور (یاران منصور اسانلو در سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی)، همپای همسران شان در تجمع ۲۲ خرداد میدان هفت تیر شرکت کردند و دلسوزانه به خواهران هم وطن خود یاری رساندند، آن ها با حضور دلگرم کنند ه شان تجارب ارزشمند خود را از جنبش سندیکایی کشور به زنان هم وطن شان هدیه کردند تا جایی که همسران شان نیز جزو بازداشت شدگان در این تجمع بودند.
حضور فعالان جنبش سندیکایی کشورمان در تجمع زنان نه تنها دلگرم کننده، که حامل پیام تاریخی است: پیام وحدت نیروهای فرودست جامعه، نوید همدلی افراد حاشیه و بی حقوقی جامعه، بشارت همبستگی نیروهای درجه ی دوم، جنس دومی ها، پیام دوستی و همپایی جنبش دانشجویی و جنبش سندیکایی با جنبش حق طلبانه ی زنان این مرز و بوم، پیامی که روز ۲۲ خرداد را به خاطر همین یاری و همدلی ها، در تاریخ ما جاودانه می سازد.
برای رامین جهانبگلو: اندیشمندی که از طرح مسائل زنان عار نداشت
مردان اندیشمندی مانند رامین جهانبگلو که گوهر و حقانیت راه کسب حقوق برابر را در دوری از اقتدارطلبی و خشونت و در مسالمت جویی آن می دانند و در انبوه آثار مکتوب شان به ما زنان عرضه کرده اند. رامین جهانبگلو از معدود متفکران مطرح و بلندآوازه ی ایرانی است که از پرداختن به مسایل زنان ابایی نداشته است تا آن جا که فروتنانه پیشقدم مصاحبه و گفتگو با زنان پیشکسوت فمینیست ایرانی شده و در کتابی که از مجموعه ی گفتگو ی او با صاحب نظران تهیه کرده است برخلاف بسیاری از کتب مشابه، با زنان شاخص فمینیست نیز به مصاحبه نشسته است.
رامین جهانبگلو در مصاحبه ای و در پاسخ به پرسشی در مورد نیازها و ضرورت های جنبش فمینیستی ایران می گوید: ”... برای این که بتوانیم روابط متعادلی بین زن و مرد برقرار کنیم راه درازی در پیش داریم. من فکر می کنم آن چه باید در دنیای امروز با آن مبارزه کرد ارزش های مردانه است و امید دارم که فمینیست ها و زنانی که طرفدار آزادی زنان هستند آن ارزش ها را دو مرتبه تکرار نکنند. یکی از آن ارزش ها اقتدارطلبی است... برخی فمینیست ها تندروتر هستند ولی برخی دیگر اعتقاد دارند می شود در چارچوب های سیاسی جامعه مردسالار کار کرد.... و حتا در حکومتی که رئیس جمهورش مردسالار است می شود به نفع زن ها کار کرد... به نظر من این تفکر درست تر است تا این که در یک رادیکالیزم تندروانه ی ذهنی و سیاسی قرار بگیرید. در عمل من خودم موافق این هستم که حتا در ایران زن ها بیایند و هرچه بیشتر در جامعه مدنی مشارکت کنند و از طریق مسالمت جویانه حقوق شان را بگیرند“ (زن، معمار جامعه مردسالار ـ ۱۰ گفتگو از شبنم عظیمی، نشر اختران، ۱٣٨۴، ص ۱۲۰-۱۲۷)
به هر روی، این سه مرد، نماد کوشندگان مستقل جامعه ی مدنی هستند زیرا مفهوم جامعه ی مدنی بدون آزادی تجمع، آزادی فعالیت های صنفی و سندیکایی و آزادی اندیشه ممکن نخواهد بود.
منبع: انجمن زنان زنده
|