اظهارات حسین فرکی و احمد سجادی در گفتگو با خبرنگار ایسنا



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۵ تير ۱٣٨۵ -  ۱۶ ژوئيه ۲۰۰۶


حسین فرکی و احمد سجادی، دستیاران مرد کروات تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ بودند. این دو در شرایطی خود را برای نخستین گفت‌وگو پس از پایان این رقابت‌ها آماده می‌کردند که «دانستن را حق مردم» می‌دانستند. فرکی که در ماه‌های گذشته انتقادهای زیادی را درباره‌ی حضور هشت ساله‌اش در تیم ملی متحمل می‌شد گفته‌های بسیاری را در دل داشت اما، به گفته‌ی خودش به خاطر حفظ حرمت‌ها نمی‌خواست آنها را بیان کند.
حسین فرکی و احمد سجادی، دستیاران برانکو ایوانکوویچ در جام جهانی ۲۰۰۶ با حضور در خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مسائلی را درباه‌ی تیم ملی مطرح کردند.
 
** نتایج تیم ملی در جام جهانی و نارضایتی مردم
 
فرکی در ابتدای گفت‌وگوی خود با ایسنا گفت: ضمن احترام به تمام خبرگزاری‌ها و دوستان مطبوعاتی شما به اینجا آمدم تا بتوانم اتفاقاتی که در جام جهانی برای تیم ملی ایران رخ داد و انتظاراتی که مردم از کادر فنی تیم ملی داشتند را بازگو کنم. دانستن واقعیت‌ها حق مسلم مردم ماست. به اعتقاد شخصی خودم چیزی که در جام جهانی اتفاق افتاد به هیچ وجه غیر عادی نبود و این اتفاق برای تمام کشورهایی که در جام جهانی حضور داشته و مانند ایران نتوانستند از مرحله‌ی گروهی عبور کنند، طبیعی بود. اما، این که پس از صعود نکردن فوتبال را تمام شده بدانیم به هیچ وجه صحیح نیست.
 
وی افزود: می‌توانیم آینده را پیش بینی کنیم اما، تمایل دارم در این گفت‌وگو بیشتر درباره‌ی گذشته‌ی تیم ملی صحبت کنم. اخباری که درباره‌ی تیم ملی از آلمان منتشر شد. باید بیشتر درباره‌ی آنچه که در حاشیه اتفاق افتاد صحبت کرد. هر جا که فوتبال ما حاشیه نداشته موفق بوده و هر جا که به همراه حاشیه وارد مسابقات ‌شده‌ایم موفق نشده‌ایم.
 
فرکی ادامه داد: نتایجی که در جام جهانی کسب شد قابل پیش بینی بود. می‌توانستیم پیش بینی کنیم که مقابل مکزیک و پرتغال شانسی نداریم. هر چند که می‌توانستیم آنگولا را شکست دهیم. به شهادت همه‌ی مردم و کارشناسان برابر مکزیک در نیمه‌ی نخست تیم برتر بودیم. اما، در بین دو نیمه‌ هیچ اتفاقی نیفتاد که ما آن را دلیلی برای بد بازی کردن تیم بنامیم.
 
وی درباره‌ی علت تغییر شیوه‌ی بازی ایران در نیمه‌ی دوم به ایسنا گفت: در رختکن تیم ملی هیچ کسی به غیر از بازیکنان و مسوولان حضور نداشت و بازیکنان بهترین شاهد هستند. اگر می‌خواهید اخبار واقعی را دریافت کنید با بازیکنان صحبت کنید. در بین دو نیمه به بازیکنان گفتیم که ما امیدوار به پیروزی هستیم و این مکزیک تیمی نیست که بتواند ما را شکست دهد. ما با این تفکر وارد نیمه‌ی دوم شدیم.
 
فرکی تصریح کرد: پس از شکست نیمه‌ی دوم دیدار برابر مکزیک را ارزیابی کردیم و متوجه شدیم توانایی آمادگی بازیکنان یکسان نبود، به همین دلیل حرکت تیمی ما کند شد و نتوانستیم پس از حضور دو بازیکن سرعتی مکزیک، تیم خود را از فشار خارج کنیم.
 
** مشکل بدنی، بزرگ‌ترین کمبود تیم ملی
 
وی با اشاره به مشکل بدنی و مصدومیت بعضی از بازیکنان تیم ملی گفت: روی صحبت من با بازیکنانی است که از ما دور بودند، اگر ارزیابی داشته باشید و مقایسه‌ی بازیکنانی که از ابتدا در اردو بودند و بازیکنانی که از اردوی تهران به ما پیوستند، متوجه می‌شوید که عملکرد آنها با یکدیگر قابل مقایسه نبوده است. ضمن آن که بعضی از بازیکنانی که در اردوی تهران به ما اضافه شدند مصدوم بودند و از شرایط آمادگی به دور. هم‌چنین ما زمان کافی را برای همه‌ی مجموعه در اختیار نداشتیم.
 
مربی تیم ملی معقتد است که مشکلات تیم به لحاظ فکری یکی از بزرگ‌ترین دلایلی بوده که تیم ملی موفق به نتیجه‌گیری در جام جهانی نشده است.
 
فرکی گفت: جوی که در تیم ملی بود و اتفاقات بیرونی تاثیرگذار شرایط تیم را از حالت عادی خارج کرده بود. قصد توجیه ندارم و نمی‌خواهم شکست‌های تیم ملی را توجیه کنم اما، این واقعیتی است که باید بپذیریم. تیمی که می‌خواهد در رقابت‌های مهمی همچون جام جهانی حاضر شود زیر فشارهای زیادی است و مدیران باید شرایطی را فراهم کنند که تیم جو مثبتی را پیدا کند. فکر می‌کنم که این یکی از مشکلاتی بود که ما با آن دست به گریبان بودیم.
 
** بیش از این توان نداشتیم
 
فرکی با بیان این که در شکست‌ها نباید تنها یک نفر را مقصر اصلی نامید گفت: این که تمام مشکلات را به گردن یک گروه یا یک نفر بیاندازیم به دور از انصاف است. هر یک از ما در کادر فنی، بازیکنان و عوامل فدراسیون و تیم ملی تلاش خود را انجام دادیم. اما، واقعیت این است که ما باید جایگاه واقعی‌امان را در نظر داشته باشیم. در بازی برابر پرتغال بازیکنان ما تلاش مضاعفی را نسبت به بازی اول داشتند و این تلاش سبب شد برابر تیم پرتغالی که تیم چهارم جهان است تنها با دو گل شکست بخوریم. باید قبول کرد که بیش از این هم توان نداشتیم. هر چند که باید برابر آنگولا به پیروزی می‌رسیدیم. آنگولا تیم ضعیفی نبود. آنها با مکزیک مساوی کردند و برابر پرتغال با یک گل شکست خوردند و پیروزی مقابل این تیم هم آسان نبود. ما در این دیدار بازی قابل قبولی را انجام دادیم و در خلال بازی یک گل دریافت کردیم و پس از آن نتوانستیم از موقعیت‌های فراوان استفاده کنیم، هر چند که آمار حکم به برتری تیم ایران می‌دهد.
 
** تدابیر تاکتیکی و تعویض نکردن دایی
 
فرکی تعویض بازیکنان را از اختیارات مسلم سرمربی هر تیم عنوان کرد و گفت: در این مدت در ایران نبودم اما، اخبار جام جهانی را دنبال می‌کردم. می‌دانم که صحبت‌های زیادی درباره‌ی تعویض بازیکنان در ایران مطرح شد، باید بپذیریم که سرمربی اعتقادات خود را دارد و این مربی است که در طول بازی بر اساس روند دیدار تصمیم می‌گیرد. برانکو اعتقاد داشت که سه تعویض در بازی با مکزیک انجام شود. این که مردم بر روی تعویض دایی تاکید داشتند را می‌پذیرم اما، برانکو دلایل خودش را برای تعویض نکردن دایی داشت. در نیمه دوم به برانکو گفتم که دایی را تعویض کند اما، برانکو معتقد بود با توجه به حملات مکزیک تیم ما به یک سرزن نیاز دارد. این تصمیم برانکو بود و او معتقد بود که تصمیمش درست است.
 
** نقش دستیاران برانکو در تیم ملی ؟
 
فرکی در پاسخ به این سوال که آیا نمی‌شد مربیان حاضر در تیم ملی به برانکو برای گرفتن تصمیم‌هایی درست‌تر کمک می‌کردند به ایسنا گفت: من، سجادی و شاهرخی هر آنچه که به نظرمان می‌آمد را به برانکو انتقال می‌دادیم، هیچ گاه این طور نبود که برانکو مستقیما تصمیم بگیرد. هر چند که من بارها با او درباره‌ی تعویض بعضی بازیکنان صحبت می‌کردم اما، خود او بود که مسوول اصلی درباره‌ی تعویض و تغییر بازیکنان بود و آن حق مسلم سرمربی است و من هم به این مسله اعتقاد دارم و فکر می‌کنم که همه مربیان به این مساله اعتقاد دارند. من آنچه را به ذهنم می‌رسید به برانکو می‌گفتم و او به دلیل دارا بودن اختیاراتی باید تصمیماتی را می‌گرفت. چنانچه همه‌ی سرمربیان در دنیا تصمیم نهایی را می‌گیرند. نمی‌خواهم بگویم که من به او گفتم و او انجام نداد. ولی من با وی مشورت می‌کردم اما، برانکو تصمیم گیرنده‌ی نهایی بود.
 
سجادی نیز در این باره به ایسنا گفت: شما سرمربی تیم ملی مکزیک را نگاه کنید. همه‌ی مردم مکزیک معتقد بودند که بلانکو باید به تیم ملی دعوت شود. اما، لاولپه به این مساله اعتقادی نداشت. این که سرمربی درست تصمیم می‌گیرد یا مردم، آن را زمان نشان می‌دهد. اشکال ما از جای دیگر بود. تسویه حساب‌های شخصی به تیم ایران در جام جهانی ضربه زد. دادکان شایسته‌ی این برخورد نبود. آیا مدیریت ما نمی‌توانست ده روز دیگر صبر کند. به هیچ وجه جو سالمی را به همراه تیم نداشتیم. زمانی که دادکان به علی آبادی گفت می‌خواهم بروم او نباید اعلام می‌کرد که یک فکر نو را جانشین دادکان می‌کنیم، بلکه باید آنجا حمایت قاطع خود را اعلام می‌کرد و بعد از جام جهانی از تعویض رییس فدراسیون سخن می‌گفت.
 
وی افزود: به غیر از این مساله پس از بازی با کاستاریکا بدشانسی‌های تیم ملی آغاز شد. مصدومیت کریمی، هاشمیان، جباری، زارع و مهدوی‌کیا و اتفاقاتی که سازمان ایجاد کننده‌ی آن بود سبب شد که تیم ملی نتواند نتایج مناسبی را در جام جهانی کسب کند. باید کاری می‌کردیم که تیم در جام جهانی یکدل باشد. متاسفانه پیش از جام جهانی همه‌ی مدیران فدراسیون می‌گفتند که طلب فدراسیون را به حساب واریز کنید اما، این چنین نشد. باید قبل از اظهار نظر به خوبی مسایل را موشکافی کرد. متاسفانه در این چند وقت منتقدان تیم ملی یک طرفه به قاضی رفته‌اند. ما به عنوان کادر فنی و امین مردم ایران هر آنچه که به ذهنمان می‌رسید را به برانکو می‌گفتیم اما، تصمیم نهایی را خود برانکو می‌گرفت.
 
فرکی معتقد است که درگیری فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی پیش از آغاز رقابت‌های جام جهانی در شرایط اردویی تیم تاثیرگذار بوده است.
 
او گفت: اگر این مساله در هر کشور دیگری نیز رخ می‌داد بی‌تردید تاثیرات خود را بر تیم ملی آن کشور وارد می‌کرد. تیم ایران نیز از این قاعده مستثنی نبود. زمانی که بازیکن احساس کند خطری آن را در آینده تهدید نمی‌کند، آزادانه عمل می‌کند.
 
** خوش استقبال و بد بدرقه
 
مربی تیم ملی به ایسنا گفت: نه تنها درباره‌ی برانکو بلکه درباره‌ی بسیاری از مسوولان و روسای فدراسیون این چنین بودیم. ما برخورد درستی را هنگام خداحافظی با این افراد نداشتیم. این که او با فوتبال ما برانکو شد یا نه نمی‌تواند اظهار نظر درستی باشد. ما باید به عنوان یک ایرانی که همواره داعیه‌ی مهمان نوازی داریم رفتار بهتری را با برانکو می‌داشتیم. درست مثل زمانی که برانکو با تیم ما قهرمان بوسان شد. برانکو تنها با کادر فنی خداحافظی کرد و با هیچ یک از بازیکنان خداحافظی نکرد. متاسفانه برانکو با خاطره‌ی بسیار بدی از فوتبال ما جدا شد.
 
وی افزود: پس از صعود ما به جام جهانی جوی که علیه کادر فنی بوجود آمد به هیچ وجه صحیح نبود. زمانی که برای سفر به آلمان در هواپیما نشسته بودیم برانکو در جمع چهار نفره‌ی خودمان گفت که هم اکنون مطمئن شدم که مربی تیم ملی ایران در جام جهانی هستم و با توجه به جوی که در فوتبال ایران بود هیچ امیدی برای مربیگری ایران در جام جهانی نداشتم. آیا مربی با چنین افکار مشغولی می‌تواند با تیم نتایج خوبی کسب کند؟
 
فرکی ادامه داد: برانکو که یک آدم خارجی بود اما، چرا با مدیران داخلی خود چنین برخوردی می‌کنیم. چرا باید این گونه با دادکان رفتار می‌شد. معتقدم اگر من واقعیت‌ها را درباره‌ی دادکان نگویم، خیانت‌کار هستم. همه‌ی انسان‌ها نقاط ضعف و قوتی دارند و هیچ کس نمی‌تواند بگوید که انسان کاملی است و دادکان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نیست اما، به اعتقاد من او بیش از توانش برای فوتبال ایران زحمت کشید. فکر می‌کنم به دلیل خدمتی که او برای فوتبال ایران کرد، نباید چنین برخوردی را با او انجام می‌دادیم. دادکان کسی بود که هم مسلمان بودنش هم مدیر بودنش، دانشگاهی‌ بودنش، اهل خانواده‌ی فوتبال و معرفت و مرامش برای همه ثابت شده بود. به قول یکی از پیشکسوتان پاس، تاریخ درباره‌ی ما قضاوت خواهد کرد. به عنوان مثال پس از مسابقات مقدماتی جام جهانی ۹٨ و شکست برابر قطر همه به یاد دارند که چه برخوردی در فرودگاه با تیم ملی و محمد مایلی کهن شد. او که هم ایرانی بود، هم از جنس مردم و هم بچه مسلمان. تاریخ هم اکنون آن اتفاق را به دست همین آدم‌ها تکرار می‌کند. این روزها صحبت از حضور مایلی کهن در تیم ملی است.
 
وی ادامه داد: چند روز پیش از دوستانم شنیدم که در یکی دو روزنامه نوشته اند که فرکی موبایلش را خاموش کرده و چرا از آلمان به کشور دیگری سفر کرده است، متاسفانه آنها با ما به گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویا فراری و مرتکب جرمی شده‌ایم. من هشت سال تمام وقتم را برای تیم ملی گذاشتم، آیا حق نداشتم هشت روز را نیز با خانواده‌ام به سفر بروم. می‌خواهم بگویم که از هیچ چیز فراری نیستم و هنوز هم به عشق مردم خدمت می‌کنم. این که آقایان می‌گویند پاداش‌های میلیونی از فدراسیون‌ فوتبال گرفته‌ایم، باید این مساله را اثبات کنند. اگر جمع هشت سال حضورم را در تیم ملی محاسبه کنند متوجه خواهند شد که ما از یک کارگر ساده‌ی روزمزد هم کمتر حقوق دریافت کرده‌ایم. در مقابل بعضی از همکاران ما در فوتبال کشور بابت باخت تیم باشگاهی‌شان برای هر بازی پنج میلیون تومان درآمد داشتند. آیا رفتن من به مسافرت خانوادگی گناه است؟
 
وی افزود: این دو سه نشریه مدام نوشتند که هشت سال است که فرکی مربی تیم ملی است و مردم از حضور او در تیم ملی ناراضی‌اند اما، فکر می‌کنم مردمی که آنها می‌بینند با مردمی که ما می‌بینیم متفاوت هستند. اگر می‌خواهید مردم واقعی را ببینید می‌توانید به همراه من به خیابان بیایید، آنها در این هشت سال کوچک‌ترین بی‌احترامی به فرکی نکردند.
 
** مشکلات اساسی فوتبال را حل کنیم
 
بازیکن سابق تیم ملی،‌ پرداختن به مشکلات اساسی فوتبال را اولویت‌های نامید که باید به آنها پرداخت.
 
فرکی گفت: در فوتبالمان مشکلات بسیاری داریم که باید به آنها بپردازیم نه این که چرا فرکی هست و آن آدم‌هایی که ما می‌خواهیم نیستند. البته قصد جسارت به دوستان و کسانی که از خانواده ورزش هستند و در بالاترین سطح بازی کرده اند را ندارم، بلکه روی سخنم با کسانی است که در این فوتبال بدون داشتن سابقه‌ی مربیگری و بازیگری در سطح ملی و حتی سطح اول کشور سرمایه‌های هنگفتی را از همین فوتبال به دست آورده اند.
 
** تعریف و انتقاد از عملکرد صدا و سیما
 
فرکی با ستایش از عملکرد صدا و سیما به دلیل پخش مستقیم بازی‌های جام جهانی گفت: ضمن خسته نباشید به رسانه‌ی ملی اما، باید صدا و سیما به نکاتی توجه می‌کرد که نکرد. سیما باید میکروفن را در اختیار افرادی قرار می‌داد که هم سابقه‌ی حضور در تیم ملی را داشته اند و هم سابقه‌ی مربیگری در سطح بالای ملی و باشگاهی اما، متاسفانه به افرادی تریبون دادیم که هیچ گونه صلاحیتی نداشتند.
 
** نیمکتی در حد جام جهانی
 
هنگامی‌که از دستیاران برانکو می‌پرسیم که آیا نیمک تیم ملی در حد جام جهانی بود یا خیر،‌ سجادی ما را به سایت فیفا پیش از جام جهانی ارجاع می‌دهد، جایی که پیش بینی‌ها «کارل بروکنر»، سرمربی چک را بهترین مربی جام هجدهم عنوان کرده بودند.
 
وی گفت: پیش از جام جهانی مربی چک، به عنوان بهترین مربی معرفی شده بود اما، دیدید که تیم ملی چک جزو نخستین تیم‌هایی بود که از جام جهانی حذف شد، ما نیمکت خوبی در جام جهانی داشتیم اما، این گونه برخوردها شایسته‌ی فوتبال ایران نبود.
 
فرکی هم در این باره به ایسنا گفت: آیا همه‌ی مشکلات ما نیمکت بود،‌ آیا اگر همه‌ی مربیان خوب دنیا روی نیمکت ما بودند به دور دوم می‌رفتیم، مگر روی نیمکت برزیل پریرا و زاگالو نبودند، پس چرا این تیم که پیش از جام آن را قهرمان می‌دانستند در مرحله‌ی یک چهارم حذف شد، خیر مشکل ما نیمکت نبود.
 
** تعویض سرمربی پیش از جام جهانی
 
فرکی در پاسخ به این سوال که برخی تغییر سرمربی پس از صعود به جام جهانی را راه درستی می‌دانستند، به ایسنا گفت: کار صحیحی نبود، ما اگر حتی بهترین مربی دنیا را می‌آوردیم هیچ تضمینی نبود که بتوانیم به مرحله‌ی بعد صعود کنیم، متاسفانه پیش از جام جهانی افکار عمومی‌ به بیراهه رفته بود و بالاترین سطح توقع ایجاد شده بود، مشکل ما و تیم‌های بزرگ دنیا، مربی نیست.
 
وی افزود: پس از صعود به جام جهانی، برایمان قابل پیش‌بینی بود که هر روز فشار بیشتری را متحمل می‌شویم و این مساله از رفتن‌ به مجلس و اختلافات با سازمان تربیت بدنی مشخص بود. متاسفانه آن‌ها حتی اجازه‌ی ندادند سوت پایان بازی ایران و انگولا زده شود و به محض پایان بازی، همه‌ی خصومت‌ها و مسائل شخصی نمود پیدا کرد.
 
وی با بیان این که تیم ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ تیم نبود، تصریح کرد: ما مثل جام ملت‌ها نبودیم، مربی می‌تواند بخشی از تیم را درست کند اما، سایر بخش‌ها از حیطه‌ی اختیارش خارج است. اعتقاد دارم که در هر کاری افراط کنیم ضربه‌ی آن را می‌خوریم.
 
** حاشیه‌های بازیکنان تیم ملی در جام جهانی
 
فرکی در پاسخ به این سوال که آیا یک مربی بزرگ تر نمی‌توانست حاشیه‌های بازیکنان را از بین ببرد، گفت: ما تلاشمان را کردیم، دادکان که در کنار تیم بود او به همه چیز اشراف کامل داشت اما، شاید حق با شما باشد ولی ما آنچه که در توانمان بود را انجام دادیم اما، کوتاهی نکردیم. در آن شرایط ما به همکاری بیشتری در مجموعه‌ی تیم نیاز داشتیم.
 
** بازیکنان سفارشی در تیم ملی؟!
 
سجادی از این که گفته می‌شود، بعضی بازیکنان سفارشی به تیم ملی راه پیدا کرده بودند، گفت: هر کس می‌گوید، شفاف سازی کند و اسم آن بازیکن یا بازیکنان را معرفی کند، اگر هر کدام از ما این گونه بوده‌ایم، خائن هستیم.
 
فرکی نیز گفت: اگر این طور بود که الان مربی یکی از تیم‌های لیگی بودم، باید این حرف‌ها مستند زده شود، اگر منظور این آقایان کادر فنی بوده باید شفاف و با سند و مدرک آن را برملاء کنند و ما از هیچ چیز وحشتی نداریم.
 
* گزینه‌ی بعدی تیم ملی
 
فرکی درباره‌ی معیارهایی که باید برای انتخاب سرمربی بعدی لحاظ شود، به ایسنا گفت: شاید در شرایط فعلی از نظر ذهنی آمادگی پاسخ دقیق به این سوال را نداشته باشم اما، فکرمی‌کنم مشکل ما مربی نیست، همیشه معتقد بوده ام که ا گر قصد استفاده از مربی خارجی را داریم باید آن مربی سابقه‌ی فعالیت دو تا سه سال در فوتبال ایران را داشته باشد تا بتواند دوراندیشانه کارش را شروع و با نتیجه گیری آن را به پایان برساند.
 
وی افزود: اگر می‌خواهیم مربی داخلی انتخاب کنیم، او باید هم سابقه‌ی بازی در تیم ملی را داشته باشد و هم دارای تخصص، تجربه، و روابط عمومی‌خوبی باشد.
 
مهم تر از این‌ها ساختار فوتبال کشورمان است که ما از این لحاظ نسبت به دیگر کشورها عقبیم و باید در این باره فرهنگ سازی کنیم. هر چند که این صحبت تکراری است اما، ما هنوز سر جای اولمان هستیم.
 
فرکی ادامه داد: ما به جای آن که به جلو حرکت کنیم، مدام دور خودمان می‌چرخیم. در چند سال گذشته کدام از مربیان داخلی را برای گذراندن دوره‌ی مربیگری به خارج از کشور فرستاده ایم، هرچه بوده تنها دوره‌ای یک هفته‌ای در داخل و کتاب بوده است.