از : کاوه اهنگر
عنوان : اخوندهای مفتخور و نابسامانی وضعیت کارگران ایران
غارت و چپاول سرمایه های ملی و چنگ اندازی نیروهای سرکوبگر بر تمامی اقتصاد و صنعت کشور هرروز بر بحران زیستی ملت ایران می افزاید و حاکمان اسلحه پناه اسلام خونریزان به تنها چیزی که می اندیشند بقا خود و حکومت قرون وسطایی انها میباشد سود ده ترین قشر جامعه یعنی کارگران از همان اپتدای پیروزی قیام برخلاف ادعای ملایان که پیغمبر بر دست پینه بسته کارگران بوسه زده مورد ظلم و سرکوب قرار گرفته و اکنون وضعیت اکثر انها از لحاظ معیشتی هرروز رو به وخامت میرود و همین امر باعث فرو پاشی کانون خانوادگی انان در بعضی مواقع گردیده است.اما دشمنی ملایان نو کیسه از چه زمانی با جامعه کارگری اغاز گردید و چرا که در این راستا می پذیرد به چند نکته بطور خلاصه اشاره کنم اپتدا باید دوران ملی شدن نفت به همت والای بزرگمرد تاریخ ایران شادروان دکتر مصدق و جنبش کارگران که میتوانست مقدمه شکوفایی موقعیت کارگران در ایران باشد در صورتیکه در ان زمان ملایان را برای بازی با احساسات مردم و اماده سازی برای توطعه شوم کودتا پرورش میدادند زیرا جریان کارگری و خیزش انها را ناشی از تلاش بلوک شرق و گروه های چپ میدانستند و این با منافع قدرتهای غرب و پایه ریزان کودتا همخوانی نداشت.دوم از انجایی که بخش عظیمی از جامعه ایران را کارگران و کشاورزان تشکیل میدهند در صورت رسیدن به اگاهی های لازم و خودکفایی در تولیدات داخلی و بی نیازی به واردات و به مرور زمان تسلط بر صنعت کشور بازهم با منافع سردمداران و صاحبان سرمایه منافات داشت.سوم اگر قرار بود که جامعه زحمتکشان بی نیاز و راحت زندگی کنند ملایان مفتخور به اهداف بهره کشی و زد و بند های پشت پرده خود نمی رسیدند پس با این سناریوی شوم و اوردن ملایان با یک تیر چند نشان را زدند که امروز پس از فرو پاشی بلوک شرق شاهد نتایج ان هستیم.اما وظائف ما خانواده کارگری در این برهه از زمان بسیار حساس و حیاتی میباشد مقاومت..اتحاد..همدلی..اگاهی و اگاهی دادن..مبارزه منفی با اهداف حاکمان..و ایجاد تشکل های کارگری مخفی و اشکار و امید به فردای ازادی. پیروز باشید کاوه اهنگر فعال کارگری در تبعید.
۴٣۱٣٨ - تاریخ انتشار : ۷ بهمن ۱٣۹۰
|