روزنامه های ایران چه می نویسند؟
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه
۲۰ بهمن ۱٣۹۰ -
۹ فوريه ۲۰۱۲
«بهمن و انقلاب‌های منطقه»عنوان سرمقاله روزنامه جام جم به قلم جلال برزگر است که در آن می‌خوانید؛«تحولات اخیر منطقه نشان می‌دهد که ملت ایران توانسته در طول سه دهه برای خود یاوران، همراهان و همگامانی پیدا کند. ما نمی‌گوییم که ملت ایران تحولات اخیر منطقه را به وجود آورده است، اما نادیده گرفتن تاثیر بیداری ملت بزرگ ایران در بیداری اسلامی منطقه نیز منطقی نیست.»
این فراز از سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار دیروز با فرماندهان، مسوولان و کارکنان نیروی هوایی در سالروز حرکت تاریخ‌ساز همافران این نیرو در سال ۱٣۵۷، تبیین‌کننده نوع نگاه انقلاب اسلامی ایران و رهبری آن به ارتباط میان انقلاب اسلامی ایران و بیداری اسلامی منطقه است ؛ ارتباطی از جنس همدلی، همراهی و همگامی که به‌خاطر وجود زمینه‌های مساعد نزد ملت‌های منطقه در طول سه دهه میان ملت‌های مسلمان ایران و دیگر کشورهای منطقه تبادل شده و حال به ثمر رسیده است.
جلوه‌هایی از این همدلی و همگامی همین چند روز پیش در تصاویر ضیافت صمیمی و پرحس و حال جوانان انقلابی کشورهای عربی در تهران به چشم جهانیان آمد؛ همان واقعه‌ای که تعدادی از رسانه‌های غربی از آن به عنوان نشانه قدرت و بمب هسته‌ای اصلی ایران یاد کرده و گفتند با وجود چنین ظرفیت و پتانسیل و نفوذ و پیوند معناداری، ایران هرگز به بمب اتم نیاز نداشته و نخواهد داشت.
۲۲ بهمن امسال قطعا جلوه‌ای دیگر از ظهور و بروز این همدلی و همگامی و پیوند عمیق میان ملت‌های مسلمان ایران و منطقه است.
در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، قطعا چشم هزاران زن و مرد انقلابی در کشورهای منطقه به ایران دوخته شده تا ببینند پیشگامان راه مبارزه با استبداد و استکبار، سالگرد انقلاب خود را چگونه گرامی خواهند داشت.
آنها همچنین پرچم ملت‌های مصر و تونس و لیبی و یمن و بحرین را در کنار پرچم‌های ایران و فلسطین در دست راهپیمایان تهرانی رصد خواهند کرد.
اهتزاز این پرچم‌ها بر فراز دستان راهپیمایان ایرانی عمق استراتژیک انقلاب اسلامی ایران را نشان خواهد داد که جغرافیایی به وسعت دل‌های ایرانیان همیشه در صحنه تا دیگر مردمان پا در رکاب گذاشته منطقه دارد.
در ۲۲ بهمن امسال مردم ایران علاوه بر گرامیداشت انقلاب و نشان دادن امتداد و استمرار این انقلاب مردمی که متعلق به آحاد ایرانیان بوده و هست، پیوند خود با مردم مسلمان منطقه را نیز نمایان می‌کنند.
۲۲ بهمن امسال انقلاب‌های منطقه پهلو به پهلوی هم داده و در برابر موج فشار و تهدید و تلاش برای ایجاد انحراف در مسیر آنها از یکدیگر پاسداری می‌کنند.
حضور میلیونی مردم در ۲۲ بهمن پاسخی روشن و هشداردهنده به تهدیدات و تحریم‌هایی است که دشمن به آن دل‌بسته است.
بی‌تردید حضور در این میدان و عرصه انتخابات ضریب امنیتی کشور را به اتکای عزم راسخ میلیون‌ها ایرانی در سراسر کشور افزایش خواهد داد. وعده ما راهپیمایی ۲۲ بهمن.
کیهان:... هفت گنبد افلاک پرصداست
«... هفت گنبد افلاک پرصداست»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسام الدین برومند است که در آن می‌خوانید؛در آستانه سی و سومین سالگرد انقلاب کبیر اسلامی می توان موضوع این یادداشت را به مسیری که طی شده اختصاص داد. مسیر پرخاطره و مخاطره ای که در بهمن ۵۷- فوریه ۱۹۷۹- با ورق خوردن تاریخ آغاز شد. تاریخی که مقارن با آن فضا اردوگاه شرق و غرب ساز کمونیسم و امپریالیسم کوک کرده بودند اما با انقلاب اسلامی و طنین شعار «نه شرقی، نه غربی؛ جمهوری اسلامی» نامعادله سیاسی و سیطره گفتمانی سوسیالیستی و لیبرالیستی در منطقه و جهان ترک برداشت و طرحی نو به صحنه آمد. از همین روی؛ درگیری جمهوری اسلامی با نظام سلطه و قلدرمآبان بین المللی یک درگیری ماهیتی و پردامنه بوده که در طول سه دهه گذشته استمرار و جریان داشته است.
اکنون آنچه در پس این سی و سه سال و در صحنه این رویارویی بزرگ و همه جانبه رخ داد را باید دوباره به نظاره نشست؛ چون هرچند نظام سلطه و جبهه استکبار با پروپاگاندا و امپراتوری رسانه ای خود «پایان انقلاب اسلامی» را از همان ابتدا و سپس در مقاطع مختلف و بزنگاه های حساس القاء نموده و در پی آن، این آرزوی شوم را دنبال می کرد اما واقعیت و جان کلام را باید از جناب حافظ شنید که؛
«زین قصه هفت گنبد افلاک پرصداست
کوته نظر نگر که سخن مختصر گرفت»
بنابراین در همین خط، برای آن که تصویری واقعی از انقلاب اسلامی ایران دید و درک کرد که چرا دشمن در برآورد انقلاب اسلامی پی درپی دچار اشتباهات استراتژیک شده است باید مواجهه دشمن با انقلاب اسلامی و خروجی آن را مجددا واکاوی کرد و دوباره تاکتیک های بکار گرفته شده علیه انقلاب اسلامی را در حوز ه های مختلف سیاسی، دیپلماسی، اقتصادی، فرهنگی، دفاعی و نظامی مورد سنجش قرار داد.
گفتنی است؛ در تمام سی و سه سال گذشته دشمنان انقلاب اسلامی از تمام اهرم ها و ظرفیت های خود برای ضربه زدن به انقلاب اسلامی استفاده کردند و تاکنون نیز این روند استمرار داشته است اما اکنون که آن کارشکنی ها، ترفندها و دسیسه ها برای ترور «گفتمان انقلاب اسلامی» به بار ننشسته باید موقعیت و وضعیت فعلی ایران اسلامی را سنجید تا مسیر آینده را بهتر و بدون پارازیت نظاره کرد.
یکی از گزینه هایی که در تمامی سال های پس از انقلاب اسلامی و تا امروز دشمن علیه جمهوری اسلامی بکار بسته است بحث «تحریم های اقتصادی» است تا در پی آن مسیر پیشرفت و بالندگی و توسعه علمی متوقف شود. نگاهی گذرا به خط تحریم ها نشان می دهد آمریکایی ها دارایی های ایران را در اقدامی غیرقانونی بلوکه کردند، تحریم های یک جانبه اقتصادی و قانون داماتو را بر ضد ایران اجرایی کردند و اکنون نیز تحریم بانک مرکزی و تحریم نفتی ایران را دنبال می کنند اما سوال این است که چه طرفی بسته اند؟ آیا ایران را مستأصل کرده اند؟ اجازه بدهید پاسخ به این پرسش را در آمارهای مستند علمی و خارجی جستجو نماییم.
لازم نیست خیلی به زحمت افتاد چرا که همین چند روز پیش صندوق بین المللی پول در گزارش خود آخرین وضعیت اقتصادی ایران را اعلام و تصریح می کند؛ ایران در سال ۲۰۱۱ با ۹٣۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی و با رشد ٨ برابری تولید ناخالص داخلی به جایگاه هفدهمین اقتصاد بزرگ جهان رسیده است.
همچنین جای شگفتی است اما واقعیتی مستند و بدون خدشه است که با وجود «تحریم ها» اکنون جمهوری اسلامی بنابر اعلام مجله علمی «نیچر» در «رشد علم» رتبه اول دنیا را از آن خود کرده و در «تولید علم» نیز بنابر گزارش منتشره از پایگاه علمی اسکوپوس در منطقه به رتبه اول دست پیدا کرده است.
آمار دیگری که توجه جهانیان و کارشناسان را به خود معطوف کرده است رتبه نوزدهم جهانی ایران در «تولید علم» است که همه آنچه گفته شد از دل همان «تحریم ها» بدست آمده است. نمونه بارز دیگر ایران در پیشرفت علمی، دستیابی به فناوری هسته ای است. کشوری که به لحاظ سیاسی و اقتصادی در تنگناهای شدیدی بوده و یک جنگ فرسایشی ٨ ساله را نیز پشت سر گذاشته است اکنون در شرایطی از اقتدار علمی است که رسانه های غربی نیز بدان معترف هستند و واشنگتن پست در ستایش ایران هسته ای می نویسد: «ایران در روند هسته ای شدن خود هرگز از حمایت خارجی برخوردار نبوده است... اما توانست با موفقیت از آستانه های فن آوری عبور کند و به یک شبکه غنی سازی در حال رشد و پیشرفته دست بیابد و نسل جدیدی از سانتریفیوژ را می تواند رونمایی کند و همه اینها نشان دهنده نبوغ علمی ایرانیان است.»
مسئله درباره انقلاب اسلامی وقتی پیچیده تر می شود که گزینه نظامی را نیز علیه ایران بکار گرفتند ولی باز ناکام ماندند و به برکت همان ایستادگی و مقاومت در جنگ، امروز ایران اسلامی در بعد نظامی و دفاعی از قدرت های منطقه ای است و به خودکفایی دفاعی رسیده است.
خاطرنشان می شود طی چند هفته گذشته مقامات اسرائیلی و آمریکایی جنگ روانی حمله به ایران اسلامی را پیش کشیدند و ژست می گرفتند که «همه گزینه ها روی میز است»! اما پس از بیانات رهبر معظم انقلاب در نمازجمعه تهران عقب نشستند چون دریافتند که ایران در برابر تهدیدات دست بسته نیست و آیا این چیزی جز توانمندی دفاعی بازدارنده جمهوری اسلامی است؟
مشکل دیگر دشمنان نشاندار جمهوری اسلامی این است که دچار یک سردرگمی در مواجهه با ایران هستند به گونه ای که به تعبیر چندی پیش نشریه فارین پالیسی نمی توانند ایران را تحلیل نمایند.
از یکسو دشمن هجمه سنگینی را بر نقش «ولایت فقیه» در ایران اسلامی طرح ریزی می کند و تلاش می کند آن را اقدامی ناکارآمد جلوه دهد و از سوی دیگر؛ اعتراف می کند که اقتدار ایران بخاطر هدایت های رهبری بوده است. به عنوان نمونه، موسسه آمریکایی «رند»- RAND- پس از فتنه ٨٨ که دشمن تمام سازمان رزم خود علیه ایران را بسیج کرده به کارایی و مدیریت و اقتدار رهبری و ولایت فقیه در ایران اسلامی اشاره و تصریح می کند.
دشمن وقتی در حوزه اقتصادی، سیاسی و نظامی نتیجه نمی گیرد در حوزه فرهنگی با سازماندهی جدیدی در قالب «ناتوی فرهنگی» به میدان می آید تا باورها رادرباره گفتمان انقلاب اسلامی کمرنگ کند اما استیصال کنونی دشمن این است که چطور از دل براندازی خاموش و جنگ نرم که بر ضد ایران تدارک دیده بودند طرفی نبسته اند بلکه الگوی انقلاب اسلامی بیش از گذشته بسط پیدا کرده و تعمیم یافته است.
آمریکایی ها در تمامی یک سال گذشته پس از تحولات منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا کوشیدند آن را در جهت دموکراسی و نفی بیداری اسلامی مصادره نمایند اما واشنگتن تایمز در همان بحبوحه تحولات منطقه می نویسد این تحولات متاثر از الگوی انقلاب اسلامی است و انقلاب خمینی همچنان در حال سرکوب قدرت و نفوذ آمریکاست. نکته قابل اعتنا در این میان این است که امروز بیش از تمامی سال های گذشته مدل حکومتی انقلاب اسلامی مورد استقبال کشورهای مسلمان در منطقه قرار گرفته است.
این واقعیت غیرقابل انکار را باید در اعتراف روزنامه صهیونیستی هاآرتص خواند که نوشت: «اسلام گراها در حالی قبضه قدرت را به دست می گیرند که اسلام آنها اسلام دارای رنگ و بوی آمریکایی یا اسلام از نوع ترکیه اردوغانی نیست بلکه اسلامی است که خطری واقعی برای موجودیت اسرائیل به شمار می رود.»
خب، این کدام اسلامی است که رژیم جعلی و نامشروع صهیونیستی را برنمی تابد و حامی حقوق حقه ملت فلسطین است؟
پاسخ روشن است و اینجاست که اگر انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ تاریخ را ورق زد و نگاهها از دو صفحه کمونیسم و لیبرالیسم به صفحه جدیدی از تاریخ یعنی «جمهوری اسلامی» معطوف شد اکنون با بیداری اسلامی متاثر و ملهم از گفتمان انقلاب اسلامی، دنیا در یک پیچ تاریخی قرار گرفته که نشانه های آن در خاک اروپا و آمریکا نیز قابل مشاهده است.
این پیچ تاریخی در شرایطی است که پروژه ها و طرح های راهبردی دشمنان جمهوری اسلامی علیه گفتمان انقلاب اسلامی به شکست انجامیده است.
پروژه سکولاریسم در منطقه راه به جایی نبرد و دلیل آشکار آن موج اسلام خواهی در منطقه است که امروز با به زیرکشیده شدن دولت های دست نشانده و سرسپرده، این اسلام گراها هستند که به قدرت می رسند و آیا این اتفاق جز این بوده که الگوی انقلاب اسلامی تز جدایی دین از سیاست را منسوخ کرده است؟
وضعیت دیگر پروژه های آمریکایی- صهیونیستی مانند «خاورمیانه بزرگ» و بعد «خاورمیانه جدید» نیز که مختصات خاورمیانه ای را با پارامترهای مد نظر نظام سلطه و جبهه استکبار دنبال می کرد اکنون روشن است و به تعبیر الحیات چاپ لندن خاورمیانه جدید با مدل اسلامی و متاثر از جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است.
و بالاخره باید گفت؛ تلاش ها و تقلاهای اخیر دشمنان جمهوری اسلامی در تهدید، تحریم و ترور برای یاس و ناامیدی در آحاد ملت ایران مصداق تخم افکندن در شوره زار است و بطور مشخص پاسخ قاطع و کوبنده ملت بصیر و انقلابی ایران را پس فردا در راهپیمایی ۲۲بهمن دریافت خواهند کرد.
خراسان:سر ارادت ما وآستان مصطفی (ص)
«سر ارادت ما وآستان مصطفی (ص)»عنوان سرمقاله روزنامه خراسان به قلم کورش شجاعی است که در آن می‌خوانید؛ای جان جانان آمدی و رحمت آوردی، ای مهربان ترین مهربانان آمدی و رافت آوردی، ای گشاده رو و شیرین لبخند آمدی و بر چهره کون و مکان لبخند آفریدی، ای «نرم سخن» آمدی و کلام را زینت بخشیدی و سخن نرم و لین را همچون ابر در آسمان بر زبان ها جاری کردی، ای «کریم السجایا» آمدی و فعل حق را به زیباترین وجه پیش چشم خلق به نمایش گذاشتی، ای «جمیل الشیم» آمدی و زیباترین مشی و مرام و کردار را بر تارک عالم نشاندی، ای حبیب خدا که همه انبیا را سروری و اعظمی. ای که برای اتمام و اکمال مکارم اخلاقی از اوج آسمان خوش خلقی آمدی، ستاره ات بدرخشید و «ماه مجلس» شد، دل رمیده همه عالم را انیس و مونس شد، ای بدرالدجی نور تو کجا و نور خورشید کجا، ای خلاصه هستی، ای عصاره هستی آمدی و حقت سلامت کرد و پس آن گاه همه خلق سلامت می کنند. ای بهانه آفرینش، آمدی تا آدمیان دامنت بگیرند و تا عرش خدا پر گشایند.
ای که به مصداق آیه ان الله و ملائکه ... مدام خدا و ملائک بر تو درود می فرستند و آدمیان نیز بدین مفتخرند که در ادامه سلام خدا و فرشتگان، بر تو از سویدای دل سلام کنند و صلوات بفرستند.
ای جان عالمیان آمدی و خدایت چنان سینه ات فراخ گردانید که همه نور لوح محفوظ در قلبت جاری و نازل شد، ای جان جانان آمدی و همه راز هستی را خداوند عالم در سینه تو یک جا به امانت گذارد و تو چه امانت دار امینی هستی، ای امین آفرینش و راز هستی تو همیشه محمدامین بوده و هستی. تو، هم رازدار راز عالمی هم رازدار سر امتی. تو هم شیفته و عاشق دلباخته خدایی هم انیس و مونس و غمخوار امتی. ای جان ناقابلم به فدای جان قابل و عرشی ات که در معراج هم در آن گاه بی همتا یاد و غصه امتت را به دل داشتی و از خدایت رحمتش را برای آنان درخواستی. ای جان جانان، جانم نه یک بار که هزاران هزار بار فدایت که خصم دون دندانت شکست و ساحر و فسونگرت خواند اما همچنان مهربانانه امتت را پدری کردی. ای حبیب خدا آمدی و نور خدا را با مهربانی هایت، با رحمت بی منتها و بی منتت از دریچه قلب آدم ها بر جانشان جاری کردی.
ای فرزند عبدا... و آمنه آمدی و یتیم شدی اما جهان را از یتم و یتیمی نجات بخشیدی، ای در بی همتای هستی آمدی و به انسان کرامت بخشیدی، ای عزت هستی آمدی و آدم را عزیز کردی، ای عزیز هستی آمدی و هستی به عزت تو عزیز شد. ای سرچشمه مهربانی ای جاری عشق آمدی و عشق معنا شد و مهربانی بر جان آدمیان جاری شد، مهر از جان تو سرچشمه می گیرد، عشق در خم ابروی تو معنا می شود و در «خم جان» تو صافی می شود. تو محبوبی، معشوقی، جان جانانی، اقیانوس رحمتی، سرچشمه رافتی، مظهر خلق خوشی تو خلق عظیمی ، تجسم عدل و رحمت و رافت خدایی.
ای بزرگوار رسول خالق هستی، ای پیام آور نور آمدی و جهان را به نور خود روشن کردی، آمدی و مدینه علم شدی تا جهل و خرافه بمیرد و آدمیان در نور و روشنایی به سوی علم و دانایی و حقیقت و نور مطلق رهنمون شوند، ای نگاری که به مکتب نرفتی و خط ننوشتی اما به غمزه مسئله آموز صد مدرس شدی. ای اعظم پیامبران، آمدی و خدایت اعظم معجزات را برای اثباتت به خلق هدیه کرد.
ای عزیزترین عزیز هستی آمدی و درهای آسمان یکسره به روی زمین و زمان گشوده شد، آمدی و خدا قرآنش را از قلب لوح محفوظ بر ژرفنا و فراخنای سینه تو جاری کرد تا تو و اهل بیت طاهرینت این نور را تا ابد در جان آدمیان جاری کنید. ای محمد ای نگین بی همتای آفرینش ای وجودت همه رحمت و بخشایش ای همه نور و هدایت ای دستگیر آدمیان ای نیکوسرشت آمدی تا دست آدمیان را به یدالله برسانی آمدی که تا دست آدمیان را در دست خدا بگذاری. ای خاتم انبیاء، ای محمد مصطفی ای کاش ما هم توفیق یک نگاه عاشقانه و عارفانه به نور وجود تو را می یافتیم.
ای کاش ما هم یک لحظه «اویس» کوی تو می شدیم تا جانمان از نور کوی وجودت نور گیرد و همه وجودمان از عطر وجودت تا قیامت معطر شود ای کاش «نمی» از «یم» زلال وجودت را بر جانمان جاری کنیم تا همیشه به سوی خدا جاری باشیم. ای کاش از بیکرانه خلق عظیمت جرعه ای در جان کنیم که تا ابد جان و دل و گفتار و رفتار به خلق نبوی تازه کنیم، ای مصطفی عالم ای پیغمبر خاتم ای مبارک ترین مولود عالم تو را به آبرویت نزد خدایت در مبارک روز ولادتت سوگند می دهیم دست ما را بگیر و نیت و گفتار و کردار ما را آن چنان از خدا بخواه که در روز موعود آبرویی داشته باشیم که در زمره امت محمدی باشیم و شفاعتمان فرمایی.
جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته
«تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می‌خوانید؛ماه ربیع که از آن به "بهار ماهها" تعبیر می‌شود درحالی به نیمه رسید که بزرگترین هدیه الهی و فضل بی‌انتهای رحمانی در این ماه بر بشریت نازل شده و میلاد خجسته فخر کائنات، اشرف موجودات و عصاره خلقت حضرت محمد مصطفی(ص) و صادق آل محمد(ص) از جلوه‌های عظمت آن است.
وجود مقدس پیامبر اکرم برای بشریت، سراسر رحمت است و خداوند به واسطه این "خلق عظیم" بر انسانها منت نهاد و وجود شریفی را از میان آنها برای هدایت ابناء بشر برانگیخت. این هدیه و فضل بی‌منتهای الهی به دلیل "خلق عظیم"اش که مجموعه‌ای از صفات نیکو همچون متانت، عفو، سعه صدر، مدارا، تواضع و... از جلوه‌های آنست، توانست سنگدل‌ترین افراد جامعه جاهلی را جذب و هدایت کند و از آنها انسانهایی موحد و با ایمان بسازد و مشعل هدایتی را در دل سیاهی‌های قرون وسطی فراروی بشریت بر افروزد که تا بلندای تاریخ، جاودانه بماند. اکنون نیز در این کورسوی تاریخ، ما به عنوان پیروان پیامبر رحمت باید با اتصاف به رفتارهای شایسته محمدی(ص)، انقلاب را به پیش ببریم، زیرا که انقلاب اسلامی ما بر مبنای فرهنگ و اصول و ارزشها به پیروی رسیده و تنها راه تداوم آن نیز حسنات اخلاقی نیکوست.
این روزها در سی و سومین دهه فجر انقلاب اسلامی، مردم ایران خود را برای برپایی بزرگترین مانور مردمی و نمایش اقتدار نظام در روز ۲۲ بهمن آماده می‌کنند. هر چند سالهاست که از روزهای فجرآفرین بهمن ۵۷ فاصله گرفته‌ایم و بعضی‌ها ممکن است آن نعمت بزرگ رحمانی و یکرنگی‌های آسمانی را که انقلاب اسلامی ملت ایران را به پیروزی رساند، فراموش کرده باشند ولی باید دانست که انقلابی ماندن نظام، به احیای همان خصلت‌ها و روحیه‌های ایثارگرانه و همدلی‌های برادرانه است و امروز نیز که در سی و چهارمین دهه فجر انقلاب اسلامی قرار داریم باید با همه اختلاف نظرهایی که ممکن است در سطوح مختلف وجود داشته باشد برای پاسخگویی به توطئه‌هایی که دشمنان انقلاب متوجه این سرزمین کرده اند، همه با هم و یکدل و یکزبان، مشت‌ها را به سوی دشمن واحد نشانه بگیریم و در روز ۲۲ بهمن بر تداوم انقلاب اسلامی تاکید کرده و بر دفاع از آرمانها و ارزشهای آن پافشاری نمائیم و به جهانیان اعلام کنیم که هرگز بر سر استقلال و آزادگی خود معامله نخواهیم کرد و در برابر زیاده خواهی‌های غرب کوتاه نخواهیم آمد.
در این هفته سخنان مهم و تحلیل جامع رهبر معظم انقلاب از دستاوردهای انقلاب، شرایط منطقه‌ای و اوضاع بین‌المللی در نماز جمعه تهران بازتاب وسیعی داشت. ایشان گرامیداشت دهه فجر سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را به معنای شکرگذاری این نعمت بزرگ الهی دانسته و تاکید کردند در این ایام باید همچنین از ملت ایران نیز تشکر کرد که در ٣٣ سال گذشته، از خود وفاداری، ایثار، شجاعت و بصیرت نشان داده و در تمام مراحل در صحنه حضور داشتند. ایشان با برشمردن دستاوردهای مهم انقلاب، به بیان برخی نقاط ضعف نیز پرداختند و تصریح کردند ما ضمن تقویت نقاط قوت نباید نقاط ضعف را پنهان کنیم بلکه باید با برطرف کردن ضعف‌ها، از نهادینه شدن آنها جلوگیری کنیم.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر ادامه حرکت در مسیر اهداف انقلاب اسلامی و رسیدن به آرمانها را تاکید کرده و افزودند: "غافل نشدن از مسائل و ارزشهای انقلاب به دلیل سرگرم شدن به مسائل فرعی، حفظ اتحاد و همدلی و مسئولیت پذیری از مهمترین وظایف مسئولین است." ایشان هوشیاری در مقابل دشمن و فریب نخوردن در مقابل لبخند و وعده‌های دروغ مستکبران را یکی از وظایف مسئولین برشمرده و بر مقابله با غده سرطانی اسرائیل تاکید کرده و در پاسخ به تهدیدات مقامات آمریکایی گفتند: "آمریکایی‌ها بدانند که جمهوری اسلامی ایران در مقابل این تهدیدها، وقتی که لازم باشد، تهدیداتی دارد که انشاءالله اعمال خواهد شد."
رهبر معظم انقلاب در زمینه انتخابات توصیه‌های مهمی به مسئولین اجرایی، کاندیداها و مردم داشتند و فرمودند: "هیچ کس نباید با متهم کردن دیگری، آب به آسیاب دشمن بریزد." ایشان حضور در انتخابات و راهپیمایی ۲۲ بهمن را برای کشور مصونیت بخش توصیف کرده و مردم را به حضور گسترده و دشمن شکن در این دو صحنه فرا خواندند.
فرمانده کل قوا همچنین دیروز در سالروز بیعت جاودانه همافران نیروی هوایی با بنیانگذار جمهوری اسلامی در ۱۹ بهمن سال ۵۷ که نقش ویژه‌ای در شکستن کمر ارتش رژیم طاغوت داشت، مهمترین درس اقدام شجاعانه و خط شکنی بزرگ نیروی هوایی در روزهای پیروزی انقلاب را درک تأثیرگذاری ابتکار و اقدام به هنگام و لزوم حرکت رو به جلو با نگاه امیدوارانه به آینده دانستند و تاکید کردند: تحولات اخیر منطقه و بیداری اسلامی در میان ملتها، نشانگر حقانیت و ادامه حرکت بالنده، و اسلامی ملت ایران است و حرکت مردمی بعد از گذشت ٣٣ سال همچنان با طراوت و پرنشاط به سمت اهداف اصلی خود به پیش می‌رود.
در موضوعات خارجی، تحولات سوریه در صدر رویدادهای خبری هفته بود. این هفته فشارها علیه دولت سوریه به گونه‌ای بی‌سابقه شدت گرفت و جبهه مشترک دولتهای استعمارگر غربی و حکام وابسته عرب، همه عزم خود را جزم کردند تا به زعم خودشان کار دولت دمشق را یکسره کنند. این کشورها پیش نویس قطعنامه‌ای را به شورای امنیت بردند که متضمن کناره گیری بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه از قدرت بود. آنها به این طریق و به بهانه حمایت از مردم سوریه درصدد بودند خواسته دیرینه خود را که همانا سرنگونی دولت سوریه می‌باشد محقق سازند. جالب آنکه دولتهای عرب که پیشقراول جبهه ضد سوری شده‌اند، جملگی از دیکتاتورهای معروف منطقه هستند و پرونده‌ای مملو از سرکوب ملت‌های خود، فساد حکومتی و وابستگی به قدرتهای استعماری را دارند.
واقعیت این است که مقاومت دولت سوریه در برابر صهیونیستها و عدم سازش نظام سوریه با رژیم صهیونیستی موجب شده است، دولتهای استعمارگر و متحدین عرب منطقه‌ای آنها از دیرباز کینه سوریه را به دل بگیرند. اکنون که اوضاع سوریه متشنج شده است آن دولتها زمینه و شرایط را برای انتفام گیری از دمشق مساعد یافته‌اند و به بهانه دفاع از حقوق مردم سوریه، قصد پیاده ساختن منویات دیرینه خود را دارند.
البته این بدان مفهوم نیست که نظام سوریه مشکل ندارد ولی قطعاً هر تصمیمی در مورد مسائل سیاسی سوریه منحصر به ملت سوریه می‌باشد و این تنها ملت سوریه هستند که صلاحیت تعیین سرنوشت خویش بدون دخالت دولتهای خارجی را دارند. نظام سوریه، بدون تحت تأثیر قرار گرفتن از فشارهای بین المللی، باید به خواسته مخالفان خود توجه کند و به درخواست‌های قانونی آنها در چارچوب اقدامات مسالمت آمیز گردن نهد تا زمینه دخالت‌های خارجی از میان برود.
با اینحال کاملاً مشخص است که برخوردهای کنونی غرب و جناح مرتجع عرب انگیزه و بار سیاسی دارد. این گونه برخورد، به تمسخر گرفتن شعور و افکار عمومی جهان است که این دولتها، برای مردم سوریه اشک تمساح می‌ریزند درحالی که در فاصله‌ای کمتر، رژیم جنایتکار و اشغالگر صهیونیست آشکارا تمام قوانین و مقررات بین‌المللی را با قلدری زیر پا می‌گذارد و انواع جنایتها را در حق ملت بی‌دفاع فلسطین روا می‌دارد ولی صدای اعتراضی از این مدعیان دفاع از مظلوم بر نمی‌خیزد.
این هفته، مقامات حماس و فتح در قطر توافقنامه تشکیل دولت واحد را امضا کردند که براساس آن، محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان در رأس دولت ملی قرار می‌گیرد. این تحول غیرمنتظره، شگفتی ناظران را به همراه داشته است. مردم فلسطین و افکار عمومی منطقه از جنبش حماس به خاطر سابقه مبارزاتی و کارنامه عملکرد ضد صهیونیستی، انتظار چنین اقداماتی را نداشتند و به همین لحاظ منتظر توضیحات مسئولان حماس می‌باشند. در ذهن افکار عمومی منطقه این سوال مهم شکل گرفته است که مسئولان حماس به چه دلیل پذیرفته‌اند ابتکار عمل به جناح سازشکار فلسطین منتقل شود درحالی که این جناح عملکردی نامطلوب برای آرمان فلسطین داشته است؟!
از سوی دیگر جنبش حماس با شعارهای ضد صهیونیستی و ضدسازش توانست در انتخابات گذشته رای اکثریت مردم فلسطین را کسب کند ولی موضع گیری‌های جدید این جنبش با شعارهای اولیه آن مغایرت دارد.
وحدت میان جناح‌های فلسطینی امری مطلوب است و بدیهی است که تصمیم گیری در مورد آن به عهده خود فلسطینی‌ها می‌باشد ولی این امر نمی‌تواند سپردن سرنوشت ملت فلسطین به سازشکاران را توجیه نماید. در این میان برخی گزارشهای تائید نشده حکایت از آن دارد که حکام متمول عرب و در رأس آنها دولت قطر از دلارهای نفتی برای تطمیع برخی مسئولان فلسطینی و ترغیب آنها به پذیرش شرایط جدید استفاده کرده‌اند که توضیحات مسئولان فلسطینی می‌تواند به روشن شدن مسئله و رفع این ابهام کمک نماید.
این هفته نیز مردم بحرین به مبارزات ضددیکتاتوری خود ادامه دادند و در این راه شهدای دیگری را تقدیم انقلاب کردند. اکنون یکسال است که مردم بحرین علیه رژیم خودکامه و سرکوبگر آل خلیفه به پا خاسته‌اند و سیاستهای سرکوبگرانه رژیم، نتوانسته است شور و اشتیاق انقلابیون را از میان ببرد و استقامت آنها را بشکند. بهمن ماه سال گذشته بود که هزاران بحرینی برای نخستین بار به خیابان آمده و در میدان "لولو" تجمع کردند و شعارهای ضد حکومتی سردادند. از آن زمان این میدان سمبل مبارزه مردم بحرین شد و در طول یکسال گذشته شاهد اعتراضات باشکوه مردم و جنایتهای رژیم بوده است. گزارشهای رسیده حاکی است مردم بحرین خود را آماده می‌کنند تا در سالگرد آغاز انقلاب خود حضوری میلیونی در میدان لولو داشته باشند.
بهمن ماه همچنین یادآور مبارزات مردم مصر و سقوط دیکتاتور این کشور می‌باشد. این هفته، مردم مصر بار دیگر با برگزاری تظاهرات گسترده بر درخواست‌های خود دایر بر کناره گیری شورای نظامی حاکم تاکید کردند. هر چند یکسال از سقوط مبارک می‌گذرد ولی غصب حکومت توسط نظامیان و عدم تمکین آنها در انتقال قدرت به منتخبین مردم باعث شده است تا مردم مصر نتوانند لذت آزادی و دمکراسی را بچشند و همچنان سایه چکمه‌های نظامیان را بر سر خود احساس می‌کنند.
با اینحال تداوم حضور مردم مصر در صحنه که طی هفته‌ها و روزهای اخیر گسترش یافته است نظامیان حاکم را، که می‌کوشند چارچوب رژیم سابق را حفظ کنند، به شدت تحت فشار قرار داده است و ادامه این روند قطعاً پیروزی کامل انقلاب مردم مصر را در آینده‌ای نه چندان دور، در پی دارد.
رسالت:یوم‌الله ۲۲ بهمن و اقدام پیشدستانه
«یوم‌الله ۲۲ بهمن و اقدام پیشدستانه»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمد کاظم انبارلویی است که در آن می‌خوانید؛اقدام پیشدستانه در ادبیات نظامی تعریف دارد. اما ملت ایران آن را در حوزه سیاست به کار می‌برد. حمله یا اقدام یک طرف به قصد از میان بردن امکان حمله قریب‌الوقوع طرف دیگر را جنگ پیشدستانه می‌گویند.
جنگ پیشدستانه معمولا زمانی می‌تواند آغاز شود که یکی از طرف‌های درگیر، خطر حمله حریف را اجتناب‌ناپذیر و فوری فرض کند یا برای دستیابی به برتری راهبردی مدعی اجتناب‌ناپذیری و فوریت حمله شود.
ملت ایران طی دو قرن اخیر همواره مورد تهاجم غرب بوده است و در نیم قرن اخیر آمریکا به نمایندگی از غرب همیشه در جنگ و ستیز و خصومت با ملت ایران بوده است.
دشمنی آمریکا با ملت ایران با پیروزی انقلاب اسلامی مضاعف شده و طی ٣٣ سال اخیر هیچ اقدام خصمانه‌ای متصور نبوده که آمریکا علیه جمهوری اسلامی انجام نداده باشد.
پاسخ ملت ایران به تناسب هر تهدیدی روشن بوده است. چماق "ترور"، "تهدید" و "تحریم" و بالاخره جنگ نرم و سخت همواره روی میز سیا، پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا بوده که با همین چماق ما را دعوت به مذاکره، سازش و سپس تسلیم می‌کنند.
یکی از اقدامات پیشگیرانه و پیشدستانه ملت ایران علیه توطئه‌های آمریکا همین راهپیمایی‌های میلیونی در تهران و سراسر کشور و نیز راهپیمایی یوم‌الله ۲۲ بهمن است. راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن یک مانور قدرت علیه اقدامات خصمانه آمریکاست. راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن اعلام آمادگی برای دفاع همه جانبه از نظام مقدس جمهوری اسلامی است.
راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن پاسخی قاطع به تهدیدهای سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی غرب است. راهپیمایی یوم‌الله ۲۲ بهمن اعلام عمق و ژرفای مشارکت سیاسی مردم در دفاع از دستاوردهای انقلاب اسلامی است. راهپیمایی یوم‌الله ۲۲ بهمن تکریم و تعظیم شهیدان، ایثارگران و جانبازان و آزادگان است.
راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن روز یکصدایی ملت ایران علیه صداهای بیگانه است. راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن روز تکریم امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی و تعظیم اقدامات هوشمندانه رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در مدیریت خوب نظام اسلامی در مسیر خط امام(ره) است. ما در یوم‌الله ۲۲ بهمن تمرین "حضور" برای آمادگی عصر "ظهور" می‌کنیم. تجربه نشان داده است بعد از هر راهپیمایی در یوم الله ۲۲ بهمن توطئه‌ها و نقشه‌ها و حتی اقدام روی میز آمریکا برای مقابله با انقلاب اسلامی خنثی و بی‌اثر شده است. به همین دلیل مردم به راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن به دیده یک راهبرد پیشدستانه و پیشگیرانه نگاه می‌کنند. راهبردی که با کمترین هزینه بیشترین درآمد را برای امنیت و اقتدار ملی به دست می‌آورد. اینکه مردم بصیر و آگاه ایران به راهپیمایی ۲۲ بهمن به عنوان یک عبادت و حضور در یک جشن ملی نگاه می‌کنند از همین منظر است.
ملت ما طی سه دهه گذشته خوب آموخته است که برای جلوگیری از بازتولید استبداد و بازگشت استعمار، حضور در میدان سیاست و راهپیمایی‌های میلیونی در خیابان‌ها و دفع تهدیدات داخلی و خارجی یک نسخه شفابخش است.
امروز که بانگ بیداری اسلامی در منطقه و جهان به گوش می‌رسد تجربه الهی ملت ایران فرا روی ملت‌هاست. آنها نیک می‌دانند برای سرنگونی استبداد و بیرون کردن استعمار از جوامع خود حتما باید در صحنه و میادین مبارزه حضور داشته باشند. انقلاب اسلامی بر اساس نسخه ملت ایران کم هزینه‌ترین انقلاب‌هاست. مشتهای گره کرده فریادهای آسمان‌کوب و قوی مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل و شعار مقدس الله اکبر پشت استکبار جهانی را می‌لرزاند.
راهپیمایی‌های دشمن شکن مختص یک طبقه و یک قشر نیست بلکه همه باید بیایند از طفل شیرخواره گرفته تا پیرمرد ٨۰ ساله، هیچ کس نباید زیر سقف بماند همه باید زیر سقف آسمان ایران عزت و عظمت انقلاب را که نمادی از اقتدار ملی است به رخ دشمنان بکشند. در یوم الله ۲۲ بهمن ملت هر سال قویتر از سال گذشته ظاهر می‌شود. امسال نیز به فضل خدا همین طور خواهد بود.
حمایت:بازی خطرناک
«بازی خطرناک»عنوان یادداشت روز روزنامه حمایت است که در آن می‌خوانید؛کشورهای عربی و غربی که به خیال سرنگونی اسد و سلطه بر سوریه پرونده این کشور را تحت نام اتحادیه عرب در شورای امنیت بازگشایی کردند با وتوی چین و روسیه تمام آرزوهای خود را بر باد رفته دیدند. به رغم تمام تحرکات صورت گرفته، چین و روسیه با تاکید بر عدم پذیرش دخالت در امور سوریه قطعنامه پیشنهادی کشورهای عربی و غربی را وتو کردند تا شکستی دیگر برای ائتلاف ضد سوری رقم زده شود.
نکته قابل توجه در تحولات سوریه مواضع و اقدامات کشورهای عربی و غربی پس از وتوی قطعنامه مذکور می‌باشد. از یکسو کشورهای عربی با محکوم سازی وتوی چین در روسیه بر ادامه همراهی با غرب تاکید و حتی شورای همکاری خلیج فارس سفرای خود را از سوریه فراخواندند. کشورهای غربی به ویژه انگلیس، آلمان، فرانسه، آمریکا نیز ضمن فراخوان سفیر صراحتا اعلام کردند که از گروههای صلح در سوریه حمایت می‌کنند تا سرنگونی اسد را اجرایی سازند.
هرچند که اقدامات خصمانه غربی علیه سوریه بر کسی پوشیده نیست و همگان اذعان دارند که مواضع غرب عامل اصلی چالشهای سوریه بوده اما رویکرد کنونی غربی برگرفته از اصلی فراتر از تحرکات علیه سوریه است که تهدیدی برای امنیت بین‌الملل می‌باشد. کشورهای غربی که ادعا دارند جهان باید پیرو تصمیمات شورای امنیت باشد، با این رویکردها نشان می‌دهند که برای آنها نهادهای بین‌المللی ارزش و اعتبار نداشته و به نوعی خود تنها محور تحولات هستند.
سیاستهای کشورهای مذکور نشانگر آن است که غرب به دنبال انزوا و حذف سازمان ملل می‌باشد و تلاش دارد که آن را به مهره‌ای مبدل سازد که صرفا تابع خواسته‌های آن باشد. زمانی که قطعنامه سازمان ملل به نفع غرب باشد اجرای آن را الزام آور ساخته و هر زمان مغایر با اهداف آنها باشد، آن را ابطال کرده به صورت یک جانبه عمل می‌کند.
به عبارت دیگر غرب تلاش دارد تا خود را پلیس جهان معرفی کند که قاضی و مجری حکم نیز می‌باشد.براساس این تفکرات که مشاهده می‌شود غربی‌ها در قبال کشورهای دیگر تحریم‌های یک جانبه و حتی نظامی‌گری را اجرایی می‌سازند که نمود آن را در سوریه می‌توان مشاهده کرد. با توجه به این شرایط می‌توان گفت که عملکردهای غرب صرفا علیه سوریه نمی‌باشد بلکه آنها به دنبال تضعیف نقش سایر کشورهای بزرگ نظیر چین و روسیه و حتی سازمان ملل در معادلات جهانی هستند.
اقدامی که تهدیدی بزرگ برای امنیت بین‌الملل بوده و می‌تواند به هرج و مرج در عرصه جهانی مبدل گردد لذا حمایت از سوریه صرفا حمایت از این کشور نمی‌باشد بلکه اقدامی در جهت مقابله با یک جانبه‌گرایی و سلطه طلبی غرب است که عدم اجرای آن هزینه‌های بسیاری برای عرصه بین‌الملل به همراه خواهد داشت.
مردم سالاری:ضرورتی به نام توجه به مشارکت عمومی
«ضرورتی به نام توجه به مشارکت عمومی»عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاری به قلم سروش ارشاد است ه در آن می‌خوانید؛جشن های سی و سومین سالگرد پیروزی انقلا ب اسلا می در حالی این روزها در حال برگزاری است که بررسی جایگاه مردم و توجهی که امام خمینی (ره) به عنوان بنیان گذار این انقلا ب به مشارکت عمومی می کرد، همچنان از اهمیت برخوردار است.
امام خمینی (ره) از همان آغاز راه بر نقش مردم و مشارکت آنها در اداره امور تاکید داشت، تا بدین ترتیب انقلا بی که با نام اسلا م صورت گرفته، در مسیر مناسبی قرار بگیرد. اصولا هر حکومتی برای اداره امور نیازمند بهره مندی از مردم در اداره امور است، چرا که وقتی جامعه خود را در تصمیم گیری ها دخیل می داند، عملا نوعی نشاط عمومی برای اداره امور پدید می‌آید.
امام خمینی(ره) نیز با بهره گیری از پشتوانه علمی و فقهی خود، بر این موضوع واقف بودند، تا با نقش دادن به مردم در یک جامعه اسلا می، حرکتی جدید را پایه ریزی کنند.
«میزان رای ملت است» نیز از آن جمله های مهمی بود که از امام(ره) به یادگار مانده تا انتخابات که یکی از مهمترین ویژگی های هر حکومت با ویژگی مردم سالا ری است، اینگونه توسط امام (ره) تبیین شود.
به هر حال توجه به جایگاه مردم و ایجاد زمینه برای مشارکت عمومی همواره باید جزو اولویت های نظام اسلا می باشد تا بدین ترتیب شاهد اعتماد دوسویه بین مردم وحکومت باشیم. این روزها سی وسومین سالگرد پیروزی انقلا ب اسلا می، با رقابت های غیررسمی انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلا می همزمان شده است. با نظر به جایگاه مردم در جمهوری اسلا می بیان چند نکته ضرورت دارد:
اول آنکه بهتر است شورای نگهبان در مدت باقیمانده شرایط مطلوب تری برای حضور کاندیداها پدید آورد و به توصیه های مقام معظم رهبری درخصوص بررسی صلا حیت ها توجه جدی شود.
دوم آنکه، دولت به عنوان مجری انتخابات، به گونه ای رفتار کند که شائبه ای در خصوص دخالت مجریان در انتخابات پدید نیاید و اصل بی طرفی در برگزاری انتخابات رعایت شود.
سوم آنکه، امید است نامزدها و کاندیداهای انتخابات، در این روزها که به نحوی تبلیغات غیررسمی آغاز شده از فضای تخریب خارج شوند و اگر نشستی هم دارند به بیان دیدگاه هایشان بپردازند. چرا که انتخابات، جلوه ای عملی از مشارکت عمومی در عرصه تصمیم گیری کشور است و با نظر به حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری، ضروری است فضایی مساعد برای اعتمادسازی ملی پدید آید.
شرق:ماموریت روسی در سوریه
«ماموریت روسی در سوریه»عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم صادق زیباکلام است که در آن می‌خوانید؛احتمالا تجربه، سن و آگاهی‌های سیاسی و بین‌المللی آقای سرگئی لاوروف وزیر امورخارجه روسیه آن‌قدر بود که دیروز در مسیر فرودگاه دمشق به کاخ ریاست جمهوری و دیدار با بشار اسد، خیل آن هزاران نفری را که در مسیر ایستاده بودند و پرچم‌های روسیه و سوریه را تکان می‌دادند و به نفع روسیه شعار می‌دادند را جدی نگیرد.
او می‌دانست اگر همه استقبال‌کنندگان به اراده خودشان در مسیر حرکت جمع شده بودند، در بهترین حالت آن طرفداران صرفا بخشی از جمعیت سوریه بودند. بسیاری دیگر، او و کشورش را شریک اقدامات سوریه می‌دانند. آقای لاوروف یقینا می‌داند که بسیاری از اعراب از سیاست روسیه در قبال سوریه رضایت ندارند و بالاخره آقای لاوروف نمی‌تواند نداند که رژیم سوریه طرفداران و دوستان زیادی در جهان عرب ندارد.
در واقع و برخلاف تصور بسیاری که فکر می‌کنند روسیه بنا دارد تا به آخر پشت بشار اسد بایستد، مسکو چنین غرضی ندارد. به همین دلیل است که وزیر خارجه‌شان (که مورد وثوق پوتین است) پس از مخالفت با طرح غربی‌ها و اتحادیه عرب در شورای امنیت، به سرعت راهی دمشق شده است. به احتمال خیلی زیاد، او سخنان بسیار محبت‌آمیز خطاب به بشار اسد ندارد.
اتفاقا او رفته دمشق که به رهبران سوریه بگوید که روسیه برای آنان زمان خریده و آنان باید به سمت و سوی یک راه‌حل سیاسی بروند. تفاوت نگاه روس‌ها با غربی‌ها و اتحادیه عرب در این است که غربی‌ها و اعراب به دنبال تغییر رژیم در سوریه هستند، در حالی که روس‌ها با تغییر رژیم مخالفند.
مخالفت آنان با تغییر رژیم به معنای آن نیست که آنان یکپارچه از بشار اسد حمایت می‌کنند، بلکه به معنای آن است که خواهان جلوگیری از تکرار سناریوی لیبی و سرهنگ قذافی هستند. مسکو معتقد است که به جای رفتن به سمت و سوی یک جنگ داخلی و تکه و پاره شدن سوریه، بهتر است که به سمت یک انتقال قدرت آرام و آهسته برویم.
در مرحله نخست، اسد دولتی ائتلافی با شرکت برخی از مخالفان معتدل و میانه‌رواش تشکیل می‌دهد و نظامیان و گروههای امنیتی را به پادگان‌ها برمی‌گرداند و سوریه گام به گام می‌رود به سمت عادی شدن و در عین حال دموکراتیک شدن. لاوروف برای تلاش مجدد یا حتی یک راه‌حل معتدل به سوریه رفته. اما بزرگترین مانع انتقال آرام حکومت اتفاقا مخالفان رادیکال و اسلام‌گرای بشار اسد در «حما» و «حمص» نیستند.
بیشترین مخالفان انتقال تدریجی قدرت و برگزاری انتخابات آزاد شماری از نظامیان، رهبران حزب بعث، مسوولان امنیتی و بالاخره شخص بشار اسد است. آنان همه قدرت را می‌خواهند و حاضر نیستند دیگران را در قدرت سهیم کنند و آقای لاوروف رفته که شاید بتواند آنان را وادار کند که در جهت اصلاحات و تغییرات تدریجی حرکت کنند.
این درست است که روس‌ها منافع اقتصادی زیادی در سوریه دارند؛ این درست است که دمشق مهمترین پایگاه دریایی را در مدیترانه در اختیار روس‌ها قرار داده؛ این درست است که سوریه دومین خریدار تسلیحات از روسیه است؛ این هم درست که سوریه آخرین متحد استراتژیک روسیه در خاورمیانه است، اما آنچه که از همه این ملاحظات مهم‌تر شده، خاورمیانه جدیدی است که «بهار عرب» به همراه آورده.
یقینا روس‌ها هم متوجه شده‌اند که آینده خاورمیانه جدید به دموکراسی و حکومت‌های فارغ از معترضان تعلق دارد. یعنی همان سرنوشتی که از تونس آغاز شد و مصر و لیبی را در نوردید و دیگر حکومت‌های عرب را نیز نگران آینده خود کرده است.
فرهیختگان:۱۲ فروردین در ۲۲ بهمن
۱۲« فروردین در ۲۲ بهمن»عنوان یادداشت روز روزنامه فرهیختگان به قلم بهروز قزلباش است که در آن می‌خوانید؛ طعم زمستان به‌شدت بهاری است. حتی برگ‌هایی که از درختان بالا می‌روند و برف‌هایی که چترهای سیاه را سپید می‌کنند این را به خاطر دارند. ۲۲ بهمن. دست در دست، همدل و همزمان و یک‌صدا در مقابل صف بچه‌های مدرسه باختر می‌خوانیم. «روزها کوشم و شب نخوابم، پاس می‌دارم از انقلابم... انقلابم... انقلابم ...»
نها آدم‌هایی خوش‌شانس بودند که درست دم در فروشگاه‌های شیرینی‌فروشی ایستاده بودند، حتی به نیم ساعت هم نکشید که تمام شیرینی‌های شهر تمام شد و طعم بهار به شیرینی گرایید. مزه آزادی، نامأنوس بود. چون کسی آن را پیش از آن روز تاریخی تجربه نکرده بود. آهسته‌آهسته رفتیم و رفته‌رفته آزاد شدیم. حالا برگ‌هایی که از درختان بالا رفته بودند، ژنرال‌ها را تا در پادگان‌ها بدرقه کردند. همافرها، سربازها و پاسبان‌های شهر به محل خدمت خود رفتند تا دوباره شهر بشود همان شهری که بود- نه- نبود. و نشد. مردم مهربان‌تر، صمیمی‌تر، امیدوارتر و سرخوش از پیروزی بودند.
این صدای انقلاب است. رادیوها انقلاب را سوار بر امواج در فضا پراکندند. همه‌چیز رفته‌رفته رنگ انقلاب را به خود گرفت و آهسته‌آهسته رنگ خودش را به آفتاب داد.
امام، تکیه‌گاه و نقطه امید ملت بود. کلامش ساده، قاطع، صمیمی و با صدای مردم بود. طولی نکشید که رفراندوم جمهوری اسلامی آری- نه برگزار شد. حاصل آن شد «جمهوری اسلامی آری». بیش از ۹۸ درصد مردم، آزادی را در «آری» به جمهوری اسلامی دیده بودند. این روزها، ۳۳ سال از آن روزها می‌گذرد. و ۳۲ بار پیش از این مردم آزادی را در یکی از روزهای تاریخی وطن جشن گرفته‌اند.
همه خیابان‌ها به خیابان انقلاب و خیابان انقلاب به خیابان آزادی و خیابان آزادی به میدان بزرگ آزادی خواهد رسید. هیچ جشنی باشکوه‌تر از جشن استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی نیست. روز ۲۲ بهمن هم سحر ۱۲ فروردین، طلوع سحرانگیزی خواهد داشت. جای امام و شهدا خالی.
دنیای اقتصاد:بودجه ۹۱ و بخش خصوصی
«بودجه ۹۱ و بخش خصوصی»عنوان سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد به قلم محمد صادق جنان صفت است که در آن می‌خوانید؛دولتها برای اداره جامعه، باید پول خرج کنند.
بخشی از این پول‌هایی که باید خرج شود به کارمندان دولت به عنوان حقوق و مزد پرداخت می‌شود و بخش دیگری از هزینه‌ها نیز برای حفظ و توسعه امنیت داخلی و همچنین حفاظت از شهروندان و مرزهای کشور در برابر خطرات خارجی اختصاص داده می‌شود. همچنین بخش قابل‌توجهی از پول‌هایی که دولت باید خرج کند برای بهداشت و درمان، آموزش، آبادانی و عمران و زیرساخت‌ها اختصاص داده می‌شوند. دولتها اما برای خرج کردن باید درآمد موثر و به اندازه خرج داشته باشند تا اداره جامعه ممکن باشد.
دولتها باید به این پرسش‌ها جواب بدهند که: چقدر برای حفظ امنیت، چقدر به بهداشت، چقدر به آموزش و... اختصاص یابد. آیا خرجی که قرار است برای بهداشت شود در روستاها باشد یا در شهرها، برای کارگران یا برای کارمندان؟ دولتها برای کسب درآمد هم با دشواری مواجه هستند: کدام گروه‌ها باید درآمد دولت را تامین کنند؟ تولیدکنندگان یا مصرف‌کنندگان؟ واردکنندگان یا صادرکنندگان؟ سهم هر کدام چقدر باشد و ...
اینها مسائل واقعی‌اند و هر خرج یا هر درآمدی مابه‌ازای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دارد و به همین دلیل است که دولتها موظف شده‌اند بودجه سال آینده را در فاصله زمانی مناسب تهیه و عرضه کنند. اگر این اتفاق بیفتد چند مزیت دارد؛ مزیت اول این است که نهاد قانونگذاری و نظارت، فرصت کافی برای بررسی دقیق و کارشناسانه لایحه بودجه را دارد و می‌تواند نوعی توازن در دخل و خرج دولت و همچنین توزیع قدرت اقتصادی میان گروههای اجتماعی برقرار کند.
علاوه بر این، اقتصاددانان نیز می‌توانند با بررسی ارقام کلان بودجه و تطبیق آن با واقعیت‌های اقتصاد کلان فعلی، بزرگ‌نمایی در منابع درآمدی یا کاستی‌های بخش خرج را برای اصلاح لایحه به دولت ارائه کنند.
فعالان اقتصادی و صنعتی نیز می‌توانند با بررسی ارقام برخی اقلام و تبصره‌ها، برای سال بعد، برنامه‌ریزی دقیق‌تر انجام دهند. بازکاوی کارشناسانه لایحه بودجه سالانه از طریق رسانه‌ها، شهروندان را نیز نسبت به برنامه‌های دولت آگاه می‌کند. این مزیت‌ها و ضرورت‌ها است که دولت را موظف می‌کند، لایحه بودجه را در یک زمان معین به نهاد قانونگذاری ارائه کنند. دولت دهم در سال ۱٣٨۹ و همچنین امسال لایحه بودجه سال‌های ۱٣۹۰ و ۱٣۹۱ را با تاخیر قابل توجه ارائه کرده است.
تاخیر در ارائه لایحه بودجه علاوه بر پیامدهای سیاسی که ساختار و توزیع قدرت میان دولت و مجلس را از تعادل خارج می‌کند و دست مجلس را برای بررسی دقیق و بهنگام ارقام بودجه می‌بندد، در شرایط حاضر به دلیل انتخابات مجلس نهم کار را سخت‌تر کرده است. در حالی که دولت پیوست‌های لایحه بودجه را ارائه نکرده است، فعالان صنعتی و اقتصادی چگونه می‌توانند از رویدادهای آتی باخبر شوند.
در وضعی که اکنون قرار داریم، توصیه نوشته حاضر به نهادهای غیردولتی به ویژه اتاق‌های بازرگانی ایران، تهران و سایر اتاق‌ها و همچنین تشکل‌هایی که توانایی کارشناسی یا توانایی پرداخت هزینه برای به کار گرفتن کارشناسان را دارند این است که در غیاب بررسی کامل لایحه بودجه از طرف مجلس، دست به کار شده و با برپایی همایش‌ها و نشست‌های کارشناسی، لایحه بودجه ارائه شده را بررسی کنند.
در غیاب این اقدام و دست روی دست گذاشتن تا بررسی لایحه در مجلس و تصویب آن، دیگر نمی‌توان کاری کرد. بخش خصوصی ایران باید بتواند برای شناخت رفتار آتی دولت در سال ۱٣۹۱، ارقام لایحه را با دقت و وسواس علمی و همچنین با شهامت و شجاعت بررسی و ضعف‌های آنها را آشکار کند. آیا این کار انجام می‌شود؟ دست روی دست گذاشتن چاره کار نیست.
منبع: جام جم آنلاین
|