عنوان : توضیح بیشتر
دوست "جنبش شکست نخورده ها"
مشاهده من این است که جنبشهای منطقه (و حتی ایران، تا به امروز) جنبشهای "انقطاع" نیستند. جنبشهای "تداوم" هستند. بنابراین بسختی میتوانند "سازمان و رهبری و ایدئولوژیوی" که ابزار دوران انقطاع هستند را با خود حمل نمایند. همه این جنبشها در نهاد رفرمیستی هستند و هیچ کدام در پی نفی "نظام" نبوده و نیستند. اما روسیه ۱۹۱۷، چین جنبشهای انقطاع بودند. مقاله من کمتر تمایلم، که بیشتر برپایه مشاهده آن چیزیست که امروز در عمل در سراسر منطقه دارد شکل میگیرد. اوضاع بگونه ایست که حتی اگر جنبش ۶ آوریل مصر مایل به حرکت تا به آخر بود، کلیت جنبش اجتماعی مصر با آن تا به آخر نمی آمد. چون نفس آن را نداشت. برای همین هم کل جنبش مصر رهبری واحد ندارشت. نه به آن خاطر که "۶ آوریل" نتوانست، یا هودشتیان نمی خواهد، بلکه ماهیت این جنبشها آنرا نمی طلبد.
((این روند کار هم خطرناک است و هم مفید.))
با اینحال، اینهمه اساسا به آن معنا نیست که باید دست روی دست گذاشت و سازمان و رهبری نساخت و تنها بدنبال روی روند خودبخودی جنبش بود. بلکه، برعکس، باید در مسر سازمان و ایجاد رهبری، تا نهایت توان پیش رفت، زیرا میدانیم که اگر امروز این جنبشها در پهنه یک سازمان گسترده و رهبری یگانه گام نمی زنند، بی شک فردا برای سازماندهی قدرت سیاسی خود، به آن نیاز خواهند داشت. پس وجود سازمان و رهبری لازم است. به عبارت دیگر، هر جمعی (کوچک یا بزرگ) باید سازماندهی و رهبری خود را بنا کند، با وجود آنکه میدانیم هیچ یک از آنها به سازمان یگانه و رهبری یگانه جنبش بدل نخواهند شد.
من در این سخنرانی در فرانسه، دیدگاه های خود را راجع به جنبشهای منطقه بیشتر توضیح داده ام:
http://www.youtube.com/watch?v=RmoOntKhNps
با تشکر. هودشتیان
۴۴۰۱۹ - تاریخ انتشار : ۶ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : تقدیس عدم برنامه بجیب یک در صدی ها میرود
آقای عطا هودشتیان صغرا و کبرا چیده است تا در مدح عدم برنامه و افقی بودن و غیره بنویسد. اما واقعیت این است که این عدم برنامه به نفع همان یک درصدیها تما م شده است که اتفاقا با برنامه کامل و تشکیلات محوری کنترل اوضاع را در دست بگیرند. در ایران رهبران جنبش سبز در ستایش همیش بی برنامگی گفتند و سرودند تا با برنامه انرا فلج کنند و به همان جایی ببرند که قرار بود ببرند یعنی برای حفظ جمهوری اسلامی از خطر انقلاب. این مدح و ثنا دیگر کسی را فریب نمی دهد. مردم مصر و تونس و لیبی نیز همین کلاه سرشان رفت. در مصر جنبش ۶ اوریل بخیال اینکه می توانند تا ابد جنبش فشار بمانند، از همین تیوریها فریب خوردند و تا جنبیدند متوجه شده اند که سلفی ها و اخوان المسلمین با تشکیلات بالا پایین اختیار را در دست گرفتند و حالا بایستی یک کار هرکولی بکونند تا بتوانند مردم را دوباره به خیابان بیاورند. این کلاه بزرگتر از ان است که بتوان سر جنبش اعتراضی ایران دوباره در اورد.
۴٣۹۹۱ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : با سلام
آقای هودشتیان نقدو نظر به جا یت را خواندم شاید جنبش های اعتراضی همچون شبکه عمل کنند و در جریان عمل کمبودها راجبران کنند و در نتبجه هر جنبش در مصاف با محدودیت هایش تعریف می شود . در واقع کنش گران سیاسی با قابلیت های تاکتیکی منعطف در بزنگاه های متفاوت از تمام ظرفیت های یک رخداد استفاده می کنند .مفاهیم چون رهبری ایدئو لوژی و برنامه دیگر نه به طور انتزاعی و آمرانه که در گستره افقی کنش گرانه جاری ست چرا که گزاره رهبر و پیرو حالتی بسیط تری پیدا کرده .
فقط یک نکته در مورد رهبری خمینی و روحانیون که اتفاقا بر اساس شبکه قوی وگستره روحانیون شکل گرفت که هر روحانی کاریزمای خود را در اقلیم اش داشت و در ساختن شرایط کاریزمایی از پتانسیل بالایی برخوردار بود ند . در وقع آیت الله خمینی در هر محل یک پل قدیس داشت .
۴٣۹۴۵ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : آمین یا رب العالمین!
در روزهای اوج ِ جنبش سبز، دوستی از من (که دورادور تحولات ایران را پی می گیرم) پرسید این جنبش برای چه بوجود آمده و هدفش چیست؟ پاسخ من این بود که این جنبش برای این بوجود آمده تا نخست شاعران ِ ما که مدت هاست با کمبود و کهنگی ِ سوژه مواجه اند، با از دست رفتن ِ جان های تازه، برای اشعارشان سوژهء جدیدی پیدا کنند و دوم این که تحلیلگران و مقاله نویسانمان هم فرصت پیدا کنند برای ده بیست سال ِ آینده به علل و عوامل ِ شکست ِ این جنبش بپردازند. گمان می کنم پُر بر خطا نبوده ام و هنوز هفده هجده سالی وقت داریم!
خدا به همگی ِ ما عمر نوح عطا فرمایاد! آمین یا رب العالمین!
۴٣۹۴۴ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣۹۰