اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲٨ دی ۱٣۹۰ -  ۱٨ ژانويه ۲۰۱۲

* بازداشت و احضار فعالین تبریز- خبر تکمیلی
* ممانعت از مداوای بهنام ابراهیم زاده کارگر زندانی
* علی نجاتی به دلیل بیماری با غل و زنجیر به دادگاه برده شد
* اطلاع جهت پیوستن فعالین و مدافعان به کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده (از طرف خانواده )
* حوادث کارگری
* نگاهی به تشکل های کارگری در ایران


* بازداشت و احضار فعالین تبریز- خبر تکمیلی
اداره ی اطلاعات تبریز در اقدامی غیر قانونی ، طبق عادت معمول نیروهای پلیسی جمهوری اسلامی ظهر روز یک شنبه ۲۵ دی ماه اقدام به بازداشت شاهرخ زمانی و احضار محمد جراحی، نیما پوریعقوب و ساسان واهبی وش کرده بود.
با گذشت سه روز از بازداشت مجدد شاهرخ زمانی فعال کارگری در تبریز هم چنان اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست. با توجه به عدم انتقال وی به بند عمومی زندان مرکزی تبریز به نظر می رسد بازداشت وی نه برای اجرای حکم ۱۱ سال زندان که در مرداد ماه سال جاری برای وی در نظر گرفته شده بود، بلکه جهت پرونده سازی جدید علیه او انجام شده است. شایان ذکر است شاهرخ زمانی به رفقا و خانواده ی خود اعلام کرده بود که در صورت بازداشت مجدد همانند دور گذشته ی مدت بازداشت برای اعتراض به محاکمه و زندانی کرد خود که هیچ گناهی مرتکب نشده است ، دست به اعتصاب غذای نامحدود خواهد زد.
یادآوری می کنیم که شاهرخ زمانی، محمد جراحی، نیما پوریعقوب و ساسان واهبی وش فعالان کارگری و دانشجویی چپ تبریز در خرداد ماه امسال بازداشت ودر مرداد ماه از طرف شعبه ی یک دادگاه "انقلاب" تبریز مجموعا" به بیست و دو سال و نیم زندان محکوم شدند. این فعالین به تدریج و با صدور قرار وثیقه به طور موقتی از زندان تبریز آزاد شدند.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
۲۷/۱۰/۱٣۹۰

* ممانعت از مداوای بهنام ابراهیم زاده کارگر زندانی
بر اساس خبر ارسالی به کمیته هماهنگی، بهنام(اسعد) ابراهیم زاده فعال کارگری عضو کمیته پیگیری و فعال جنبش لغو کار کودک که در بند ٣۵۰ زندان اوین محبوس است، مدت هاست که درخواست انجام معالجات پزشکی میکند اما از انجام معالجات برای وی ممانعت به عمل آمده است.
بهنام که پیش از دستگیری مشکل جسمی نداشته به هنگام بازجویی ها در بند ۲۰۹ اوین و در اثر ضرب و شتم برای اعتراف دچار مشکلات در ناحیه ی گوش چپ شده است و اکنون نیز به شدت از درد گوش و مشکلات در پرده ی گوش رنج میبرد.وی همچنین در اثر سو تغذیه و مشکلات جسمی دیگری که در زندان بر او عارض شده است از سر درد شدید نیز رنج میبرد.
ابراهیم زاده بارها در مورد وضعیت جسمی اش اطلاع داده و درخواست معالجه کرده اما پاسخی که به او داده اند این بوده که بعد از آزادی خودت دنبال مداوا خواهی رفت !
این در حالی است که مشکلات جسمی در زندان و در زمان بازجویی ها برای بهنام پیش آمده است و او بیش از سه سال دیگر برای اتمام محکومیت ۵ ساله ی خود در زندان خواهد بود.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکوم کردن این برخورد غیر انسانی با بهنام ابراهیم زاده خواهان پیگیری فوری مراحل مداوای او و اعزام بهنام به بیمارستان تخصصی می باشد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری- ۲۶ دی ماه ۱٣۹۰

* علی نجاتی به دلیل بیماری با غل و زنجیر به دادگاه برده شد
بر اساس خبر دریافتی، علی نجاتی کارگر زندانی و عضو هیات مدیره‌ی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در روز ۲۰ دیماه در حالی که دست و پای او به غل و زنجیر کشیده شده بود به شعبه ی ۲ دادیاری در دزفول برده شد و مورد استنتاق قرار گرفت.
نجاتی که با تایید دادستان شوش و نظریه‌ی پزشک قانونی افزون بر ۵ روز مرخصی، ۱۰ روز استراحت پزشکی در منزل به وی داده شده بوده برای تسلیم مدارکش به زندان فجر دزفول رفته بود که با وجود تمام نشدن استراحت پزشکیِ مورد تایید دادستان شوش، به طور غیر قانونی بازداشت و پیش از موعد دوباره محبوس شد. سپس مقامات زندان و مقامات قضایی دزفول به بهانه‌ی واهی غیبت بعد از اتمام مرخصی برای او تشکیل پرونده داده و وی را در شعبه‌ی ۲ دادیاری مورد بازجویی و استنتاق قرار داده و برای او پرونده سازی کرده‌‌اند.
مقامات قضایی دزفول اعلام کرده‌اند ما از دستور دادستان شوش بیخبریم و در صورتی که مدرکی دال بر استراحت پزشکی وجود دارد به ما ارائه دهند. این دروغ آشکار در حالی است که کلیه مدارک قضایی مربوطه از سوی دادستان شوش و از جمله یک نسخه به توسط علی نجاتی به زندان تحویل داده شده است. همچنین فاصله‌ی ۲۰ دقیقه‌ای شوش تا دزفول این امکان را فراهم می‌کند که تاکنون بارها تاییدیه ی دادستان شوش به دزفول منتقل و ارائه شده باشد.
بدین ترتیب علی نجاتی که هم اکنون علاوه بر بیماری و درد شدید در قلب به علت محیط آلوده‌ی زندان از جمله به خاطر دود سیگار دچار تنگی نفس نیز شده است تنها به دلیل بیمار بودن دادگاهی شده است.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکومیت این اقدام دادستانی دزفول خواهان اعطای استراحت پزشکی و اعلام آزادی بی قید و شرط برای علی نجاتی می‌باشد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری- ۲۷ دی ۱٣۹۰

* اطلاع جهت پیوستن فعالین و مدافعان به کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده (از طرف خانواده )
با سلام خدمت همه فعالین و کارگران ضمن معرفی لیست جدید دوستان و فعالین به کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده همگان را فرا می خوانیم جهت پیوستن و همچنین به و جود اوردن کمیته های دفاع از فعالین کارگری و زندانیان سیاسی اقدام نمایند
اسامی افراد جدیدی که به عضویت کمیته دفاع ازاسعد( بهنام) ابراهیم زاده درآمده اند:
محمود صالحی - سید علی حسینی - ناصر کمانگر - رحمان سلیمانی – ابراهیم رحمانپور- واحد سیده - یوسف آبخرابات- محمد مولانایی -افشین ندیمی
کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده :
kd.behnam@yahoo.com
www.kd-behnam.blogsky.com

* حوادث کارگری
اپراتور یک چرثقیل در کارخانه سیمان در حال ساخت"خمسه"همراه با چرثقیل سقوط کردودر دم جان باخت
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران یکی از کارگران کارخانه سیمان در حال ساخت "خمسه" به نام هومن که اهل یکی از شهرهای شمال کشور بود غروب امروز ساعت ۱٨ همراه با چرثقیل سقوط کرد و در دم جان باخت.
این کارخانه در چهل کیلومتری زنجان و در جاده بیجار زنجان قرار دارد و بیش از صد کارگر در آن مشغول بکار هستند. تمام کارگران این کارخانه بصورت روزمزد کار میکنند و هیچ قرارداد قانونی با آنان بسته نشده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران وقوع این حادثه اسف بار را به خانواده هومن و همکاران وی در کارخانه سیمان خمسه تسلیت میگوید و از آنجا که بدلیل روز مزد بودن هومن ممکن است کارفرما از زیر بار مسئولیت مرگ هومن شانه خالی کند از همکاران وی میخواهد ضمن اعتراض به جان باختن هومن و شرایط غیر ایمنی کار، مصرانه پیگیر حقوق قانونی هومن شوند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۲۶ دی ماه ۱٣۹۰

مرگ کارگر۲۴ ساله زیر غلطک دستگاه بافندگی کارخانه فرش دراصفهان
فریادهای دلخراش کارگری در زیر غلطک دستگاه بافندگی فرش یکی از کارخانه های فرش اصفهان بی نتیجه ماند و او را به کام مرگ برد.
به گزارش مورخ ۲۷دی ماه ایمنا، پس از گیر کردن لباس یک کارگر ۲۴ ساله در دستگاه بافندگی یکی از کارخانه های فرش اصفهان ، کارگران این کارخانه ساعت ۱۲:۲۸ دقیقه بامداد امروز با سامانه ۱۲۵ تماس گرفته و آتش نشانان و گروه نجات سازمان آتش نشانی اصفهان بی درنگ به محل حادثه واقع در زیار روانه شدند.
مسوول روابط عمومی سازمان آتش نشانی شهرداری در این باره گفت: بنا به اظهار شاهدین، لباس این کارگر ۲۴ ساله با یک دستگاه بافندگی در یک کارخانه فرش که سرگرم کار بود گیر می کند و این کارگر ناگهان در زیر غلطک این دستگاه قرار می گیرد.
وی علت حادثه را در دست بررسی ذکر کرد و افزود: فریادهای دلخراش این کارگر موجب جلب توجه کارگران این کارخانه شد.آتش نشانان بی درنگ خود را به محل حادثه رساندند و مشاهده کردند که این فرد در زیر غلطک دستگاه بافندگی گیر کرده بود اما قادر به هیچ گونه حرکتی نبود.
عنایت زاده با اشاره به خونریزی شدید از محل آسیب دیدگی، اضافه کرد: آتش نشانان اقدامات ایمنی محل را انجام دادند اما متاسفانه این کارگر جان خود را از دست داد.

* نگاهی به تشکل های کارگری در ایران
شما به طور قطع اسم سندیکا را شنیده‌اید و ممکن است از خودتان پرسیده باشید این اسم چه معنایی دارد.
از سندیکا به عنوان سازمان صنفی کارگران و دیگر طبقات اجتماعی نام برده شده است. بر همین اساس، تاریخ ایجاد سندیکاها هم‌زمان با تلاش کارگران برای دفاع از منافع و بهبود شرایط اقتصادی آنها بوده است و نخستین سندیکاها در کشورهایی مثل فرانسه، انگلستان، آمریکا و آلمان تشکیل شدند.
تاکنون در برنامه کارنامه و همین طور گزارش‌های دیگر مربوط به مسایل کارگری در مورد سندیکا مسایلی مطرح شده است؛ از جمله در مورد سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه و سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه.
سعید ترابیان، مسئول روابط عمومی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، درمورد تاریخچه این تشکل کارگری به رادیو فردا می‌گوید: «به دلیل انباشته شدن خواسته‌های کارگری و عدم وجود نماینده‌های واقعی و حضور نهاد مشورتی شورای اسلامی کار به عنوان نماینده کارگران در شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سندیکای کارگران شرکت واحد که از سال ۱۳۶۹ بدون برگزاری مجمع عمومی تشکیل شده بود، از سال ۱۳۸۳ فعالیت خود را شروع کرد.»
او می افزاید:«با برگزاری مجمع عمومی در سال ۱۳۸۴، نمایندگان واقعی با حضور خود کارگران در پای صندوق‌های رأی وجودشان را اعلام و پیگیری‌های صنفی خود را از سال ۱۳۸۴ آغاز کردند. از آن زمان، فعالیت سندیکای شرکت واحد کماکان ادامه دارد و در راه دفاع از حقوق کارگران فعالیت می‌کند. »

یکی دیگر از تشکل های کارگری در ایران، کانون مدافعان حقوق کارگر است.
این تشکل کارگری فعالیت خود را از سال ۱۳۸۵ شروع کرد و از آن زمان تا کنون هم به کارهای پژوهشی و تحقیقی در مورد مسایل کارگری پرداخته است و هم مشاوره حقوقی برای کارگران اخراجی و یا فعالان کارگر زندانی.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه نیز یکی دیگر از این تشکل‌های کارگری است.
مریم محسنی، فعال کارگری در سوئد که در مورد این سندیکا اطلاعات زیادی دارد، به رادیو فردامی گوید: «در آبان ماه سال ۱۳۸۶، تعداد ۲۵۰۰ تن از کارگران نیشکر هفت تپه نامه‌ای به مدیرکل کار استان خوزستان نوشتند و خواستار بازگشایی سندیکا شدند. البته این سندیکا یک سابقه داشت؛ یعنی در سال ۱۳۵۳ تاسیس شده بود ولی بعد از انقلاب عملاً دیگر کارایی خود را از دست داده بود. هیات بازگشایی این سندیکا در اردیبهشت ۱۳۸۷ به صورت علنی اعلام موجودیت کرد و در هفتم آبان همان سال با رأی گیری عمومی کارگران و با تعداد رأی بالا این سندیکا به طور رسمی بازگشایی شد.»

یکی دیگر از تشکل های کارگری، اتحادیه آزاد کارگران ایران است. این تشکل کارگری که اعضای آن کارگران قرارداد موقت و دائمی از تمامی بخش‌های تولیدی و خدماتی و صنعتی و کارگران اخراجی و بیکار هستند، در فروردین سال ۱۳۸۷ شروع به کار کرد.
البته این اتحادیه تا پیش از آن زمان، تحت عنوان اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار فعالیت می کرد.
گروهی از فعالان کارگری نیز چند سال پیش، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری را تاسیس کرده اند.
بهروز خباز، فعال کارگری در سوئد، در مورد این تشکل کارگری توضیح می‌دهد: «کمیته هماهنگی در اواخر فروردین سال ۷۴ با هدف تشکل یابی کارگری تشکیل شد. این تشکل در روند حیات خود به واسطه اختلافاتی که در آن زمان بروز کرد، ابتدا به اسم کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری بود و بعد به کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری تغییر نام داد. این تشکل مناسب ترین ساختار را برای تشکل کارگران، ساختار شورایی می‌داند. اما در عین حال از سندیکاها، کمیته‌ها و انجمن‌های کارگری که با اراده کارگران تشکیل شده باشد نیز دفاع می‌کند.»
البته تشکل‌های کارگری مستقل دیگری هم در ایران فعالیت می کنند که از آن میان می‌توان به هیات موسس بازگشایی سندیکای فلزکار و مکانیک، انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، هیأت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش ساختمان و کارگران ایران خودرو اشاره کرد.

در کنار این تشکل‌های مستقل یا غیر دولتی، خانه کارگر و کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران و کانون شوراهای اسلامی کار سراسر کشور هم وجود دارد که دولت برخلاف تشکل‌هایی که قبلا اسم برده شد، مانع از فعالیتشان نیست.
خانه کارگر در سال ۱۳۵۸ فعالیت خود را شروع کرد و گسترش یافت.
کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران کشور هم یک سال پیش با مجوز وزارت کار و امور اجتماعی سابق آغاز به کار کرد. کانون شوراهای اسلامی کار سراسر کشور نیز در ابتدای دهه ۶۰ کار خود را آغاز کرد.
همچنین طی دو سه سال گذشته و در برخی از مناطق ایران هم تشکل‌هایی ایجاد شدند که می توان به شورای موقت کارگران ذوب آهن، شورای موقت کارگران مجتمع های پتروشیمی منطقه اقتصادی ماهشهر و اتحادیه مستقل کارگران شمال خوزستان اشاره کرد.

بهزاد باقری که در ارتباط نزدیک با شورای موقت کارگران ذوب آهن اصفهان بوده است و در ترکیه به سر می‌برد، در مورد این سندیکا به رادیو فردا می‌گوید: «شورای موقت کارگران ذوب آهن اصفهان طبق بیانیه ای که فعالان آن صادر کردند در دی‌ماه سال ۸۸ تاسیس شد و در پی صدور این بیانیه ۹ هدف برای تاسیس آن اعلام شد؛ از جمله بالا بردن حداقل دستمزد کارگران، ایستادن مقابل خصوصی سازی در ذوب آهن اصفهان که باعث کاهش حقوق کارگران و افزایش بیکاری آنها می‌شد و همچنین به رسمیت شناختن حق تشکل برای کارگران ذوب آهن اصفهان .»

اما آیا این تشکل‌ها و سندیکاهای کارگری برای دفاع از حقوق صنفی کارگران فایده‌ای داشته اند؟
مریم محسنی، فعال کارگری در سوئد، در پاسخ می‌گوید: «دو سندیکای مهمی که در ایران تشکیل شده دست‌آوردهای زیادی داشته است، هم سندیکای شرکت واحد و هم سندیکای هفت تپه. برای مثال سندیکای هفت تپه از همان ابتدای تاسیس جلوی اخراج یکسری کارگران قراردادی که قرارداد کارشان به پایان رسیده بود را گرفت و توانست ۷۰ هزار تومان به دستمزد کارگران قراردادی اضافه کند. سندیکا نهادی است برای پیگیری منافع کارگری در سطح بین المللی که کارگران عموما از طریق این سندیکاها می‌توانند با دولت و نمایندگان کارفرماها وارد چانه زنی شوند و منافع خود را پیگیری کنند.»
منبع:رادیوفردا-کارنامه –گزارش هفتگی -۲۷دی ماه۱٣۹۰
بیست وهفتم دی ماه