اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۶ تير ۱٣٨۵ -  ۱۷ ژوئيه ۲۰۰۶

در پی پیشنهاد اکبر گنجی برای برگزاری یک اعتصاب غذای سه روزه در داخل و خارج از کشوربرای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، جمعیت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ایران(بلژیک) در بروکسل پایتخت اتحادیه اروپا، دست   به سازماندهی برای برگزاری چنین اعتصابی را آغازکرد. محل اعتصاب غذا در مرکز فرهنگی پرسپولیس سازمان داده شد. این مرکز فرهنگی با "شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد"،" به حقوق بشر در ایران احترام بگذارید" و اسم جمعیت به زبان فارسی و فرانسوی و پرجم سه رنگ ایران تزئین شده بود. برای برگزاری یک آکسیون سراسری در سطح جهان مقداری شور و شوق در میان فعالین سیاسی در بلژیک بوجود آمد. در واقع برای اولین بار بود که در داخل و خارج از کشور بعد از ۲۷ سال، یک آکسیون سراسری با یک هدف مشترک که همان احترام به حقوق بشر و آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی باشد برگزار می شد. از ده صبح جمعه ۱۴ ژوئیه اعتصاب غذا توسط تعدادی از ایرانیان آزادیخواه و دمکرات که بخشا" تعدادی از آنان عضو جمعیت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ایران(بلژیک) بودند، آغاز شد. البته در همان روز کانون پناهندگان ایرانی در بلژیک تطاهراتی را در برابر پارلمان و شورای اروپا سازماندهی کرد و اعضای و هواداران جمعیت در این آکسیون اعتراضی که برای آزادی تمام زندانیان سیاسی برگزار شده بود، شرکت کردند. یکی از موضوعات مهمی که در طول روز در محل تحصن در موردش بحث صورت گرفت، این بود که آینده این حرکت چه خواهد شد؟ همگان بر این ارزیابی بودند که این تجربه گران بها باید بسط داده شود. موضوع دفاع و رعایت حقوق بشر و آزادی همه زندانیان سیاسی در ایران از موارد مهم و مشترک اپوزیسیون دمکرات و جمهوریخواه در داخل و خارج از کشوراست. در عرصه حقوق بشری امکان کار مشترک وجود دارد و باید به هر ترتیبی که هست نیروها را در این عرصه به توافق برای کار مشترک کشاند. در طول روز تعدادی از ایرانیان آزادیخواه و دمکرات به محل اعتصاب غذا آمدند و همبستگی خودشان را با اعتصابیون اعلام کردند.در این سه روز به مبارزات فعالین سیاسی با هر گرایش فکری ارج گذاشته شد. در ضمن همگان بر این ارزیابی بودند که باید چنین حرکاتی را در داخل و خارج گسترش داد. در واقع مبارزین سیاسی در ایران دارند همه جور هزینه برای آزادی کشور، می دهند. پس شایسته این هستند که همه گونه حمایت و پشتیبانی از خواسته ها و مبارزات دمکراتیک آنان به صورت مشترک صورت گیرد. در محل تحصن بطور دائم اخبار اعتصاب در کشورهای دیگر و از جمله در ایران با علاقمندی دنبال می شد. احزاب، سازمان ها، نهاد ها و شخصیت های جمهوریخواه در تجمع مورد انتقاد واقع می شدند و عدم کار مشترک میان آنان   در این سال های طی شده، غیر قابل قبول بود. در آکسیون به مبارزه اکبر گنجی و نیز تغییرات فکری که در ایشان روی داده بود با دیده احترام نگریسته می شد. حاضرین در حین داشتن سوالات و انتقاداتی، اما در کل   از پیشنهاد آقای گنجی برای برگزاری چنین حرکت مشترکی راضی بودند. بحث چگونگی فعالیت در چارچوب حقوق بشر و حفظ ارتباط با داخل بسیار بیش از پیشینه اکبر گنجی برای ایرانیان حاضر در تحصن اهمیت داشت. اکبر گنجی بر این ارزیابی است که نمی خواهد رهبر شود و خود را خبرنگار، نویسنده ودگر اندیش می داند. در میان شرکت کنندگان در تحصن مقاومت، مبارزه و هزینه دادن اکبر گنجی برای افشای رژیم جمهوری اسلامی بسیار مورد احترام بود. هیچ کس از حاضرین، گنجی را به عنوان رهبر اپوزیسیون در نظر نمی گرفت بلکه او را به عنوان شخصیتی که می تواند تا حدودی   تلاش های مبارزان داخل و خارج را برای کار و فعالیت مشترک به هم نزدیک کند، می دیدند.   در روز دوم خانم" آنجلیکا بر" رئیس هیئت نمایندگی اتحادیه و پارلمان اروپا در امور ایران از اعتصاب غذا ایرانیان در بروکسل و سراسر جهان حمایت کرد. در ضمن از احزاب اپوزیسیون در بروکسل تنها سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و جبهه ملی ایران- اروپا(بلژیک) شرکت کردند. در روز سوم همگان بر این اعتقاد بودند که باید سطح کار خود را در بلژیک گسترش دهند و جلسات مرتب برای همکاری با اپوزیسیون جمهوریخواه را افزایش دهند. تصمیم گیری برای ادامه کاری یکی دیگر از موفقیت های آکسیون اخیر می باشد. درپایان روز سوم   همگی بر چگونگی و بهتر برگزار کردن آکسیون های بعدی تاکید داشتند و قرارهای خود را برای جلسه بعدی گذاشتند. در واقع آکسیون سراسری اخیر انگیزه برای فعالیت مشترک در میان بخش هایی از اپوزیسیون جمهوریخواه در داخل و خارج از کشور تقویت کرد.